Καθώς περιμένουμε τον ανασχηματισμό θα θέλαμε να θυμίσουμε στον Πρωθυπουργό οτι εκτός από το αμιγώς πολιτικό κριτήριο που θα χρησιμοποιήσει, ας μπεί στον κόπο να σκεφτεί και την πρακτική πλευρά του ζητήματος. Να λάβει δηλαδή υπόψη του και την προσφορά των υπουργών του και να πετάξει έξω όποιον δεν κάνει καλά τη δουλειά του.
Και επειδή η οικονομία είναι στο επίκεντρο και μπορεί οι υπόλοιποι τομείς να ξεχαστούν, επισημαίνουμε μόνο έναν που πρέπει να φύγει πρώτος – πρώτος και αυτός είναι ο Μπαλτάς από το Παιδείας. Η Παιδεία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, χρειάζεται άμεσα μεταρρύθμιση και μάλιστα στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν στην οποία κινήθηκε ο Μπαλτάς. Ο άνθρωπος αυτός είναι εξίσου επικίνδυνος με τον Βαρουφάκη σε ένα τομέα εξίσου σημαντικό με την οικονομία.
Τώρα για τους υπόλοιπους, η εκπαραθύρωση Λαφαζάνη από την κυβέρνηση θεωρείται βεβαία και καλό θα ήταν να φύγει και από τον ΣΥΡΙΖΑ και να φτιάξει ένα δικό του κόμμα ακραίο φυσικά, ένα κόμμα υπέρ της Δραχμής και κατά της Δημοκρατίας, διότι δεν πιστεύω πλέον οτι υπάρχει κανείς που να θεωρεί την αριστερή πτέρυγα δημοκρατικούς ανθρώπους, όπως δεν πρέπει να θεωρούνται δημοκρατικοί και διάφοροι άλλοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που μοναδικό σκοπό έχουν την κατάληψη της εξουσίας και τη νομή της με βάση τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες τους. Μαζί με τον Λαφαζάνη υποθέτω θα φύγουν και όλοι όσοι ψήφισαν Οχι στη χθεισνή ψηφοφορία και είναι παντελώς αδιάφορο – ίσως όχι για τον Πρωθυπουργό, πάντως σίγουρα για όλους τους υπόλοιπους – αν θα συνεχίσουν να “στηρίζουν” την κυβέρνηση με τους σουρεαλιστικούς όρους που θεωρούν οτι τη στηρίζουν. Υπάρχει πλήθος υπουργών που έχουν αποδειχθεί άχρηστοι υπάρχουν και κάποιοι που μάλλον τίμησαν την καρέκλα τους στη σύντομη παρουσία τους στα υπουργεία και ένας από αυτούς είναι ο Μάρδας. Του Μάρδα δεν του φαινόταν, αλλά είναι ένας λογικός και μορφωμένος άνθρωπος που στο πλαίσιο των δυνατοτήτων που του άφηνε η παράνοια του ΣΥΡΙΖΑ έκανε καλά τη δουλειά του. Πήγαινε στο υπουργείο κάθε πρωί, ενημερώθηκε για τα προβλήματα, έλυσε κάποια, διευκόλυνε τις καταστάσεις, το κομμάτι των αρμοδιοτήτων του δούλεψε. Η Βαλαβάνη επίσης δεν ήταν κακή τελικά, κρίμα που παραιτήθηκε διότι δεν ξέρω αν στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει καλύτερη για αυτό το πόστο, δεν ήξερε βέβαια τίποτα όπως η ίδια είχε ομολογήσει, αλλά καταλάβαινε και μάθαινε γρήγορα και είναι έντιμη παρά τα όσα λέγονται για την ανάληψη χρημάτων πρίν από τα capital controls από τη μητέρα της. Καταρχήν η ανάληψη αυτή, αν έγινε, νόμιμη ήταν. Τώρα το αν έπρεπε η υπουργός να απαγορεύσει στη μάνα της να σηκώσει τα λεφτά της από την τράπεζα φοβούμενη οτι δεν θα τα ξαναδεί, είναι μεγάλη κουβέντα, κατά τη γνώμη μου καμμία κόρη ή γιός δεν θα έπρεπε να ζητήσουν από τους γονείς τους να αφήσουν τα λεφτά τους στην τράπεζα για να μην πληγεί η δική τους πολιτική καριέρα.
