Του Σταύρου Καλαφάτη
Δύο κείμενα επιβεβαιώνουν το τέλος του τρίτου και την αρχή του τέταρτου Μνημονίου. Είναι αφενός το κείμενο που εστάλη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στις 23 Μαΐου, στο Γιούρογκρουπ με τον τίτλο “Συμπληρωματικό Μνημόνιο” (Supplemental Memorandum of Understanding) και αφετέρου το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019 – 2022, που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση στα μέσα Ιουνίου. Περιλαμβάνουν 20 δεσμεύσεις της κυβέρνησης που αρχίζουν μετά τις 20 Αυγούστου και φτάνουν ως το 2022. Προβλέπουν την επίτευξη πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ και την επιβολή επιπλέον μέτρων 5,2 δισ. ευρώ, την περικοπή των συντάξεων και άλλη μια μείωση του αφορολόγητου. Συνθέτουν ουσιαστικά ένα νέο Μνημόνιο που επιβάλλει πρόσθετα μέτρα και διαρκεί ως το 2022.
Στενό κορσέ στο νέο αυτό Μνημόνιο – το 4ο ή συμπληρωματικό ή όπως αλλιώς θέλει να το πει η κυβέρνηση – αποτελεί η απόφαση της Ε.Ε. της 11ης Ιουλίου για την επιβολή στην Ελλάδα – αμέσως μετά το τέλος του 3ου Μνημονίου – καθεστώτος ενισχυμένης εποπτείας. Το ελληνικό κράτος, αναφέρεται στη σχετική κοινοτική απόφαση, “δεσμεύτηκε στο Γιούρογκρουπ να συνεχίσει και να ολοκληρώσει τις βασικές μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο του μνημονίου. Έχει δεσμευτεί επίσης να εφαρμόσει συγκεκριμένες δράσεις στους τομείς της φορολογικής και δημοσιονομικής διαρθρωτικής πολιτικής, της κοινωνικής πρόνοιας, της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, των αγορών εργασίας και προϊόντων, των ιδιωτικοποιήσεων και της δημόσιας διοίκησης”.
Η Ελλάδα – όπως αναφέρεται στο επίσημο αυτό κείμενο της Κομισιόν – δεσμεύεται ρητά “να συνεχίσει να υιοθετεί μέτρα για να αντιμετωπίζει τα αίτια των δυσκολιών”,”να ολοκληρώσει όλες τις μεταρρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος του ESM (τρίτου μνημονίου)” και να εφαρμόσει τις συμφωνημένες “δημοσιονομικές-διαρθρωτικές” πολιτικές – όπως αποκαλούν οι εκπρόσωποί της – την περικοπή των συντάξεων και τη μείωση του αφορολόγητου. Σημειώνεται ότι την εποπτεία θα ασκούν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ε.Κ.Τ. και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), ενώ – όπου κρίνεται αναγκαίο – θα συμμετέχει και το Δ.Ν.Τ.. Θα υπάρχουν τριμηνιαίες αποστολές αξιολόγησης και θα συντάσσονται εκθέσεις από τις οποίες θα εξαρτάται η ενεργοποίηση των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, αλλά και η συμπεριφορά των αγορών προς τις οποίες θα απευθύνεται η Ελλάδα για τα νέα δάνειά της.
Από τις 20 Αυγούστου, λοιπόν, θα έχουμε το τέλος του τρίτου προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας, το τέλος της τρίτης δανειακής σύμβασης, αλλά όχι και το τέλος των Μνημονίων. Θα έχουμε έξοδο στις αγορές, αλλά όχι έξοδο από τα Μνημόνια. Θα έχουμε μνημόνιο χωρίς λεφτά. Και βέβαια θα έχουμε τον στενό κορσέ της ενισχυμένης εποπτείας, που δεν επιβλήθηκε σε καμιά άλλη χώρα. Ας μην κουράζεται, λοιπόν, η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να εξαπατήσει και πάλιν τους πολίτες. Αν τελείωναν τα μνημόνια δεν θα είχαμε τη συνέχιση των μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Δεν θα είχαμε την επιβολή νέων μέτρων. Και βέβαια δεν θα είχαμε αυστηρή εποπτεία.
* Ο κ. Σταύρος Καλαφάτης είναι βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας
