Του Άγη Βερούτη
Το 2023 υπόσχεται να είναι τουλάχιστον εξίσου δύσκολο με το προηγούμενο έτος, και πιθανόν δυσκολότερο.
1) Αν δεν έχουμε φέτος εμπόλεμη σύγκρουση με την γειτονική Τουρκία, θα περάσουν πολλά χρόνια για να ξαναβρεθούμε σε ανάλογη αρνητική συγκυρία.
Η Ελλάδα βαδίζει νομοτελειακά προς την επέκταση των 12 μιλίων εθνικής κυριαρχίας στην υπόλοιπη επικράτεια (ανατολικά και νότια του ακρωτηρίου Ταίναρου) σύμφωνα με τη διεθνή συνθήκη του UNCLOS II και το διεθνές εθιμικό δίκαιο, ενώ η Τουρκία προσπαθεί να αποτρέψει αυτή την εξέλιξη καθώς βλέπει ότι οι διάδρομοι διεθνών υδάτων από την έξοδο του πορθμού του Ελλήσποντου στη Μεσόγειο θα περνάνε από την Ελληνική επικράτεια.
2) Εκλογές με απλή αναλογική. Δεν χρειάζεται να πω ότι το ανάλογο πείραμα κόστισε στην Ιταλία δυο δεκαετίες.
Σκεφτείτε απλά ότι υπάρχουν άνθρωποι που διεκδικούν την ψήφο των Ελλήνων, οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία λοιδωρούν τη χώρα τους την Ελλάδα, και εύχονται να κατρακυλίσουμε προς απολυταρχικά μοντέλα/καθεστώτα, όπου ένα σύστημα διακυβέρνησης θα επιβάλλει τον εαυτό του στο διηνεκές. Τους ίδιους αυτούς στηρίζει και εύχεται να κυβερνούσαν την Ελλάδα και το Τουρκικό απολυταρχικό καθεστώς.
α) Αν σχηματιστεί κυβέρνηση στις πρώτες εκλογές με απλή αναλογική, αυτό σημαίνει ότι ανάμεσα στην πλάκα και το χαβαλέ, το 50% +1 των Ελλήνων ψηφοφόρων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, ΜΕΡΑ25 και ΚΚΕ, με στόχο να κυβερνήσουν οι πρώτοι 3 με την ανοχή του 4ου. Αυτό που ευχήθηκε ο Ερντογάν τουιτάροντας στα Ελληνικά. Ωιμέ καημένη Ελλάδα.
β) Αν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση στις πρώτες εκλογές και πάμε σε δεύτερες εκλογές, όλα τα κόμματα μετά το 2ο θα συνθλιβούν, καθώς η χώρα θα κληθεί να διαλέξει ανάμεσα σε κυβερνησιμότητα και ακυβερνησία. Αν το πρώτο κόμμα (η ΝΔ) πάλι δεν πιάσει το 38% παρά το μπόνους εδρών που έχει μειωθεί πλέον, τότε θα κληθούν ποιοι μπορεί να συμμετάσχουν σε κυβέρνηση συνεργασίας. Αν δεν βγει άκρη τότε θα γίνουν και 3ες εκλογές ώσπου να προκύψει κυβέρνηση.
Αν η χώρα βρεθεί με υπηρεσιακή κυβέρνηση λογιστών (βλ. τύπου Στουρνάρα) για 90+ ημέρες, πραγματοποιείται το όνειρο του κάθε Τούρκου που θέλει να μπουκάρει στα Ελληνικά νησιά. Είναι πιθανόν η επόμενη κυβέρνηση να βρεθεί προ τετελεσμένων.
Στη χειρότερη εκδοχή, θα μπούμε με “προοδευτική διακυβέρνηση” και απώλεια εθνικής κυριαρχίας σε τουλάχιστον μια ακόμα δεκαετία κρίσης και παρακμής. Εκεί πλέον θα μετράμε 1/4 του αιώνα ή παραπάνω όταν ξαναφτάσουμε στα επίπεδα ΑΕΠ του 2008, ελέω πληθωρισμού και δημογραφικής γήρανσης του πληθυσμού, φυσικά.
Καημένη Ελλάδα.
