Deja vu του 2011 – 2012, αλλά με πολύ χειρότερους όρους, με κλειστές τις τράπεζες και εγκλωβισμένα τα κεφάλαιά τους, βιώνουν οι ελληνικές επιχειρήσεις. Αποκλεισμένες από ρευστότητα αναγκάζονται να καταφύγουν στην έσχατη λύση της πώλησης περιουσιακών τους στοιχείων προκειμένου να εξασφαλίσουν πολύτιμες ανάσες για την επόμενη ημέρα.
Τη φορά αυτή δεν είναι τόσο η ανάγκη για απομόχλευση και ριζική αναδιάταξη του τραπεζικού τους δανεισμού, όσο η συγκέντρωση εφοδίων για να διασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας και η θωράκισή απέναντι σε μια εξαιρετικά δύσκολη τριετία που ξεπροβάλλει. Τα φορολογικά βάρη που θα κληθούν να σηκώσουν για άλλη μια φορά οι επιχειρήσεις, οι προβλέψεις για βαθύτατη ύφεση το 2015 που θα συνεχιστεί και το 2016 και ο ασφυκτικός περιορισμός της ρευστότητας λόγω των capital controls που ήρθαν για να μείνουν, οδηγούν σε ρηξικέλευθες επιλογές.
Τη διετία 2011-2012 δεκάδες εισηγμένες προχώρησαν σε “αποβαλκανοποίηση” των δραστηριοτήτων τους, πουλώντας θυγατρικές και χαρτοφυλάκια συμμετοχών σε γειτονικές αγορές. Δεκάδες ήταν επίσης οι εισηγμένες που πούλησαν ακίνητα και άλλα περιφερειακά περιουσιακά στοιχεία, αναζητώντας ρευστό. Ήταν ο πρώτος κύκλος της αποχώρησης των ελληνικών εταιρειών από τις βαλκανικές αγορές, κίνηση που σηματοδότησε την αρχή του τέλους των “εθνικών πρωταθλητών” που αναζητούσαν “ζωτικό χώρο” εκτός συνόρων.
Οι τράπεζες αναμένεται να μπουν αναγκαστικά σε αυτή τη λογική, λόγω των αναγκών για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Στο επίκεντρο βρίσκονται, ούτως ή άλλως, τα non core assets των χαρτοφυλακίων τους και οι θυγατρικές τους στα Βαλκάνια. Θεωρείται βέβαιο πως θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες για να ολοκληρωθούν συμφωνίες και συζητήσεις που είχαν ξεκινήσει εδώ και καιρών, ενώ θα πρέπει να διαπιστωθεί πως θα αξιοποιηθούν ακίνητα που βρίσκονται στην ιδιοκτησία τους.
Εκτός τραπεζών, ήδη έκλεισαν οι πρώτες συμφωνίες – πωλητήρια από σειρά εισηγμένων. Η βιομηχανία αλουμινίου ΑΛΚΟ γνωστοποίησε πως υπέγραψε σύμβαση για την πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στη ρουμανική θυγατρική της (Αlco Rom Trade SRL). Η εισηγμένη πούλησε το 90% της (ζημιογόνου) ρουμανικής εταιρείας (έναντι τιμήματος που θα ανακοινωθεί), με τη διοίκηση να αναφέρει πως η πώληση θα βελτιώσει τα ίδια κεφάλαια και τα αποτελέσματα του ομίλου. Το 2013 είχε πωληθεί ποσοστό της ALCO Deutschland και προ μηνών τις Γκρουπ Αλουμίνιο Ελλάς και Αλουμίνιο Θράκης.
Η MIG έκλεισε συμφωνία για την πώληση του συνόλου των μετοχών που κατέχει στις εταιρείες FAI rent-a-jet AG (ποσοστό 51%) και FAI Asset Management GmbH (ποσοστό 50,1%) στο μέτοχο μειοψηφίας Axtmann Holdings AG και σε μέλη της οικογενείας Axtmann. Το συνολικό τίμημα της συναλλαγής (συμπεριλαμβανομένου μερίσματος προηγούμενης χρήσης) ανέρχεται σε 25,2 εκατ. ευρώ σε μετρητά και θα καταβληθεί τμηματικά.
Την πώληση κυπριακής θυγατρικής εταιρείας με την επωνυμία Μ.Κ Golden West Seed Ltd γνωστοποίησε προ ημερών και η εταιρεία Αγροτικός Οίκος Σπύρου, χωρίς όμως να προχωρήσει σε λεπτομέρειες για το τίμημα, ενώ η Druckfarben προχώρησε στην πώληση συμμετοχής 49% στην Sun Chemical Delta BV, έναντι 7,2 εκατ.ευρώ. Συγχρόνως, αρκετές διακόπτουν δραστηριότητες, όπως η Μινέρβα που τερμάτισε τη λειτουργία καταστήματος στον Πειραιά.
Στελέχη της αγοράς εκτιμούν πως τέτοιες κινήσεις αναμένεται να κλιμακωθούν το επόμενο διάστημα, δείχνοντας επίσης προς την κατεύθυνση των συμφωνιών με επενδυτικά κεφάλαια σε όποιες περιπτώσεις υπάρχουν οι προϋποθέσεις.
Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι σημαντικός αριθμός τέτοιου είδους συμφωνιών με επενδυτικά κεφάλαια παραμένουν παγωμένα, ενώ το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί οι κρούσεις από εταιρείες συμβούλων που εκπροσωπούν εισηγμένες προς ξένα funds. Όσο, ωστόσο, η ορατότητα στην Ελλάδα παραμένει περιορισμένη, η οικονομία δεν δείχνει να σταθεροποιείται και οι ξένοι επενδυτές παραμένουν εγκλωβισμένοι στην ελληνικοί αγορά λόγω τραπεζικής αργίας και capital controls, τέτοιου είδους διεργασίες απέχουν, πλην λίγων εξαιρέσεων, από την ολοκλήρωσή τους.
