Η Κοινή Γεωργική Πολιτική συμφωνήθηκε από τις τότε έξι (6) ιδρυτικές χώρες των
τότε Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων το 1962. Τα σημερινά εικοσιεπτά (27) κράτη-μέλη
της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά από εξήντα δύο (62) χρόνια εφαρμογής και
επιτυχιών της, κατάντησαν την Κοινή Γεωργική Πολιτική μια «Βαβυλώνα»
διαδικασιών, στην οποία φαίνεται ότι οι αγρότες δεν έχουν επαρκώς κυρίαρχο λόγο,
όπως θα έπρεπε, ούτε ελεγκτική συμμετοχή.
Του Δημήτρη Μιχαηλίδη
Η ΚΓΠ μοιάζει να είναι σαν ένα «ιδεοδρόμιο» υψηλά αμοιβόμενων πολλών
αριθμητικά τεχνοκρατών, στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, όπου οι αγρότες δεν
συμμετέχουν επαρκώς.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι ντόπιοι τεχνοκράτες και οι εκλεγμένοι πολιτικοί δεν
ξέρουν ούτε απλή μετάφραση να κάνουν και καταντήσαμε την Κοινή Γεωργική
Πολιτική να την ονομάζουν ανορθόγραφα «Κοινή Αγροτική Πολιτική».
Αυτή, η όποια Κοινή Πολιτική, δεν είναι συμφωνημένη με τους συμμετέχοντες
κοινωνικούς εταίρους, ούτε με τους αγρότες, ούτε με τους καταναλωτές, ούτε με
τους περιστασιακούς, συνεχώς εναλλασσόμενους, πολιτικούς προϊστάμενους στο
σημερινά ονομαζόμενο «Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων» (στο
Υπουργείο Γεωργίας ή Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης μέσα σε περίπου 50 χρόνια
από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα εναλλάχθηκαν, αν δεν κάνουμε λάθος, 48
Υπουργοί και συνολικά 116 Υπουργοί & Υφυπουργοί!!! … Μοιάζει σαν να κάνουν
κάποιας ειδικής μορφής «τουρισμό»!!! …).
Αλλά φαίνεται ότι ούτε τους υποτιθέμενους συνεργαζόμενος στον ίδιο χώρο
αγρότες δεν γνωρίζουν. Έτσι με έκπληξη ακούμε ή διαβάζουμε να λένε «οι αγρότες
και οι κτηνοτρόφοι ….» μη γνωρίζοντας ότι οι αγρότες είναι οι γεωργοί, οι
κτηνοτρόφοι, οι αλιείς και οι δασοκόμοι, αποκλειστικά και ΜΟΝΟ. Είναι περίεργος
νεολογισμός σαν να λέει κάποιος ανάλογα «οι άνθρωποι και οι γυναίκες»!!! Μια
σαφής ένδειξη ότι ούτε τους ασχολούμενος, με την φροντίδα του κοινού μας
περιβάλλοντος, ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.
Και όταν «το μαχαίρι έφθασε στο κόκκαλο», από τις αυθαίρετες επιλογές των
γραφειοκρατών (ή μήπως και επιστημόνων και μελετητών που συνέπραξαν?)
ξεσηκώθηκαν οι αγρότες.
Αλλά ακόμα και τότε, παρεισέφρησαν κάποια επείγοντα εκχρηματισμένα πρόσκαιρα
αιτήματα, που στην ουσία ευτέλισαν τον δυναμισμό των αγροτικών κινητοποιήσεων
σε κάποια «λεπτά» ενέργειας ή κάποια «λεπτά» φόρου κατανάλωσης καυσίμων ή …
Για μια ακόμα φορά τα πολλά εύκολα κατανοητά «επείγοντα» απώθησαν τα
ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ εκτός διεκδικήσεων. Αντί να συζητήσουμε τα ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, ή ακόμα
καλύτερα να επιβάλλουν οι αγρότες τα ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ, οι ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ του κοινού
μας πλανήτη, οι ΜΟΝΟΙ παραγωγοί πραγματικού πλούτου και υγιεινής τροφής, οι
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ καθημερινά τουλάχιστον τρείς φορές (πρωινό, μεσημεριανό &
βραδινό φαγητό), περιορίσθηκαν οι συζητήσεις σε μερικά λεπτά ρεύματος ή μερικά
λεπτά φόρου πετρελαίου ή κάποιες επιδοτήσεις κλπ
Παρακολουθώντας από κάποια απόσταση τα γεγονότα, θα νόμιζε κάποιος ότι είναι
μια νέας μορφής κωμωδία το ότι μετά τις αγροτικές κινητοποιήσεις ο Υπουργός
κατέθεσε δέκα εννέα (19) ΜΗ ΣΥΜΦΩΝΗΜΕΝΕΣ προτάσεις στο Συμβούλιο
Υπουργών της ΕΕ (26/2/2024) και σχεδόν ταυτόχρονα ζητήθηκε από κάποιες δομές
(τυπικές ή ανύπαρκτες …) να προτείνουν τις αναγκαίες βελτιώσεις στην ΚΓΠ μέχρι
τις 10/3/2024. Θα μπορούσε κάποιος να την χαρακτηρίσει «εμπαιγμό» …
Ο κ Αθανάσιος Κελμάγερ, γεωργός-ανθοπαραγωγός, 2102584680, πρόεδρος
Αγροτικού Ανθοπαραγωγικού Συνεταιρισμού Αθηνών, που είναι υπαρκτός και
λειτουργεί τυπικά, εκτιμά ότι είναι πάρα πολύ σημαντικά, μεταξύ άλλων, τα εξής:
- Άμεση κατάργηση των «ιστορικών δικαιωμάτων». Οι ανθοπαραγωγοί δρεπτών
ανθέων δεν περιλαμβάνονταν παλαιότερα στο ΠΑΑ και στις ενιαίες ενισχύσεις,
και συνεχίζουν να είναι πάρα πολύ αδικημένοι. - Οι οιασδήποτε μορφής εφαρμοστικές αποφάσεις του ΠΑΑ θα πρέπει να συμφωνούνται και με τον νόμιμο εκπρόσωπο των οργανωμένων αγροτών.
