Του Άγη Βερούτη
Το κόστος του ηλεκτρικού που καταναλώθηκε τους προηγούμενους μήνες επιδοτήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση απευθείας στις εταιρείες ηλεκτρικού, ώστε η τελική τιμή να φτάνει στον καταναλωτή ως να μην μαίνεται παγκόσμια ενεργειακή κρίση.
Το ύψος της επιδότησης μπορεί να φτάσει ως και τα €2 δισ. για έναν μήνα. Κάποια από αυτά τα χρήματα έρχονται από την αύξηση των εισπράξεων που παρατηρείται με 5,7% (!) ανάπτυξη που περιμένει η UBS για την Ελλάδα στο 2022, κάποια έρχονται από την φορολόγηση κατά 90% των παραγωγών και παρόχων ηλεκτρισμού για τα υπερβάλλοντα φετινά κέρδη σε σχέση με πέρυσι, αν υπάρχουν υπερβάλλοντα κέρδη, και τα υπόλοιπα από τον προϋπολογισμό.
Πόσο μπορεί μια χώρα να επιδοτήσει την κατανάλωση του ηλεκτρικού, ειδικά αν το φυσικό αέριο φτάσει στα €300 ανά μεγαβατώρα;
Μπορούμε να αντέξουμε 6 μήνες επιδότηση;
Μπορούμε να αντέξουμε να δίνουμε €1-€2 δισ. το μήνα για ένα χρόνο, και ακόμα και αν μπορούμε, είναι σωστό;
Όχι, είναι λάθος!
Εφόσον εξαρτώμεθα κατά 50% για την παραγωγή ηλεκτρικού από το φυσικό αέριο, και μάλιστα κάνουμε υπερβάλλουσα παραγωγή ώστε να εξάγουμε τον περισσευούμενο ηλεκτρισμό σε γειτονικές χώρες, είναι σαν να καίμε χαρτονομίσματα για να ζεσταθούμε.
Τί θα μπορούσαμε να αγοράζουμε με €12 δισ. αντί για φυσικό αέριο με €300 την μεγαβατώρα;
Με περίπου €400 ευρώ αγοράζουμε φωτοβολταϊκά πάνελ που με ισχύ 1 κιλοβάτ έχουν ετήσια παραγωγή 1,5 μεγαβατώρες! Αυτό βγαίνει περίπου €266 ανά μεγαβατώρα στον πρώτο χρόνο, και €0 ανά μεγαβατώρα τις επόμενες 24 χρονιές!
Την ίδια στιγμή που επιδοτούμε ως κοινωνία με €0,20 και €0,30 την κιλοβατώρα, θα έπρεπε να επιδοτούμε την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ σε σκεπές δημοσίων κτιρίων και ιδιωτικών κατοικιών ΠΑΝΤΟΥ στην Ελλάδα, ώστε να πάψουμε να εξαρτώμεθα από εισαγόμενη ενέργεια.
Πρέπει να απεξαρτηθούμε από τα εισαγόμενα καύσιμα, τουλάχιστον για την παραγωγή ηλεκτρισμού.
Η συνολική επιφάνεια φωτοβολταϊκών πάνελ παραγωγής του συνόλου της κατανάλωσης της χώρας από φωτοβολταϊκά καταλήγει να είναι ένα τετράγωνο με πλευρά 11,5 χλμ. Τον υπολογισμό έχω κάνει σε παλαιότερο σημείωμα, οπότε μπορείτε να βρείτε τις λεπτομέρειες.
Ακόμη και αν υπολογίσουμε ότι δεν θα έχει βέλτιστες συνθήκες και γωνίες πρόσπτωσης και άρα μπορεί να έχει 50% της ονομαστικής απόδοσης (δεν υπάρχει αυτό) θα μπορούσαμε με αυτά τα €12 δισ. να πάρουμε αυτά τα πάνελ. Αν ψάξουμε μεταχειρισμένα από όλο τον πλανήτη (πιάνουν περισσότερη επιφάνεια για λιγότερη απόδοση) είναι πολύ φθηνότερα, ως το 1/3 της τιμής για την ίδια ισχύ. Θα έπρεπε να συμπληρώσουμε και με ηλιακούς θερμοσίφωνες και ηλιόθερμα παντού. Κατά προτίμηση ελληνικής κατασκευής και με επιδότηση του συνολικού κόστους εφόσον είναι ελληνικοί. Δεν είδα τη Γερμανία να αγοράζει ελληνικά ηλιόθερμα. Εμείς γιατί πρέπει να πάρουμε κινέζικα;
Ο κακόπιστος θα πει “όταν δεν έχει ήλιο, τί κάνουμε;”
Τα χρήματα που τυχόν θα γλυτώσουμε από την αγορά των πάνελ μπορούμε να τα επενδύσουμε ως κοινωνία για να υλοποιήσουμε αντλησιοταμίευση, που είναι μια μεγάλη μπαταρία, για να έχουμε ρεύμα τα βράδια και τις 10 μέρες το χρόνο όταν δεν έχει ήλιο στην Ελλάδα. Ένας παιδικός φίλος, καθηγητής του ΕΜΠ σήμερα και συνάδελφος μηχανικός, μου έλεγε ότι στην βόρεια Ελλάδα και ειδικά πέριξ του νομού Κοζάνης έχουμε εκπληκτικό δυναμικό αντλησιοταμίευσης (φθηνή μπαταρία νερού).
