Του Στέλιου Φενέκου*
Παρακολούθησα την ομιλία Μητσοτάκη στην ΔΕΘ.
Είναι γεγονός ότι ήταν πολύ καλά προετοιμασμένος, μίλησε χωρίς να εγκλωβίζεται σε ανάγνωση κειμένων (αν και μερικά πράγματα ελέχθησαν εσφαλμένα) και ήταν αρκετά σαφής σε αρκετά από όσα έλεγε.
Δείχνει ότι ωριμάζει πολιτικά και σταδιακά εξελίσσεται ως ηγέτης του κόμματός του.
Είναι προφανές ότι έχει αφήσει πίσω τους επίδοξους ανταγωνιστές του στο εσωτερικό της ΝΔ.
Μερικά από τα βασικά σημεία της ομιλίας του που επιδέχονται σχολιασμού ήταν τα παρακάτω:
1. Επανεπιβεβαίωση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την πολιτική με ένα συμβόλαιο εμπιστοσύνης μεταξύ κοινωνίας και κράτους.
ΣΗΜ: Όμως εμπιστοσύνη προς τους πολιτικούς ποτέ δεν υπήρξε, ούτε τώρα ούτε τις προηγούμενες δεκαετίες και εάν δεν ξεκαθαρίσει την κατάσταση με τους παλαιοκομματικούς (και από μεταγραφές), η εμπιστοσύνη δύσκολα θα υπάρξει.
2. Είπε ακριβώς: “Όσο η χώρα δεν δανείζεται από τις αγορές, η θέση της παραμένει εξαιρετικά επισφαλής”.
ΣΗΜ: Η θέση αυτή είναι εξαιρετικά προβληματική από πολλές πλευρές ή τουλάχιστον χείριστα εκφρασμένη.
(Ο δανεισμός είναι πολυ-παραγοντικό ζήτημα και γίνεται με διαφορετικούς όρους και για διαφορετικούς σκοπούς. Σε ποίους ακριβώς αναφέρεται;)
3. “ Μία κοινωνία που δίνει ευκαιρίες για ευημερία σε όλους που κάνει πράξη το χρέος αλληλεγγύης που έχουμε όλοι μας προς τους αδύναμους και αυτός είναι ο τρόπος για να μειωθούν οι ανισότητες”.
ΣΗΜ: Επίσης εξαιρετικά προβληματική θέση, όταν μεταθέτει την ευθύνη για την μείωση της φτώχειας και των ανισοτήτων στην αλληλεγγύη της κοινωνίας. Το ζήτημα της φτώχειας δεν είναι αυθύπαρκτο και η μείωση των ανισοτήτων είναι θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης, αποτελεί πρωταρχική πολιτική ευθύνη και δεν παραβλέπεται ούτε μπορεί να μετατεθεί.
4. “Όχι αναδιανομή της μιζέριας αλλά παραγωγή νέου πλούτου”.
ΣΗΜ: Πομπώδης λαϊκιστική συνθηματολογία, αλλά Οικονομικά και πολιτικά κάκιστα εκφρασμένη θέση.
5. “Μία οικονομία παραγωγική, ψηφιακή, καινοτόμο που θα προσελκύει επενδύσεις σε υγιείς βάσεις αυτήν τη φορά”.
ΣΗΜ: Λέξεις ατάκτως ειρημένες, χωρίς συνοχή και συνάφεια. Το αναπτυξιακό μοντέλο της οικονομίας πρέπει να είναι συγκεκριμένο και σαφές, δεν μπορεί να γίνει με διάσπαρτες και αόριστες εν πολλοίς διακηρύξεις.
6. “Εμβάθυνση της δημοκρατίας με περισσότερα δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις”.
ΣΗΜ: Το πρόβλημα δεν είναι τα περισσότερα δικαιώματα αλλά η διασφάλισή τους.
7. “Τολμηρή συνταγματική αναθεώρηση”.
ΣΗΜ: Πολύ σωστά. Όμως εάν έχει στο μυαλό μία τέτοια, γιατί δεν έχει υποβάλει ακόμη τις πλήρεις προτάσεις του;
8. “Ενίσχυση της λογοδοσίας του πολιτικού προσωπικού και της διαφάνειας”.
ΣΗΜ: Ασαφέστατο, διότι αυτό που κυρίως είναι προβληματικό, είναι οι συνταγματικές και νομοθετικές ρυθμίσεις για το ανεύθυνο των υπουργών και το ακαταδίωκτο των βουλευτών, μαζί με το διαδικαστικό πλαίσιο παραπομπής τους, καθώς και τα χρονικά όρια παραγραφών, για τα οποία δεν είπε ούτε λέξη. Θα μπορούσε να είναι πιο συγκεκριμένος και σαφής εάν ήθελε.
