Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Ο σύντροφος Ντενγκ Ξσιάο Πινγκ έλεγε κάποτε: «Άσπρη γάτα, μαύρη
γάτα δεν έχει σημασία, αρκεί να πιάνει τα ποντίκια»
Αν τα ποντίκια είναι η εξουσία, δεν ξέρω πόσα ποντίκια θα πιάσει σε
βάθος χρόνου ο Σ. Κασσελάκης αναλαμβάνοντας την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ,
εκείνο όμως που είναι πασιφανές σήμερα, είναι τα προβλήματα και οι
αναταράξεις που η παρουσία του θα φέρει στο κόμμα.
Και το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι, τι προηγήθηκε και φτάσαμε
στην επιλογή του Σ. Κασσελάκη.
Ποια ανάγκη οδήγησε τα μέλη να καταλήξουν στην επιλογή του
γυρίζοντας ουσιαστικά την πλάτη στα πρωτοκλασάτα στελέχη του
ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί η πλειοψηφία των 148.000 μελών του προτίμησαν να στηρίξουν για
αρχηγό τους ένα άτομο «ξένο» που δεν έχει καμία σχέση με τα
χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς πολιτικό παρελθόν, χωρίς καμία
συμμετοχή στα πολιτικά πράγματα της χώρας, χωρίς καμία παρουσία και
προσφορά στην ελληνική κοινωνία και χωρίς καμία σχέση με την
αριστερά.
Έναν άνθρωπο της Εκάλης, του Ψυχικού και της Κηφισιάς με ότι αυτό
συνεπάγεται, έξω από τα γεωγραφικά πλαίσια που οριοθετούν τον
ΣΥΡΙΖΑ.
Έναν άνθρωπο της αγοράς και των επενδύσεων που τόσο απροκάλυπτα
αντιπαθούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Έναν άνθρωπο ουρανοκατέβατο, χωρίς
ιδεολογικό προσανατολισμό που τον μόνο δεσμό που έχει με το κόμμα
είναι ο απεριόριστος θαυμασμός του Π. Πολάκη στο πρόσωπό του.
Και το χειρότερο ξέρετε πιο είναι;
Ότι αυτός ο άνθρωπος ερχόμενος από το πουθενά, διατάραξε την
αδιαφορία και την πλήξη που προκαλούσαν οι υποψηφιότητες των
τεσσάρων συνυποψηφίων του.
«Οι 150.000 πολίτες, που περίμεναν για μία ή δύο ώρες στην ουρά,
σάρωσαν σενάρια κρίσης που απεργάζονται οι πολιτικοί μας αντίπαλοι
και έστειλαν μήνυμα ενότητας» ισχυρίζονται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλη μια αυταπάτη των στελεχών του, σαν εκείνες του Αλέξη κάποτε.
Εγώ πιστεύω ότι το μοναδικό μήνυμα που έστειλαν τα μέλη ήταν η
επιθυμία τους για το οριστικό τέλος του ΣΥΡΙΖΑ με την μορφή που τον
ξέραμε μέχρι σήμερα.
Ότι ο κύκλος του, αλλά και των στελεχών που συμμετείχαν στην
διακυβέρνηση της χώρας με την σύμπραξη των ΑΝΕΛ του ανεκδιήγητου
Π. Καμμένου, έκλεισε οριστικά.
Η θετική ψήφος προς τον Σ. Κασσελάκη και συγχρόνως η αποδοκιμασία
προς τα πρωτοκλασάτα στελέχη, δείχνουν την αποστροφή τους προς τον
ΣΥΡΙΖΑ έτσι όπως αυτός εκφράστηκε σε όλα τα κυβερνητικά του χρόνια.
Μην ξεχνάμε ότι ο Ε. Τσακαλώτος, ο Ν. Παππάς και η Ε. Αχτσιόγλου δεν
είναι κάποια τυχαία στελέχη αλλά το δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο τη
τάξη στελέχη μετά τον Αλέξη Τσίπρα, σε όποια σειρά θέλει να τους
κατατάξει κάποιος.
Και αυτό το μήνυμα για το οριστικό τέλος των αριστερών ιδεοληψιών, το
έστειλαν για πρώτη φορά οι ψηφοφόροι του φωναχτά, όσο και αν δεν το
άκουσαν ο Αλέξης και τα στελέχη του, στις προηγούμενες εθνικές εκλογές
όταν άφησαν εκτός βουλής τρανταχτά ονόματα όπως τους:
Νίκο Φίλη, Πάνο Σκουρλέτη, Γιώργο Σταθάκη, Δημήτρη Βίτσα, Ανδρέα
Ξανθό, Γιάννη Δραγασάκη, Χρήστο Σπίρτζη, Μαριλίζα
Ξενογιαννακοπούλου, Γιάννη Ραγκούση, Γιώργο Τσίπρα, Γιάννη Μουζάλα,
Πόπη Τσαπανίδου, Νίκο Βούτση, Παναγιώτη Κουρουμπλή, Τρύφωνα
Αλεξιάδη, Ρένα Δούρου, Χριστόφορο Βερναρδάκη, Θεόδωρο Δρίτσα και ο
κατάλογος δεν έχει τελειωμό.