Στο κάτω-κάτω ας επανεισάγουμε το βράδυ την ενέργεια που εξαγάγαμε το πρωί. Ας είναι και ακριβότερη. Αφού η περισσευούμενη πρωινή θα είναι δωρεάν, τι μας νοιάζει.
Τώρα, για τις μονάδες βάσης, ακούω από έγκυρες πηγές ότι εμπλουτίζουν την θερμιδική περιεκτικότητα του λιγνίτη με εισαγόμενο πετρέλαιο! Αυτό ακυρώνει την ενεργειακή αυτονομία της χώρας με τον λιγνίτη, και καταστρέφει το εμπορικό ισοζύγιο.
Την ίδια στιγμή, τεράστιες ποσότητες βιομάζας, από τα κλαδέματα της αγροτικής παραγωγής ώς τα ξερά που μαζεύουμε στην προετοιμασία για την αντιπυρική σεζόν, ως το πυρηνόξυλο που απομένει από την επεξεργασία της ελιάς (μερικά εκατομμύρια τόνοι) πάνε σχεδόν χαμένα αντί να γίνει δρομολόγηση προς εμπλουτισμό των λιγνιτών! Από τις τοπικές οικονομίες και όχι από τον Περσικό κόλπο!
Για να μην πούμε για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από την καύση της βιομάζας των αστικών και βιομηχανικών απορριμμάτων, που π.χ. στην Γενεύη παράγει ηλεκτρισμό στο κέντρο της πόλης χωρίς να ενοχλεί κανέναν από το 1951. Βέβαια, στην περίπτωση αυτή θα βρεθεί αντιμέτωπος με την “Μαφία των σκουπιδιών” όποιος τολμήσει να ανακατευτεί, γιατί θα μειωθούν δραματικά οι όγκοι των απορριμμάτων που θα καταλήγουν στις χωματερές! Ουαί και αλίμονο!
Κάτι γίνεται εντελώς λάθος με την ενεργειακή πολιτική μας και αυτό οφείλεται στις αγκυλώσεις, τα εμπόδια και τις χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες που έχει η φοβερή και τρομερή κρατική μηχανή, ενάντια στα αληθινά συμφέροντα της κοινωνίας.
Αν θέλουμε να αποφύγουμε την ενεργειακή κατάρρευση που μοιάζει να έρχεται το χειμώνα, πρέπει να γίνουν άμεσα νομοθετικές ρυθμίσεις που να επιτρέπουν την εγκατάσταση net-metering σε ένα σπίτι μέσα σε μια εβδομάδα, όσο για να έρθουν τα πάνελ που παράγγειλε ο ιδιοκτήτης του σπιτιού και να τα εγκαταστήσει.
Πρέπει να επιβληθεί στα λιγνιτικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρισμού η χρήση της τοπικής βιομάζας για εμπλουτισμό καταρχήν, και αν εξαντληθεί αυτή και δεν βρίσκουν στην τοπική αγορά, τότε μόνο να βάζουν πετρέλαιο. Όσο για τις μυρωδιές που επικαλούνται, ας τους θυμίσουμε ότι αυτό που καίνε συχνά έχει περιεκτικότητα ως και 8% θείο που το πιάνουν τα φίλτρα θεωρητικά!
Περί μυρωδιάς, στο κάτω κάτω καλύτερα να μυρίζουμε το 0,5% ελαιόλαδο που απέμεινε στο πυρηνόξυλο παρά το θειάφι του λιγνίτη και του πετρελαίου εμπλουτισμού…
Όσο για το ότι δήθεν δεν μπορεί να αντέξει το δίκτυο net-metering και άλλες τέτοιες κάλπικες δικαιολογίες, αυτές θα μπορούσαν να ισχύσουν ΜΟΝΟ αν τα φωτοβολταϊκά ήταν μαζεμένα όλα σε ένα μέρος. Εφόσον μπουν φωτοβολταϊκά πάνελ στις σκεπές, οι κιλοβατώρες απλά θα καταναλώνονται εντός του σπιτιού ή τοπικά στη γειτονιά το πρωί. Το βράδυ θα έρχεται πίσω ηλεκτρική ενέργεια από το σύστημα βάσης όπως έρχεται και σήμερα σε όλους.
Φτάνουν οι δικαιολογίες!
Δεν υπάρχει χρόνος διότι αν τα χρήματα που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να ανεξαρτητοποιηθεί ενεργειακά η χώρα, πάνε σε επιδοτήσεις ρωσικού αερίου και πετρελαίου, στο τέλος πάλι εξαρτώμενοι θα είμαστε, και φτωχότεροι, και έρμαια.
Το μόνο που στέκεται εμπόδιο αυτή τη στιγμή είναι η κακώς εννοούμενη γραφειοκρατική κρατική μηχανή, τα συγκεντρωμένα συμφέροντα και η πολιτική βούληση.
Θα ξεκολλήσουμε για να πάμε μπροστά ή θα μείνουμε στάσιμοι να σαπίσουμε;
