Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Στην βουλή των Ελλήνων οι βουλευτές πέρα από το ναι, το όχι, το λευκό και το άκυρο έχουν και μια άλλη επιλογή.
Να ψηφίζουν «Παρών».
Είναι οι βουλευτές που δεν παίρνουν ξεκάθαρη θέση.
Πώς λέμε δεν γνωρίζω δεν απαντώ;
Το σαρκίο μου είναι εδώ, η βούληση μου απουσιάζει.
Λαλίστατοι στα τηλεοπτικά παράθυρα, μουγκοί στην βουλή.
Αυτοί που θέλουν και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο.
Και με το κόμμα και με τους ψηφοφόρους.
Το νεκρό βάρος της βουλής, το σάπιο σαρκίο της Δημοκρατίας.
Αφού δεν έχουν άποψη τι την θέλουν την βουλή;
Γιατί δεν κάθονται στα σπίτια τους;
Και να ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει «Παρών» σε μια ψηφοφορία.
Αν προέρχεται από βουλευτές της κυβέρνησης, σημαίνει ΔΙΑΦΩΝΩ με το κόμμα μου, αλλά δεν έχω τα κότσια να το φωνάξω.
Είμαι κότα.
Αν προέρχεται από βουλευτές της αντιπολίτευσης, σημαίνει ΣΥΜΦΩΝΩ με την κυβέρνηση, αλλά δεν τολμώ να το δηλώσω, πού να μπλέκω τώρα με διαγραφές.
Αν προέρχεται από ένα κόμμα τότε δύο πράγματα συμβαίνουν.
Ή υπάρχει διαφωνία στο εσωτερικό του κόμματος και το «Παρών» είναι μια λύση να κρύψει αυτές τις διαφορές.
Ή θεωρούν ότι είναι ένα καλό νομοσχέδιο που τους εκθέτει στα μάτια του λαού αν ψηφίσουν ΟΧΙ, αλλά και δεν τολμούν να ψηφίσουν ΝΑΙ για να μην θεωρηθεί ως επιτυχία της κυβέρνησης.
Μας προτρέπουν να συμμετέχουμε σε εκλογικές διαδικασίες, μας λένε ότι δεν είναι υπεύθυνη συμπεριφορά να ρίχνουμε στην κάλπη άκυρο ή λευκό και αυτοί ψηφίζουν στην βουλή «Παρών» σε θέματα μάλιστα που αφορούν την προάσπιση της δημοκρατίας μας από το κόμμα του Κασιδιάρη.
Το ερώτημα είναι, αυτή η επιλογή του «Παρών» εκφράζει πολιτική βούληση που απαιτείται να έχουν οι Εθνοπατέρες μας;
Είναι μια ξεκάθαρη ψήφος ή ένας μεσοβέζικος τρόπος αποφυγής των ευθυνών τους;
Το «Παρών» το μόνο που σημαίνει είναι απουσία, όσο και αν θέλουν να μας πείσουν ότι είναι ένας πολιτικός χαρακτηρισμός της ψήφου, γι’αυτό και οι γυναίκες βουλευτές δηλώνουν και αυτές «Παρών» και όχι «Παρούσα».
Είναι η πιο ανεύθυνη και ασαφής πολιτική επιλογή που μπορεί να υπάρξει
Δεν τολμούν να πάρουν ξεκάθαρη θέση με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ.
Βλέπετε το ΝΑΙ σημαίνει αποδοχή ότι το νομοσχέδιο κινείται στην σωστή κατεύθυνση και δεν θέλουν να το αποδεχτούν, το ΟΧΙ έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα και αυτό τους εκθέτει στα μάτια του λαού.
Έτσι καταλήγουν στην ουδέτερη στάση που εκφράζεται μέσα από το «Παρών».
Αν είναι το «Παρών» ψήφος επιλογής για τους εθνοπατέρες γιατί να μην είναι και για τον πολίτη; Με την ίδια λογική γιατί να μην υπάρχει και στις εθνικές εκλογές ψηφοδέλτιο με την λέξη «Παρών»;
Ψήφισαν ένα νόμο αυτό της απλής αναλογικής που απαιτεί συνεργασίες σε μία χώρα που απουσιάζει παντελώς η κουλτούρα των συνεργασιών και στην κορυφή και στην βάση και τούτοι εδώ δεν μπορούν να συνεργαστούν ούτε για να εμποδίσουν την είσοδο στον ναό την δημοκρατίας του φασισμού.
Πόσο υποκριτές πια.
Μήπως αυτές οι συμπεριφορές δικαιώνουν όλους εκείνους που πιστεύουν ότι το καλύτερο για την χώρα στις εκλογές που έρχονται είναι να υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση;
Αν δεν μπορούν τα κόμματα να ομονοήσουν ούτε στην προάσπιση της δημοκρατίας μας από το φασιστικό μόρφωμα του Κασιδιάρη τότε έχει χαθεί κάθε ελπίδα συνεννόησης και συνεργασίας για οποιαδήποτε ζήτημα.
Σε τι θα συμφωνήσουν αφού αδυνατούν να συνεργαστούν σε αυτό;