- Να επαναπροσδιοριστούν τα Οικολογικά Σχήματα με την συμμετοχή αγροτών.
- Να χρηματοδοτηθεί ένα επαρκές σύστημα υποστήριξης της αγροτικής επιχειρηματικότητας (ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑ) και να χρηματοδοτηθεί η εκπαίδευση & επαγγελματική κατάρτιση στις δομές της Κοινωνικής Οικονομίας.
- Η ανθοκομία μοιάζει να έχει εγκαταλειφθεί. Δεν εντοπίζονται στα Πανεπιστήμια διπλωματικές ή επαρκής ενασχόληση για τα δρεπτά άνθη και το ενδιαφέρον όλων έχει στραφεί στα εισαγόμενα και στο εμπόριο.
Η κα Μάγδα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος, 6932094231, γραμματέας του
Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής, που είναι υπαρκτός και λειτουργεί
τυπικά, εκτιμά ότι είναι πάρα πολύ σημαντικά και έχουν προκύψει από συλλογικές
διαδικασίες στο «ΟΡΑΜΑ 2040» (Ιαν 2021) και στο «ΝΕΟ Αγροτικό Σύμφωνο
Υπαίθρου 2040» (Ιουν 2022), τα εξής:
- Να καταργηθούν άμεσα τα λεγόμενα «ιστορικά δικαιώματα»
- Να συμμετέχουν οι νόμιμοι εκπρόσωποι των λειτουργούντων συλλόγων αγροτών στις ποικιλώνυμες Επιτροπές (γνωμοδοτικές, ελέγχου, αδειδότησης, επιβολής κυρώσεων, ενστάσεων κλπ).
- Να ξαναδούμε τα Οικολογικά Σχήματα με συμμετοχή των αγροτών.
- Να μπορούν να εισπράττουν Εξισωτική Αποζημίωση μόνο όσοι/ες διαμένουν μόνιμα στις ορεινές (με φυσικούς περιορισμούς) και μειονεκτικές περιοχές, για να υποστηριχθεί η τοπική ανάπτυξη.
- Να χρηματοδοτηθεί από το ΠΑΑ η δημιουργία Αγροτικών Σχολείων Μαθητείας σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα, με προεξάρχουσα συμμετοχή στην διοίκησή τους, των εκπροσώπων των οργανωμένων κατά κύριο επάγγελμα συλλόγων αγροτών.
- Να δημιουργηθεί ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ για τον αγροτικό τομέα (καλλιέργειες, βοσκότοποι, χώροι αλιείας & δασοκομίας) με σταθερές χρήσεις γης για παραγωγή τοπικής επισιτιστικής ασφάλειας, με χρηματοδότηση από το ΠΑΑ.
- Να προβλεφθεί η υποστήριξη της αγροτικής επιχειρηματικότητας (ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑ) με χρηματοδότηση δομών συλλογικής δράσης.
Το εξυφανθέν πλέγμα των διαδικασιών της Δημόσιας Διοίκησης αφαίρεσε την ισχύ
από τους πολίτες και την πολιτική και την μετέφερε σε υπαλλήλους, τεχνοκράτες,
επιστημονικούς «συμβούλους», αναπτυξιολόγους και σε ανεύθυνες γραφειοκρατικές
«διαδικασίες», με ορατό αποτέλεσμα την εγκατάλειψη της κτηνοτροφίας και της
παραγωγής πρωτογενούς πραγματικού πλούτου για την εθνική οικονομία.
Η απελπιστική μείωση της αυτάρκειας της Ελλάδος σε αγροδιατροφικά προϊόντα
κινδυνεύει να περιορίσει δραματικά την εθνική ανεξαρτησία και την τοπική ευημερία
των κατοίκων.
Η προσπάθεια επαναφοράς μιας κάποιας ισορροπίας επιβάλλει την συμμετοχή των
κατά κύριο επάγγελμα αγροτών σε κάθε μορφή λήψης απόφασης και ελέγχου της
ικανοποιητικής εφαρμογής των αποφασιζομένων μέχρι ακόμα και πρόβλεψης
αρνησικυρίας στις αποφάσεις για το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (ΚΓΠ-CAP).