9. Ένα πολιτικό σύστημα λειτουργικό και ένα κράτος αποτελεσματικό.
ΣΗΜ: Αόριστες διακηρύξεις χωρίς να μας λέει το πώς θα επιτευχθεί αυτό.
10. Κατηγόρησε τους εταίρους που μας δάνεισαν, ότι «φόρεσαν μια θηλιά που στραγγαλίζει τον ιδιωτικό τομέα, τις παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του Έλληνα». Θα τελειώσει όπως σημείωσε η πρακτική των υπερ-πλεονασμάτων που στραγγαλίζει την οικονομία μέσω της υπερφορολόγησης. «Οι εταίροι αναρωτιούνται γιατί διαμαρτύρεται ο Έλληνας ότι πνίγεται. Τους ρωτώ ευθέως: Θα συμφωνούσαν σε μία τέτοια πολιτική αν αφορούσε τη δική τους χώρα; Εμείς αυτήν τη θηλιά θα την κόψουμε. Η Ελλάδα θα πάρει ανάσα», τόνισε χαρακτηριστικά.
ΣΗΜ: Η τοποθέτησή του αυτή είναι αμνήμων και εξόχως λαϊκιστική. Πρώτον, γιατί οι προηγούμενες κυβερνήσεις (στις οποίες μάλιστα μετείχε) και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μας οδήγησαν στο σημείο αυτό και το απέκρυψε ρίχνοντας την αποκλειστική ευθύνη στους δανειστές.
Αλλά δεν διευκρίνισε τι θα κάνει για να αλλάξει τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει και την επιτροπεία, μέχρι το χρέος να πέσει αρκετά κάτω από το μισό.
Πως θα υλοποιήσει την μείωση των πλεονασμάτων, τις περικοπές που υποσχέθηκε σε φορολογία, ασφαλιστικές εισφορές, ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, αποπληρωμή κόκκινων δανείων με…20 ευρώ το μήνα (!!!), κλπ, τα οποία ακούγονται πολύ καλά;
Θα έλθει σε ανοικτή σύγκρουση με τους θεσμούς και το Γιούρογκρουπ;
Ή ελπίζει ότι θα επιτευχθεί τόσος μεγάλος ρυθμός ανάπτυξης (πάνω από 4% κατ έτος), σε ένα περιβάλλον όπου έχουν μειωθεί σημαντικά οι ρυθμοί ανάπτυξης (τουλάχιστον της Ευρώπης) και που όπως δείχνουν τα πράγματα, προαναγγέλλεται μία νέα παγκόσμια οικονομική κρίση;
Πράγματα για τα οποία απέφυγε να τοποθετηθεί, δείχνοντας υπέρμετρη αισιοδοξία για το εγγύς μέλλον και ευχόμενος να μην συμβούν, όπως και οι περισσότεροι νυν και πρώην πρωθυπουργοί και προκάτοχοι.
Καταλήγοντας
Οι προτάσεις που έκανε για την οικονομία, έχουν χαρακτήρα εν πολλοίς αποσπασματικό, αφού δεν μας λένε συγκεκριμένα πως θα επιτευχθεί η ανάπτυξη, η παραγωγή πλούτου.
Που θα στηριχθεί η ανάπτυξη στο βασικό του πλάνο, με ποιο βασικό μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο δεν είναι σαφώς προσδιορισμένο.
Όμως οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι όταν ο πολιτικός του αντίπαλος κ. Τσίπρας τάζει λαγούς με πετραχήλια και έχει δείξει ότι μπορεί κάλλιστα να υπόσχεται και να ψεύδεται προς τους πολίτες (και πολλοί εξακολουθούν να τον πιστεύουν), τότε η ατζέντα του αναγκαστικά θα περιλαμβάνει και κάποιες υπεραισιόδοξες υποσχέσεις, αοριστίες και ανεδαφικές διακηρύξεις.
Έτσι όμως δεν δομείται η εμπιστοσύνη προς τους πολιτικούς ή τουλάχιστον αργεί υπερβολικά να εγκαθιδρυθεί.
Σε κάθε περίπτωση τα όσα είπε ήταν πολύ καλύτερα από το παρελθόν και οπωσδήποτε έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του κ. Τσίπρα:
Ότι ξέρουμε με σιγουριά ότι ο κ. Τσίπρας δεν διστάζει να υποσχεθεί ανέφικτα και ψευδώς, ενώ ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει αποδειχθεί ότι το κάνει, έχει ακόμη το τεκμήριο της ειλικρίνειας και ελπίζουμε να μην μας διαψεύσει και διαψευσθεί κι ο ίδιος
*Ο Στέλιος Φενέκος είναι πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών
