Του Στέλιου Φενέκου
Καθημερινά πλέον διαβάζουμε νέα κείμενα και ηγετικές (μεσσιανικές) πρωτοβουλίες για δημιουργία νέων κομμάτων και σχηματισμών, λες και δεν έχουμε ήδη αρκετά. Λες και κάθε μικρο-διαφοροποίηση ή μικροδιαφωνία σε επί μέρους θέματα πολιτικής, είναι ικανός λόγος για μεγαλύτερη πολυδιάσπαση.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα πολιτικής εκπροσώπησης το αντιμετωπίζει πλέον ο μεσοαστικός χώρος των ορθολογικά σκεπτόμενων ανθρώπων, οι οποίοι είναι απαλλαγμένοι από δογματισμούς και στερεότυπα και δεν είναι δέσμιοι κομματικών-πελατειακών σχέσεων με το φαύλο παρελθόν.
Εάν θα τον περιέγραφα με όρους πολιτικής, θα τον οριοθετούσα ως τον χώρο όπου μπορεί να εκφρασθεί ο Δημοκρατικός Σοσιαλισμός, ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός και ο Κλασσικός Φιλελευθερισμός.
Στον συγκεκριμένο χώρο σήμερα, υπάρχουν στην ουσία δύο φορείς που επικαλούνται συνεργασίες και μπορούν να τον εκφράσουν:
1. Ο ένα φορέας είναι το “ΦΟΡΟΥΜ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ”, το οποίο έχει ήδη δημιουργηθεί και συμφωνήσει επί συγκεκριμένου καταστατικού λειτουργίας, με συνεχείς συναντήσεις και εν εξελίξει λειτουργική ωρίμανση.
Σημαντική πρωτοβουλία του “ΦΟΡΟΥΜ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ” ήταν η αναγνώριση του θεσμικού ρόλου των κομμάτων που συμμετέχουν σε αυτό από το κοινοβούλιο, όπως ήδη ανακοινώθηκε την 21 Ιουνίου 2018, όταν οι εκπρόσωποί τους συναντήθηκαν με τους 2 Αντιπροέδρους της Βουλής και τους ενημέρωσαν για τον σκοπό και την λειτουργία του “ΦΟΡΟΥΜ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ”. https://www.hellenicparliament.gr/…/Grafeio-…/Deltia-Typou/…)
Συμφωνήθηκε και ξεκίνησε ήδη η υποβολή υπομνημάτων πολιτικής, με τις προτάσεις μας επί κρίσιμων θεμάτων της ζωής του τόπου και η ενεργητική συμμετοχή στο έργο του Κοινοβουλίου, μέσα από την συμμετοχή στις αρμόδιες νομοπαρασκευαστικές επιτροπές.
2. Η δεύτερη πρωτοβουλία στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο εκπορεύεται σήμερα από το Ποτάμι, το οποίο προσπαθεί να ανακάμψει.
Μετά από μία σύντομη περιπετειώδη πορεία, το Ποτάμι τελικά αποχώρησε από το ΚΙΝΑΛ, δείχνοντας ταυτόχρονα και τα όρια που υπάρχουν στα ζητήματα συνεργασίας μεταξύ των κομμάτων.
Και αυτά τα όρια είναι συγκεκριμένα, γνωστά εν πολλοίς και διαμορφώνονται από γνωστούς και χιλιοειπωμένους παράγοντες:
• Αρχηγισμός
• Πολιτικός αυτισμός
• Μεσσιανική αντίληψη
• Προσωπικές φιλοδοξίες και συμφέροντα
• Στερεότυπα, προκαταλήψεις και φοβικά σύνδρομα και αγκυλώσεις
• Εκλογικές και Οικονομικές δουλείες
Ο Σταύρος Θεοδωράκης παραπλανήθηκε από τις σειρήνες που φούσκωναν τα πράγματα και έδιναν ανεδαφικές υποσχέσεις και έκανε το λάθος, το οποίο αντιλήφθηκε σχετικά καθυστερημένα και το πλήρωσε σκληρά. (Βέβαια ήθελε πολιτική τόλμη η απόφαση αποχώρησης από το ΚΙΝΑΛ και πρέπει να το αναγνωρίσουμε).
Σήμερα αμφισβητείται και το Ποτάμι βαίνει μειούμενο, αν και ο βασικός πυρήνας του, που σήμερα στηρίζεται στην κοινοβουλευτική του ομάδα (όση έμεινε), δείχνει να παραμένει ακόμη αρραγής, εφόσον όμως στην συνέχεια γίνουν τα σωστά πράγματα σωστά.
Και αυτό επειδή σε κάποια μέλη του υπάρχουν και οι προσωπικές φιλοδοξίες, οι οποίες σύντομα θα αποκαλυφθούν λόγω του στενέματος του πολιτικού χρόνου και των εκλογικών πιέσεων που δημιουργούνται και κατά συνέπεια θα πρέπει να αποφασίσουν για το μέλλον τους.
Θα παραμείνουν να εκτεθούν με το Ποτάμι, ή θα αρχίσουν να δημιουργούν εναλλακτικές επιλογές με κόμματα που θα τους δώσουν την δυνατότητα να επανεκλεγούν;
Η προοπτική ανάκαμψης του Ποταμιού μόνου του (και με τις έκκεντρες τάσεις που έχουν δημιουργηθεί) ώστε να διεκδικήσει με αξιώσεις την είσοδό του στη Βουλή, εμφανίζεται ελάχιστα ρεαλιστική, και τα περιθώρια που αφήνει ο πολιτικός χρόνος στενεύουν ασφυκτικά, πέραν του ότι μπορεί να επηρεαστούν από πολλές απρόβλεπτες καταστάσεις. Οι αμφισβητήσεις που δημιουργούνται στο εσωτερικό του δημιουργούν εκρηκτικό εσωτερικό πρόβλημα συνοχής, η τελική διευθέτηση των οποίων μπορεί να εξαντλήσει τον διαθέσιμο πολιτικό χρόνο, μαζί με τις δυνατότητες έγκαιρης ανάκαμψης.
Η λύση που φαντάζει πιο λογική και με πιθανότητες επιτυχίας, είναι να λυθούν τάχιστα τα εσωτερικά προβλήματα πολιτικής, σχέσεων και ηγεσίας, να δεσμευθούν όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη του Ποταμιού ότι θα συσπειρωθούν και να προσπαθήσουν να συνεργασθούν, χωρίς αρχηγισμούς και με άλλα υγιή και άφθαρτα κόμματα και σχηματισμούς του ιδίου αλλά και όμορου ιδεολογικού χώρου (του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού, του Κλασσικού Φιλελευθερισμού).
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
1. Ο χώρος αυτός κινδυνεύει να εξαφανισθεί στις επόμενες εκλογές, λόγω της εξ ανάγκης συστράτευσης πολλών με την ΝΔ, για να αποκαθηλωθούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Η πιθανή εκλογική επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος συμβολής θα μπορούσε να αποτελέσει την λυδία λίθο στις πολιτικές εξελίξεις των επομένων δύσκολων ετών, όπου όπως φαίνεται υπάρχει αυξημένη πιθανότητα πολλών συνεχόμενων πολιτικών αναμετρήσεων λόγω της απλής αναλογικής.
2. Το ζήτημα όμως της συμβολής αυτής σημαίνει:
• Ότι όλα τα κόμματα αυτού του χώρου, το “ΦΟΡΟΥΜ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ” και το Ποτάμι, θα έχουν ολοκληρώσει έγκαιρα τις κατάλληλες εσωτερικές διευθετήσεις που να ευνοούν την συμβολή,
• ότι τα κόμματα του συγκεκριμένου ιδεολογικού χώρου θα έχουν την βούληση να συμβάλουν ενεργητικά,
• ότι δεν θα υπάρξουν προσωποπαγείς πολιτικές και φαύλες φιλοδοξίες,
• ότι θα δείξουν όλοι διάθεση συμβιβασμών και ανεκτικότητα,
• ότι θα σεβασθούν τις ιδιαιτερότητες που μπορεί να έχει κάθε πολιτικός σχηματισμός αυτού του χώρου,
• ότι θα εγκαθιδρυθεί οπωσδήποτε ένας δημοκρατικός τρόπος λήψης συνεργατικών αποφάσεων.
Αλλιώς οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) δεν θα καταφέρουν να κολυμπήσουν και θα πλατσουρίσουν σε ρηχά νερά.
*Ο Στέλιος Φενέκος είναι πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών
