Η προεκλογική περίοδος των ευρωεκλογών ξεκίνησε επίσημα πλέον.
Του Άγη Βερούτη
Με τα τωρινά δεδομένα, αν οι επικείμενες ευρωεκλογές ήταν εθνικές εκλογές, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο ως αδύνατον στον οποιοδήποτε άλλον από τον Μητσοτάκη να ψελλίσει πολιτική πρόταση κυβερνησιμότητας.
Προχθές, ένας παλιός φίλος, ο Λευτέρης, είπε χαρακτηριστικά, σε μια κουβέντα με μικρομεσαίους επιχειρηματίες, ότι οι σημερινές ισορροπίες πολιτικής ισχύος του Κυριάκου έναντι οποιουδήποτε εκ των πολιτικών αντιπάλων του “είναι σαν ένας αγώνας ενός επαγγελματία παλαιστή της βαριάς κατηγορίας με ερασιτέχνες της κατηγορίας φτερού”.
Ακόμα και ξενυχτισμένος να πάει στον αγώνα…
Μετά από αρκετούς μήνες ανέξοδης αντιπολίτευσης κλασικού τύπου ΣΥΡΙΖΑ της τελευταίας πενταετίας, ο νέος πρόεδρός του, Στ. Κασσελάκης, αποφάσισε να αρχίσει να προτείνει εναλλακτικές λύσεις στις κυβερνητικές πολιτικές.
Δυστυχώς είναι πολύ αργά για να έχει οποιαδήποτε αναγνωρισιμότητα ή και αποδοχή από την κοινωνία η οποιαδήποτε πρόταση και αν φέρει σήμερα στο προσκήνιο, ειδικά καθώς η λάιφστάιλ εικόνα του έως τώρα έχει πετύχει μεν να ξεδοντιάσει τους ΣΥΡΙΖΑίους που έκαναν ad-hominem αντι-μητσοτακική αντιπολίτευση, αλλά δεν έχει ακόμη δημιουργήσει οποιεσδήποτε ταυτοτικές προτάσεις ή αφήγημα.
Η κυβερνητική ομάδα θα έπραττε πολύ καλά να μην υποτιμά τη δυνητική πειθώ του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ως τις επόμενες εθνικές εκλογές, ειδικά καθώς οι πιο λογικές και συντηρητικές πολιτικές προτάσεις από την αντιπολίτευση λειτουργούν καθησυχαστικά και οδηγούν σε μελλοντική αποσυσπείρωση των “πιο δεξιών” ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς ΝΔ που τη στηρίζουν αντί πιο δεξιών και πιο …ψεκασμένων πολιτικών σχηματισμών στα δεξιά της.
Όσο οι “πιο δεξιοί της ΝΔ” φοβούνται, τόσο θα συσπειρώνονται στη ΝΔ, ενώ αν πάψουν να ανησυχούν για πιθανή επιστροφή Πολάκη-Παππά, είναι συζητήσιμο αν θα παραμείνουν ψηφοφόροι της ΝΔ. Αυτό μου το είπε έτερος φίλος, ο Ηλίας, και το ακούω πολύ προσεκτικά…
Αν μη τι άλλο, ο Κασσελάκης έχει σχεδόν επιτύχει να πάψουν να σκιάζονται τόσο πολύ την πιθανότητα εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ οι μη ΣΥΡΙΖΑίοι. Οι εκκαθαρίσεις πολλών ακραίων φωνών έχει συμβάλλει καθοριστικά σε αυτή την αλλαγή πλεύσης του κόμματος, αλλά όχι επαρκώς για να αποτελεί βιώσιμη πρόταση κυβερνησιμότητας σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση. Σήμερα…
Από την άλλη, η αντιπολίτευση που ασκεί το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί τις συνταγές του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ, επιθέσεις κατά του προσώπου του Μητσοτάκη, “όχι σε όλα” και ακραία ρητορική σαν αυτή που καταβύθισε τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του ‘23.
Δεν θα ασχοληθώ με αυτούς και πιστεύω ότι ούτε το εκλογικό σώμα θα ασχοληθεί σοβαρά, πέραν όσων είναι ορκισμένοι πασόκοι από την εποχή του Ανδρέα. Φλερτάρουν με την 4η θέση, και αυτό ενισχύει το ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως!
Όμως, αυτές δεν είναι εθνικές εκλογές, και αποτελεί κίνδυνο το να δώσει κάποιος μεγαλύτερη σημασία στο αποτέλεσμά τους από αυτό που πραγματικά έχουν, δεδομένης της φρέσκιας κυβερνητικής εντολής 9 μηνών της σημερινής κυβέρνησης!
Δεν είναι 2019!
Η κυβερνητική εντολή της σημερινής κυβέρνησης είναι 9 μηνών και όχι παραπάνω από 3 ετών και 8 μηνών που ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ οι προηγούμενες ευρωεκλογές!
Θα αποκτήσουν την ίδια σημασία μόνο αν η κυβερνητική παράταξη τους την δώσει.
