Η χώρα μπαίνει ακυβέρνητη στην τελευταία φάση της διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους χωρίς να έχει σημειωιθεί καμία πρόοδος στις διαπραγματεύσεις. Το μόνο καινούργιο είναι το τέλος των ψευδαισθήσεων της κυβέρνησης οτι μπορεί να βρεί δανεικά από τους Ρώσους και τους Κινέζους.
Η ψευδαίσθηση αυτή έληξε μετά τη συνάντηση Τσίπρα – Πούτιν όπου ο Έλληνας Πρωθυπουργός άκουσε από τον Ρώσσο Πρόεδρο οτι ούτε το εμπάργκο στα ελληνικά αγροτικά προιόντα δεν σκοπεύει να σταματήσει. Δεν πετύχαμε δηλαδή απολύτως τίποτα σε αυτή τη συνάντηση όπως δεν πετύχαμε τίποτα και στη συνάντηση με τους Κινέζους που είχε ο αντπρόεδρος Δραγασάκης πρίν από λίγες εβδομάδες. Μοναδική συνάντηση με ενδιαφέρον ήταν αυτή του Βαρουφάκη με τη Λαγκάρντ, όπου ο Έλληνας υπουργός υποσχέθηκε τα πάντα. Στυη συνέχεια δε, άκουσε και έναν εξάψαλμο από τον αμερικανό υφυπουργό οικονομικών για τις καθυστερήσεις στις διαπραγματεύσεις. Του είπε ο αμερικανός “τελειώνετε, κάντα τα όλα όσα σας ζητάνε” και ο Βαρουφάκης επέστρεψε δηλώνοντας οτι είχε – όπως πάντα – εποικοδημητικές συζητήσεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία οτι ο ίδιος περνάει υπέροχα απολαμβάνοντας τα ανέλπιστα ραντεβού του με διεθνείς παράγοντες, αλλά αυτό καμία σημασία δεν έχει για τους υπόλοιπους Έλληνες.
Που βρισκόμαστε λοιπόν σήμερα;
Βρισκόμαστε λίγες ημέρες πριν διαπιστώσουμε την αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεων μας (24 Απριλίου σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ) και οι ξένοι είναι αποφασισμένοι όπως φαίνεται να μην επιτρέψουν την εκταμίευση έστω και ενός Ευρώ αν δεν συμφωνήσουμε – και κυρίως εφαρμόσουμε- όλα τα μέτρα που πρότειναν από την αρχή και εμείς απορρίπτουμε.
Πόσο εύκολο είναι για την κυβέρνηση να δεχτεί αυτά τα μέτρα;
Σχεδόν αδύνατο. Είναι εγκλωβισμένη σε ένα πλήθος δημοσίων δηλώσεων, προεκλογικών και μετεκλογικών υποσχέσεων, ιδεολογίας και πολιτικών εξαρτήσεων, τόσο ασφυκτικό που δεν τολμά να συμφωνήσει τίποτα. Βεβαίως έχει το χάρισμα της “μετονομασίας”. Βαφτίζει πολύ εύκολα το κρέας ψάρι και αυτό θα επιχειρήσει να κάνει και σε αυτή την περίπτωση. Θα προσπαθήσει να πεί οτι νίκησε στις διαπραγματεύσεις, ότι η Ευρώπη αλλάζει σελίδα, ότι έσκισε το μνημόνιο, ότι εξασφάλισε την επαναδιαπραγμάτευση και τη διαγραφή του χρέους, ότι δεν υπάρχουν υφεσιακά μέτρα κλπ. Το πόσο εύκολα όμως θα το πιστέψουν οι βουλευτές της μένει να το δούμε. Το πιθανότερο πάντως είναι να πεί η κυβέρνηση οτι δεν έχει πολιτική νομιμοποίηση για να υπογράψει μια τέτοια συμφωνία και να παραιτηθεί για να γίνουν εκλογές.
Ποιά είναι λοιπόν τα σενάρια από εδώ και πέρα;
Αν δεν συμφωνήσει τίποτα, τα λεφτά θα τελειώσουν, η κυβέρνηση δεν θα πληρώσει κάποια από τις μελλοντικές δόσεις, οι τράπεζες θα καταρρεύσουν και οι δημόσιοι υπάλληλοι θα μείνουν απλήρωτοι. Υπό αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση θα καταρρεύσει και θα χρειαστεί είτε να φτιαχτεί μια καινούργια με τη συμμετοχή άλλων κομμάτων είτε να γίνουν εκλογές. Το τι θα γίνει από εκεί και πέρα είναι άγνωστο.
Αν η κυβέρνηση συμφωνήσει σε κάποια μέτρα με τους πιστωτές, θα πρέπει πρώτον να τα περάσει από τη Βουλή και δεύτερον να τα εφαρμόσει. Το πώς θα τα περάσει από τη Βουλή είναι άγνωστο ακόμη και στον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Μέχρι τώρα το πρόβλημα ονομαζόταν Λαφαζάνης, τώρα ονομάζεται Κωνσταντοπούλου και υπάρχουν και πολλοί άλλοι που δεν θα ψηφίσουν με τίποτα τα μέτρα. Πάλι η κυβέρνηση θα έχει πρόβλημα μη μπορώντας να διατηρήσει την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία και αν στηριχτεί στις ψήφους άλλων κομμάτων για τα μέτρα που θα φέρει στη Βουλή, πάλι θα έχουμε αλλαγή της κυβερνητικής σύνθεσης ή εκλογές.
Όποιο σενάριο και αν διαλέξουμε καταλήγουμε στην πιθανότητα εκλογών να είναι ιδιαίτερα ενισχυμένη αν όχι βεβαία.
Τι θα γίνει λοιπόν αν πάμε σε εκλογές;
Εξαρτάται από το πώς θα πάμε σε εκλογές. Αν πάμε με τις τράπεζες κλειστές και τα ΑΤΜ άδεια, η κυβέρνηση θα μετρήσει τεράστιες απώλειες σε ψήφους. Αν πάμε με την οικονομία να σέρνεται, ίσως και να ανεβάσει το ποσοστό της, ελλείψει και εναλλακτικής από την αντιπολίτευση. Και εδώ βρίσκεται το κλειδί για τις εκλογές. Με τον Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ, τα πράγματα για τη Νέα Δημοκρατία είναι μάλλον δύσκολα. Δεν φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις να προσφέρει εναλλακτική λύση στον ΣΥΡΙΖΑ – τουλάχιστον μέχρι σήμερα.
Το πρόβλημα λοιπόν παραμένει, μοιάζει να πλησιάζουμε στο τέλος του τούνελ, αλλά δεν ξέρουμε αν αυτό το τούνελ έχει έξοδο ή είναι αδιέξοδο και θα σκάσουμε σε τοίχο.
.reporter.gr