3) Οι μεταρρυθμίσεις κινδυνεύουν να σταματήσουν, ενώ έχουμε ηλεκτρονικοποιήσει την γραφειοκρατία αντί να την καταργήσουμε τελείως και μαζί με αυτή να καταργήσουμε και το 50% των Δημοσίων Υπαλλήλων και το 50% της δυσβάστακτης φορολογίας της χώρας, που με την πρόφαση της φοροδιαφυγής υπερφορολογεί μέχρι αιμορραγίας (με 58% του ΑΕΠ) την παραγωγική οικονομία αποστερώντας την ανάπτυξη στη χώρα. Δεν μιλώ για ανάπτυξη με επιδόματα και πληθωρισμό, αλλά πραγματική παραγωγική ανάπτυξη.
Από την άλλη, τεράστιο κίνδυνο για τις ατομικές ελευθερίες αποτελούν οι νέες μέθοδοι μαζικού ηλεκτρονικού ελέγχου της οικονομικής ζωής του Πολίτη από το κράτος. Ο Big Brother έρχεται!
Η δυνατότητα κατασχέσεων χωρίς Δικαστική Απόφαση των περιουσιακών στοιχείων καθενός Έλληνα με απλή διοικητική απόφαση από ένα υπάλληλο κάποιου δήμου, κάποιας υπηρεσίας του κεντρικού κράτους, και κυρίως από την παντοδύναμη και ανεξέλεγκτη Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων είναι αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική όσο μπορεί να είναι μια κρατική λειτουργία.
Ένας διοικητικός υπάλληλος του κράτους που ΔΕΝ είναι δικαστής αποφασίζει να μπλοκάρει τα περιουσιακά στοιχεία πολιτών, όπως πρόσφατα έκανε ο Δήμος Αμαρουσίου λίγο πριν το τέλος του χρόνου σε (λέγεται) 1.500 πολίτες και εταιρείες για ποσά ως και €150!
Στο χωριό μου στον Ταΰγετο αυτό το λένε “Absolute Power Corrupts Absolutely!”
Ανάμεσα:
α) στην κατάργηση των μετρητών λόγω κόβιντ,
β) στο “κουμπί κατασχέσεων” (επινόησης Χ.Θεοχάρη)
γ) τους μνημονιακούς νόμους μετατροπής του δημοσίου χρέους σε ιδιωτικό (επινόησης Β.Βενιζέλου) ακόμα εν ισχύ,
δ) την επινόηση των Μάι Ντάτα όπου όλοι ριπορτάρουν όλες τις συναλλαγές τους μέσω Ίντερνετ στο ΥΠΟΙΚ για να μη τυχόν και κόψουν πλαστά και εικονικά τιμολόγια 100 λαμόγια, οι οποίοι φυσικά με αυτό το μέτρο μεταφέρθηκαν στη Βουλγαρία και την Κύπρο για να κόβουν τα εικονικά τους τιμολόγια ανενόχλητοι (βλ. απλήρωτα πρόστιμα σε εταιρείες πώλησης παπουτσιών που πουλούσαν λιανική χωρίς ΦΠΑ και έβγαζαν εκτός αγοράς τις εταιρείες που τηρούσαν τα νόμιμα) και
ε) το επερχόμενο “Ηλεκτρονικό Περιουσιολόγιο” όπου τόσο το κράτος όσο και οι υπόλοιποι κλέφτες περιουσιακών θα έχουν πλήρη εικόνα πώς να διαλύσουν τη ζωή οποιουδήποτε επιθυμούν, βαδίζουμε προς κατάργηση του οικονομικού απορρήτου, την καθολική απομείωση της οικονομικής ελευθερίας και την αναίρεση της έννοιας της ιδιωτικής περιουσίας.
ΑΝ ξεπεράσουμε τα παραπάνω, βλέπουμε τί θα γίνει το 2024.
Δεν είμαι πάντως και πολύ αισιόδοξος για φέτος.
____
ΥΓ: και δεν έχω καν κάνει αναφορά σε αρνητικές εξελίξεις που αφορούν την παγκόσμια ενεργειακή κρίση, την παγκόσμια επισιτιστική κρίση, τις εξελίξεις του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας εντός ευρωπαϊκού εδάφους και την άνοδο της Κίνας ως ευθέως ανταγωνιστικής της Δύσης με βλέψεις για βίαιη προσάρτηση της Ταϊβάν και τεχνολογική κυριαρχία επί του τομέα ηλεκτρονικών επεξεργαστών.
Ίσως σε επόμενο σημείωμα.