Και θα ήταν λάθος αυτό, γιατί αν το εκλογικό σώμα δώσει λιγότερη σημασία και αρκετοί αποφασίσουν να μείνουν σπίτι, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι εφιαλτικό:
Μια αντιπολίτευση που να προσπαθήσει να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση με έναυσμα μια κόπωση των εκλογέων της συμπολίτευσης, αλλά χωρίς να έχει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση κυβερνησιμότητας της χώρας!
Όπως λέει ένας τρίτος φίλος μου, ο Θοδωρής, έχοντας στο μυαλό του την “Οικουμενική” πατέρα Μητσοτάκη πριν 30 χρόνια, “Μητσοτάκης ή χάος”…
Άδικο έχει;
Η κυβέρνηση όμως έχει ήδη κυβερνήσει σχεδόν πέντε χρόνια και θα ήταν λάθος να αψηφίσει τη φρέσκια εντολή που έχει λάβει, δίνοντας μεγαλύτερη σημασία από όση της αναλογεί στην επικείμενη αναμέτρηση των ευρωεκλογών.
Δεν λέγω φυσικά να μην κάνει τη μέγιστη προσπάθεια κάθε υποψήφιος για να πλησιάσει και να αφουγκραστεί την κοινωνία ως οφείλει, όμως ακόμα και αν χαθούν 5-6 μονάδες στις παραλίες, δεν έφτασε και το τέλος του κόσμου!
Από την άλλη, δεν ξέρω αν κάνει εντύπωση και σε κάποιον άλλον, ότι στη χώρα μας η υπηρεσία συλλογής φόρων βρίσκεται καθημερινά στην επικαιρότητα! Σε χώρες ανεπτυγμένες με σταθερό οικονομικό περιβάλλον, κανείς δε διαφημίζει τις ενέργειες της ανεξάρτητης ή μη ανεξάρτητης αρχής δημοσίων εσόδων.
Ίσα-ίσα ο οργανισμός συλλογής φόρων ίσως θα έπρεπε να προσπαθεί να περνά απαρατήρητος για να μην εξάπτει την αγανάκτηση των πολιτών για το μνημονιακής εποχής ύψος και φύση των φόρων που καταβάλλουν…
Εδώ διαφημίζουμε την εφαρμογή που δημιουργήσαμε για να βλέπουμε σε συνεχή βάση και με αμεσότητα πόσα χρωστάει καθένας μας σε φόρους και τι απειλητικά μηνύματα έχει αποστείλει η σχετική υπηρεσία, ενώ το κράτος ΥΠΕΡ-ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ και ξεπερνάει τα προϋπολογισθέντα έσοδα (συμπεριλαμβανομένων των πρωτογενών πλεονασμάτων), σε τακτική βάση πλέον.
Λογίζω ότι αυτή η εμμονή με τη φοροσυλλογή και τις συνεχείς αλλαγές προς το δυσμενέστερο για τους φορολογούμενους (π.χ. υποχρεωτική διασύνδεση POS και ταμειακών), συν την κομπορρημονία και δημοσιοποίηση για υπερεισπράξεις φόρων και πλεονασμάτων φοροεισπραχθέντων (δηλαδή ότι αφαιρέθηκαν από την πραγματική οικονομία παραπάνω από όσα χρειαζόταν το κράτος για να λειτουργήσει και να καλύψει το πρωτογενές πλεόνασμα που έχει δεσμευτεί στον προϋπολογισμό) δε βοηθάει στη δημοφιλία καμιάς κυβερνήσεως, πόσο μάλλον μιας φιλελεύθερης, εν όψει εκλογών.
Αυτά τα φαινόμενα δίνουν την ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ να ευαγγελίζεται μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης δια στόματος Κασελάκη, ο οποίος φαίνεται να κατακρίνει τη φοροσυλλογή ως φιλελεύθερος αντί να ζητάει παραπάνω αναδιανομή ως αριστερός, όπως έκανε παλιά ο Τσίπρας και ο Πολάκης και τρομοκρατούσαν τους “κυρ-Παντελήδες”.
Δεν ξέρω αν αυτό σας φαίνεται εξίσου σουρεαλιστικό όσο σε εμένα, νιώθω όμως ότι αυτό θα κοστίσει στις Ευρωεκλογές, αν συνεχιστεί.
Σε κάθε περίπτωση, είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτη η ομάδα υποψηφίων που έχει συγκροτήσει η ΝΔ για να αντιπαρέλθει την κόπωση του εκλογικού σώματος, ίσως και η πιο εντυπωσιακή των τελευταίων πολλών ετών. Αυτό όμως θα το σχολιάσω σε μελλοντικό σημείωμα.
Προς το παρόν, προσοχή στο πόση σημασία δίνουμε στο αποτέλεσμα των επερχόμενων ευρωεκλογών! Δεν είναι ούτε 2019, ούτε υπάρχει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να φοβίζει τον κόσμο, ούτε πιθανότητα αντιπρότασης κυβερνησιμότητας από κάποιον άλλον από τον Κυριάκο.
Μη βάλουμε τα χέρια μας να βγάλουμε τα μάτια μας ως χώρα, ειδικά τώρα που κάπως έχουμε αρχίσει να συγκλίνουμε με την κανονικότητα μιας ευρωπαϊκής χώρας!
