Του Στέλιου Φενέκου*
Αυτό το πράγμα με την μεμψιμοιρία που διαπιστώνουμε καθημερινά από προβεβλημένους δημόσιους λειτουργούς που έχουν αποδεχθεί ενσυνείδητα την ευθύνη διοίκησης δημόσιων οργανισμών, είναι ιδανική αυτοχειρία.
Όταν η πολιτεία σου έχει εμπιστευθεί μία τέτοια θέση ευθύνης και μέμφεσαι τους πάντες για την κακή λειτουργία του φορέα που διοικείς, τότε δρας αυτοκαταστροφικά για τον ίδιο τον οργανισμό, πέραν του ότι δείχνεις πόσο κακός μάνατζερ είσαι.
Όταν μάλιστα το κάνεις σε δημόσιο ακροατήριο και με ξένους ανάμεσά του, όχι μόνο κάνεις μεγάλο κακό στην χώρα σου αλλά χάνεις προσωπικά και τον σεβασμό από τους ξένους..
Εάν τέλος πάντων δεν σου αρέσει όπως λειτουργεί, δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτε, τα προβλήματα είναι ανυπέρβλητα, είτε θεωρείς ότι έχεις περισσότερα προσόντα και αδικείσαι, έχεις μία τίμια επιλογή:
Διεκδίκησε δυναμικά και με τόλμη την βελτίωση των συνθηκών και της εργασίας από αυτούς που θεωρείς υπεύθυνους, αλλιώς παραχώρησε την θεσούλα να την αναλάβει κάποιος άλλος, μήπως και ξαναδώσει ελπίδα και προοπτική σε όλους.
