Δεν φτάνει που επέλεξαν να ακυρώσουν την προγραμματισμένη (στο Μεσοπρόθεσμο του 2018) αύξηση των δημοσίων επενδύσεων για να βγει ο “λογαριασμός” των παροχών προς την εκλογική τους πελατεία. Δεν κατάφεραν ούτε να διαθέσουν στην αγορά τα λεφτά που απέμειναν.
Το πολύπαθο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων το 2018 είχε χειρότερη πορεία σε σχέση με κάθε άλλη χρονιά επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τα επίσημα στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ και έχουν επικυρωθεί από τη Eurostat το αποδεικνύουν.
Οι δαπάνες γενικής κυβέρνησης για κρατικές επενδύσεις το 2018 ήταν μόνο 5,6 δισ. ευρώ, έναντι 7,8 δισ. ευρώ το 2017, 6,1 δισ. ευρώ το 2016 και 6,8 δισ. ευρώ το 2015.
Η εν λόγω “λιτότητα” στήριξε το υπερπλεόνασμα που ανάγει πλέον η κυβέρνηση σε “σημαία” για το νέο κύμα παροχολογίας.
Ωστόσο, η επιλογή να μη χρηματοδοτηθούν επενδύσεις έχει φέρει τεράστιο πλήγμα στον επιχειρηματικό κόσμο, αλλά και στην οικονομία γενικότερα.
Οι προκηρύξεις έργων καθυστερούν και όσες δράσεις έχουν ήδη δεχθεί αιτήσεις αργούν να πληρώσουν. Η ρευστότητα που θα μπορούσε να διοχετευθεί στην οικονομία χάνεται και οι επιχειρηματίες που έχουν ήδη δώσει λεφτά από την “τσέπη” τους για έργα που υλοποιούν (μέσα από το ΕΣΠΑ ή ευρύτερα από το ΠΔΕ) ασφυκτιούν.
Υπάρχει όμως και κίνδυνος απώλειας κονδυλίων καθώς το ΕΣΠΑ ολοκληρώνεται. Το ανέφερε προ εβδομάδων η Επιτροπή, πιέζοντας για ταχύτερους ρυθμούς φέτος. Πίεσε για αύξηση της κρατικής δαπάνης.
Το ΠΔΕ έφτανε στα 10,3 δισ. ευρώ το 2010 στην αρχή της κρίσης. Ήταν πάντα το πιο εύκολο “θύμα” σε κάθε ανάγκη για νέο πακέτο μέτρων και έτσι περιορίστηκε στα 6,75 δισ. ευρώ.
Τώρα, που τα μνημόνια τελείωσαν, όχι μόνο δεν εισάγεται στον “διάλογο” μία πρόταση για χρηματοδοτική του τόνωση, αλλά με τις πολύ χαμηλές επιδόσεις του, δίνει και “αφορμές” για πρόσθετες περικοπές.
Μόνο που είναι πλέον δεδομένο ότι το επενδυτικό κενό είναι μεγάλο. Φτάνει στα 15 δισ. ευρώ ετησίως.
Καθώς, λοιπόν, τα ξένα κεφάλαια δεν… έρχονται, η κρατική δαπάνη είναι ο μόνος μοχλός για τόνωση της αγοράς, της ανταγωνιστικότητας, αλλά και ολόκληρης της οικονομίας.
