Πόσο υπερήφανο είναι μια κυβέρνηση να “παίζει” με τους μισθούς και τις συντάξεις ανθρώπων που ή ίδια υποσχέθηκε ότι θα βελτιώσει;
Πόσο γελοίο και δραματικό είναι να παρατηρούμε καθημερινά ανακολουθίες και λάθος αποφάσεις που οδήγησαν μαθηματικά στην οικονομική διάλυση;
Πόσο ανεύθυνο είναι να διαλύεται η επιχειρηματικότητα και η οικονομία ως αποτέλεσμα μικροπολιτικής, ασχετοσύνης και κακού εγωισμού;
Πόσο άρρωστο και βλαβερό είναι να πιστεύουν ότι ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα αλλάξει προς το καλύτερο το μέλλον μας;
Πόσο ψέμα υπάρχει ότι το όχι θα μας βοηθήσει περισσότερο στη διαπραγμάτευση;
Πόση άγνοια και πόση ανευθυνότητα υπάρχει στη σκέψη ότι θα μας σώσει η δραχμή και η μετάβαση σε αυτή θα γίνει αυτόματα χωρίς τραγικές οικονομικά συνέπειες;
Και πόσο ανειλικρινές και ανέντιμο είναι να επιμένουν σε ένα τόσο καταστροφικό λάθος επειδή τους οδήγησε η σωρεία των λαθών τους;
Πόσο εγκληματικό είναι το κόμμα να υπερισχύει των συμφερόντων της χώρας;
Πόση άγνοια της παγκόσμιας πραγματικότητας, πόση δυστυχία και πόση χαμένη πατρίδα, χρειάζεται για να το καταλάβεις;
Γιάννης Ηλιάδης