Πέραν αυτών των δυο, το υπόλοιπο οικονομικό επιτελείο αποτελείται από τον συμπαθέστατο και εξαιρετικά θαρραλέο κ. Τσακαλώτο ο οποίος ανέλαβε να καθαρίσει με τους Ευρωπαίους μετά τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη και να περισώσει ότι μπορούσε από την ανυπολόγιστη ζημιά που έκανε αυτός ο εγωπαθής νάρκισσος παίζοντας τη χώρα στα ζάρια με πρωτοφανή αλλαζονεία και επιπολαιότητα. Ο Τσακαλώτος είναι ψυχολογικό ράκος και ο ίδιος έχει δηλώσει οτι η συμφωνία αυτή θα είναι ένα βάρος που θα κουβαλάει σε όλη του τη ζωή. Καταναοητό μεν, αλλά ψυχολογικό πρόβλημα και λύνεται σχετικά εύκολα. Ο ίδιος ώς οικονομολόγος και μάλιστα καλός οικονομολόγος μπορεί εύκολα να προσδιορίσει τα θετικά σημεία της συμφωνίας, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί πώς θα εφαρμοστεί με τον καλύτερο τρόπο και έχει αποδείξει οτι διαθέτει και θάρρος και δυνατότητες. Ο Τσακαλώτος πρέπει να παραμείνει στο πόστο του υπουργού Οικονομικών και να ασχοληθεί με τις επαφές με τους ευρωπαίους.
Ο Σταθάκης είναι ένα ερώτημα. Διαθέτει ασφαλώς τις δυνατότητες και τις γνώσεις, αλλά είναι αβέβαιο αν διαθέτει την απαιτούμενη όρεξη για να υλοποιήσει τους εφαρμοστικούς νόμους. Έδειξε βέβαια ωριμότητα ψηφίζοντας ναί στη συμφωνία, αλλά δεν παύει ώς ακαδημαικός να έχει άλλους ρυθμούς πιο χαλαρούς από αυτούς που απαιτούνται σήμερα στο κρίσιμο αυτό υπουργείο και ώς αριστερός ακαδημαικός να έχει μια αυξημένη δόση χαρακτηριστικών bon viveur που είναι πλεονέκτημα στη ζωή, αλλά όχι στην σημερινή συγκυρία και στο συγκεκριμένο πόστο που απαιτεί τεράστια προσπάθεια και υπερβολικές ώρες εργασίας. Αν το πάρει απόφαση να δουλέψει σκληρά, μπορεί να φέρει αποτέλεσμα.
Κατά τα άλλα, όσο πιο ευρύς είναι ο ανασχηματισμός, τόσο καλύτερα. Υποθέτω οτι ο ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς διαθέτει καλύτερα στελέχη από αυτά που έχουμε δεί μέχρι σήμερα, έχει σίγουρα κάποιους καλύτερους από τον Κουρουπλή, από τον Κατρούγκαλο και απο πολλούς άλλους. Ο Κοτζιάς στο Εξωτερικών δεν ξέρω τι ρόλο παίζει, ο Καμμένος μάλλον δεν θα αφήσει το Αμύνης και θα το κρατήσει μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος του, ο Πανούσης καλός φαίνεται και έχει το θάρρος της γνώμης του, ο Ξυδάκης ξέρει τον πολιτισμό, δεν ταιριάζουνε βέβαια τα γούστα μας αλλά αυτό δεν έχει σημασία, έχει μεγάλες δόσεις Συριζαίικης ασάφειας και θολούρας, αλλά έχει το ταλέντο να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και να μετατρέπεται από ιδεολόγο σε ρεαλιστή, οπότε μπορεί να κάνει τη δουλειά.
Κατά τα άλλα, ας αφήσουμε και τον Πρωθυπουργό να κάνει τον δικό του ανασχηματισμό, αυτός εξάλλου ξέρει καλύτερα τις ανάγκες του και τις δυνατότητες του. Το βασικό ζητούμενο πάντως είναι να μπούν στα κρίσιμα πόστα άνθρωποι που μπορούν να υλοποιήσουν τα μέτρα με τον καλύτερο τρόπο και να φύγουν από τη μέση όσοι διαφωνούν με τη συμφωνία. Για τον απλούστατο λόγο ότι αυτή η συμφωνία πρέπει να εφαρμοστεί αν θέλουμε να παραμείνουμε στο Ευρώ. Πρέπει όμως να εφαρμοστεί ακόμη και αν θέλουμε να πάμε στη Δραχμή. Διότι αν δεν εφαρμοστεί και πάμε στη Δραχμή με τις παλιές δομές του κράτους, η χώρα θα διαλυθεί τελείως. Οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες ανεξαρτήτως νομίσματος.
