Με έκπληξη παρακολουθούμε τις φαρισαϊκές ρητορικές της κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης, για το ζήτημα των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας του Π.Ν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λίγους μόλις μήνες πριν, εκβίαζε τη κυβέρνηση να μην προβεί σε καμία ενέργεια εκσυγχρονισμού ή προμήθειας αεροσκαφών Ναυτικής συνεργασίας.
Η αντιπολίτευση είχε στο πρόγραμμά της την προώθηση του θέματος και είχε μάλιστα προβλέψει και στο προϋπολογισμό ποσό 200 εκατομμυρίων ευρώ για τα αεροσκάφη.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, προωθεί το θέμα που αρνιόταν μερικούς μήνες πριν και η αντιπολίτευση (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), κατηγορούν το ΣΥΡΙΖΑ για την ενέργεια αυτή, ενώ όταν ήταν κυβέρνηση υποστήριζαν το αντίθετο.
Το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι “ΝΤΡΟΠΗ” σε όλους “Φαρισαίοι, Λαοπλάνοι, Μικροπολιτικοί!”
Η απόκτηση αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας είναι απαραίτητη για τις επιχειρησιακές ανάγκες των Ε.Δ. Και μάλιστα εκτός των δικών μας επιχειρησιακών αναγκών, θα καλύπτουν και τις ανάγκες του ΝΑΤΟ (ανάγκες που αλλιώς θα καλύπτονται από τη Τουρκία σε όλη την ανατολική μεσόγειο) και της ΕΕ. Συνεπώς είναι ένα αναγκαίο επιχειρησιακό μέσον, το οποίο συν τοις άλλοις μειώνει και την απαίτηση μεγαλύτερης και περισσότερο πολυπρόσωπης και πολυδάπανης συμμετοχής μας στις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.
Το καίρια ερωτήματα που τίθενται, είναι αφενός ο χρόνος που επιλέχθηκε για να ληφθεί η απόφαση και αφ΄ ετέρου αν υπάρχει άλλη καλύτερη επιλογή από τον εκσυγχρονισμό των 5 παλαιών αεροσκαφών.
Όσον αφορά το χρόνο, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρότατα υπ’ όψη μας, ότι στο ζήτημα αυτό δεν υπεισέρχονται μόνο καθαρά οικονομοτεχνικές παράμετροι, αλλά και σαφώς καίριοι πολιτικοί λόγοι.
Όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό, προσωπικά θα επέλεγα τη προοδευτική κάλυψη της ανάγκης με καινούρια αεροσκάφη, ευρωπαϊκά κατά προτίμηση, με μακροχρόνια, ανταποδοτικά οφέλη για την αμυντική μας βιομηχανία. Όμως δεν μπορούμε να γνωρίζουμε σε βάθος όλες τις παραμέτρους που οδήγησαν τη κυβέρνηση στη συγκεκριμένη απόφαση.
Αυτό που αναγκαζόμαστε όμως να καυτηριάσουμε, είναι η φαρισαϊκή συμπεριφορά της κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης, που ακόμη και σε τέτοια ζητήματα τα οποία αφορούν την αμυντική ικανότητα της χώρας, δεν μπορούν να ομονοήσουν σε μία σταθερή πολιτική, αλλά αναλώνονται σε ψεύδη, ανόητες αντιπαλότητες και λαϊκισμούς.
