Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού διακατέχονται από ιδιάζοντα σύνδρομα, τα οποία δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά. Κι αυτό γιατί ο μιντιακός κόσμος δεν ενδιαφέρεται να αποδώσει την εικόνα που κρύβεται πίσω από το δραματοποιημένο θέατρο του παραλόγου. Από τότε που η κρίση χτύπησε την κοινωνία οι κατακερματισμένες μάζες καθοδηγούνται συστηματικά από συντεταγμένη παραπληροφόρηση, με στόχο την ελεγχόμενη συμμετοχή τους στο «δράμα.»
Σε επίσημες δημοσκοπήσεις, ένα τεράστιο ποσοστό εμφανίζεται να στηρίζει την κυβέρνηση ακόμα και σε περίπτωση ρήξης! Σε άλλη μέτρηση, θέλει να παραμείνουμε στο ευρώ αλλά χωρίς κανένα πρόγραμμα σύγκλισης της ελληνικής οικονομίας. Και γενικότερα, η συντριπτική πλειοψηφία, αγνοεί εντελώς τις οικονομικές παραμέτρους ενός νέου μνημονίου ή μιας χρεοκοπίας.
Το συμπέρασμα είναι ότι για να κερδηθεί η «έγκριση» του πλήθους για τις λαϊκιστικές κυβερνήσεις Σαμαρά- Βενιζέλου και Τσίπρα- Καμμένου, οδηγήθηκε η ελληνική κοινωνία σε μια κωματώδη κατάσταση μιθριδατισμού και άγνοιας κινδύνου. Ήδη παρατηρούνται δείγματα αυτοκτονικού ιδεώδους και διπολικού ψυχαναγκασμού που παραπέμπουν σε περιόδους πριν από μεγάλες καταστροφές. Είναι γνωστό πια, σε όλους ,ότι ενισχύεται συνεχώς το «ηρωικό» σύνδρομο «σκότωσε με να σου γεμίσω το πουκάμισο αίματα..!»
Εδώ και καιρό, κάναμε ένα πείραμα δημοσκόπησης, στην ιστοσελίδα arriton.gr. Ρωτήσαμε σε ποιον ΥΠΟΙΚ θα εμπιστευόσουν τα τελευταία σου 1000 ευρώ. Βάλαμε πέντε ονόματα Ευρωπαίων ΥΠΟΙΚ, μεταξύ των οποίων ο Βαρουφάκης. Τα αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Ο Σόιμπλε προτιμήθηκε από το 78% των ψηφοφόρων . Tο ποστάραμε εν τω μεταξύ, σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και των αριστερών τάσεων, όπου κάποιοι σχολίαζαν σχεδόν υβριστικά αλλά μάλλον έδιναν την κρυφή ψήφο τους ενστικτωδώς στον Σόιμπλε!
Από την άλλη, ξέρουμε καλά ότι στις γενικές και αόριστες δημοσκοπήσεις, ο Βαρουφάκης είναι ο πιο δημοφιλής Έλληνας πολιτικός! Τα ποσοστά που συγκεντρώνει είναι πρωτοφανή για πολιτικό πρόσωπο εδώ και δεκαετίες!
Τι συμβαίνει λοιπόν με τον κόσμο της δημόσιας επικοινωνίας και τα συμπεράσματα από τις διαθέσεις της κοινής γνώμης; Και τι θα συνέβαινε αν έμπαινε ευθέως, σε ένα εικονικό δημοψήφισμα, το ερώτημα αν θέλουν οι Έλληνες να κυβερνηθούν απευθείας από τη Μέρκελ ή από κάποια άλλο πρόσωπο ή θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Αν, ας πούμε, είχαν να απαντήσουν με κρυφή ψήφο, ποιον πραγματικά εμπιστεύονται να διοικήσει την κοινωνία τους, την οικονομία τους, την εκπαίδευση των παιδιών τους και την καθημερινότητα τους. Χωρίς όμως να χάσουν την εθνική τους κυριαρχία και φυσικά το εισόδημά τους! Πόσο σίγουροι είστε ότι θα συνέχιζαν να στηρίζουν την κυβέρνηση Τσίπρα ή θα επέλεγαν ένα οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο ή κόμμα από το ελληνικό πολιτικό σύστημα;
Ξέρετε τι πιστεύω; Ότι κάθε απάντηση στις δημοσκοπήσεις κρύβει από πίσω της ένα απέραντο χάος αδιεξόδου. Γιατί εδώ και πολλές δεκαετίες η πολιτική έγινε τηλεοπτικό θέαμα με «ηθοποιούς» και «θεατρικά σενάρια». Οι συνθήκες εγκλωβίζουν την κοινή γνώμη σε ένα μηδενιστικό τοπίο εναλλαγής περσόνων που δεν τους εμπιστεύονται αλλά τους επιλέγουν για τις δραματικές τους ικανότητες. Στα γκάλοπ απαντάμε με γνώμονα το θυμικό και την αισθητική μας. Όχι με τη λογική και την αξιολόγηση της θεσμικής ιδιότητας. Δεν ξέρουμε να ξεχωρίσουμε το «μ΄αρέσει» από το «εμπιστεύομαι»! Η διοίκηση όμως είναι ζήτημα εμπιστοσύνης και όχι πασαρέλας.
Όλη αυτή η μάζα που παραδίνεται στον ακατάσχετο τηλεοπτικό λαϊκισμό -περί αυτού πρόκειται- το πιθανότερο είναι ότι δεν εμπιστεύεται ούτε ένα ευρώ στα πρόσωπα που «λατρεύει». Αντίθετα, θα ήθελε πολύ να διοικηθεί από τα κατασυκοφαντημένα πρόσωπα που «μισεί»! Μόνο που ποτέ κανείς δεν θέλει να θέσει ένα τέτοιο ζήτημα ή να προτάξει τέτοιους προβληματισμούς.
Για ποια δημοκρατία λοιπόν, μιλάμε; Για ποιον «λαό» και ποιες «εντολές» που νομιμοποιούν τον κάθε αρχομανή αγύρτη να απολαύσει μεγαλύτερη εξουσία ή να γίνει πιο επιδέξιος κλέφτης;
Για το μέλλον, δεν χρειαζόμαστε θαυματοποιούς να «σώσουν» τη χώρα. Χρειαζόμαστε γενναίους ψυχολόγους που θα θέσουν σκληρά και αποκαλυπτικά ερωτήματα στον «υπερήφανο λαό». Μήπως και καταλάβει ποτέ τι διάολο συμβαίνει στα εσώψυχα του και ποιος είναι ο λόγος που δεν «ενηλικιώνεται» ποτέ…
azampoukas@gmail.com