Όλοι οι προαναφερθέντες πέρα από το ότι είναι από τα πιο προβεβλημένα
στελέχη, στην συντριπτική τους πλειοψηφία είχαν διατελέσει υπουργοί
των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Αν σε αυτούς προσθέτετε και τους Ε. Τσακαλώτο, Ν. Παππά και Ε.
Αχτσιόγλου που δεν έλαβαν την στήριξη για την εκλογή ηγεσίας, δεν έχει
μείνει κανείς από αυτό που ορίζουμε σαν ΣΥΡΙΖΑ που να μην έχει
αποδοκιμαστεί από τους ψηφοφόρους του.
Στις πρώτες εθνικές εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 οι Έλληνες ψηφοφόροι
καθόρισαν ποιο κόμμα θα κυβερνήσει την χώρα και στις δεύτερες της
25ης Ιουνίου 2023 οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ έδειξαν το τέλος του όπως
το ξέραμε μέχρι σήμερα.
Αυτές οι δεύτερες εθνικές εκλογές και η επαναλαμβανόμενη πτώση των
ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ έδειξαν ξεκάθαρα και κάτι άλλο πολύ σημαντικό.
Ότι ούτε η παρουσία στην ηγεσία του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα,
μπορούσε να συγκρατήσει την φθορά του, μόνο που ο Αλέξης με τα αργά
πολιτικά αντανακλαστικά χρειάστηκε τρείς μέρες να το καταλάβει και να
παραιτηθεί.
Μετά λοιπόν από τόσες επαναλαμβανόμενες ήττες από τον Κ. Μητσοτάκη
και την κατακόρυφη πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ πως θα μπορούσε
να κρατηθεί στην ηγεσία του;
Είναι ανόητο και αφελές λοιπόν να πιστεύει κανείς ότι η παραίτησή του
οφείλεται στην πίεση η στην προτροπή της Ε. Αχτσιόγλου.
Το SMS της παραίτησης του Αλέξη Τσίπρα δεν το έστειλε η Ε. Αχτσιόγλου
όπως διακινούν κάποιοι στα social media, αλλά οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ
στις δεύτερες εθνικές εκλογές
Σε αυτές, αν ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερνε να συγκρατήσει την κατρακύλα
η να «τσιμπήσει» μια η δυο μονάδες τότε θα είχε το άλλοθι της παραμονής
του στην ηγεσία.
Ύστερα από την διαρκή πτώση των ποσοστών πως θα μπορούσε να
κρατηθεί στην ηγεσία, αν σκεφτεί κανείς μάλιστα ότι οι ήττες αυτές δεν
ήταν ήττες μόνο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά περισσότερο προσωπικές του ήττες.
Πολύ φοβάμαι, ότι μαζί με την κατρακύλα του ΣΥΡΙΖΑ, θα έρθει σιγά σιγά
και η αποδόμηση του Αλέξη από τα ιστορικά στελέχη, που βλέπουν να
τους κλέβει το κόμμα ένας άσχετος με την έμμεση στήριξή του.
Και θα έχουν δίκιο.
Γιατί τι άλλο από στήριξη προς τον Σ. Κασσελάκη είναι η ουδετερότητά
του, απέναντι στους συνοδοιπόρους του εδώ και 15χρονια και σε όλους
αυτούς που έβαλαν πλάτη στην καταστροφική του πολιτική, πολλές
φορές κόντρα στις αρχές και στις αξίες τους.
Μετά από όλα αυτά, διαβάζεις και ακούς τις δηλώσεις των στελεχών για
το μήνυμα που έλαβαν από τους 148.000 ψηφοφόρους τους.
«Ένα μήνυμα που μας δεσμεύει όλους και όλες για κοινή πορεία στη βάση
της ιδρυτικής μας διακήρυξης, η οποία ψηφίστηκε ομόφωνα και η οποία
συσπειρώνει τον κόσμο από την αριστερά ως το προοδευτικό κέντρο.»
Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Για γέλια και για κλάματα.
Και εσύ αισθάνεσαι ότι, η αυτοί ζουν εκτός πραγματικότητας η εσύ δεν
ξέρεις πού πάνε τα τέσσερα.
Το μήνυμα ήταν ένα και απόλυτα σαφές. Ο τελευταίος να κλείσει την
πόρτα.
