Στη “μοιρασιά” των 20 δισ. του ΕΣΠΑ 2021-2027, η Ε.Ε αφήνει τεράστιο χώρο για νεοφυείς επιχειρήσεις. Προτάσεις υπάρχουν από το 2009!! Τι θα γίνει;
Προς τι ο λόγος για “κλειδιά” στους νέους επιχειρηματίες τούτη την ώρα; Και γιατί η αναφορά μας και στα 20 δισ. του ΕΣΠΑ;
Αρχικά γιατί, μέχρι το τέλος του χρόνου, θα ξεκαθαρίσει, ακόμη περισσότερο, το φορολογικό τοπίο, μιας και θα έχουν κλείσει βασικοί κύκλοι κουβέντας με τους δανειστές, σχετικά με τα πλεονάσματα του 2020 και τις προοπτικές μετά το 2022.
Μέσα στο νέο τοπίο καλό θα ήταν να φωτισθούν και κάποια μέτρα (αυτά που ψάχνουν ήδη στο υπουργείο Οικονομίας) για κίνητρα σε νέους επιχειρηματίες και νεοφυείς επιχειρήσεις “Start-up”.
Προϊδεάζουμε μάλιστα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης πως δεν θα δυσκολευτεί να βρει ιδέες, λύσεις και μονοπάτια να περπατήσουν οι νέοι επιχειρηματίες αν ψάξουν με αναπτυξιακή και όχι κομματική νοοτροπία. Αν βάλουν στην άκρη την μόνιμη κρατικίστικη καχυποψία, ότι κάθε ιδιώτης είναι απατεώνας και θέλει να φάει τα λεφτά του κράτους… Νισάφι πια.
Υπάρχει και άλλο λόγος. Τον Μάιο του 2020 οφείλουμε να παραδώσουμε στην Κομισιόν τις προτάσεις μας για την κατανομή των 20 δισ. του ΕΣΠΑ 2021-27.
Και αν οι προτάσεις μας γίνουν με φτηνά κριτήρια, εξυπηρέτησης της κομματικής πελατείας σε Δήμους, Κοινότητες και επιδόματα θα χάσουμε την τελευταία ευκαιρία να ανοίξουμε πόρτα στους όποιους αισιόδοξους νέους επιχειρηματίες. Εκείνους που θα κερδίσουν η Ρουμανία, η Τσεχία και τα Σκόπια.
Ας μην το περνάμε αψήφιστα αυτό όσο βράζει η επικαιρότητα πως, εκτός από ενεργειακής μορφής ανοίγματα ελληνικών επιχειρήσεων προς Βουλγαρία, τα επόμενα χρόνια θα βλέπουμε εγκαίνια ελληνικών εμπορικών και άλλων αλυσίδων μόνο στη Ρουμανία και στα Βαλκάνια. Διαβάστε και τα χθεσινά… της γνωστής αλυσίδας παιχνιδιών. Είναι γραμμένα παντού…
Θέλετε και άλλες αιτίες να κινητοποιηθούμε εκτός από τη μοναδική ευκαιρία που δίνουν, έστω και με έμμεσο τρόπο τα 20 δισ. του ΕΣΠΑ 2021-27;
Υπάρχουν αλλά δεν μας συμφέρει να τις βλέπουμε. Μας έρχονται καλύτερα τα πολιτικά ψέματα και τα παχιά λόγια με τη δίκαιη ανάπτυξη, τις καθετοποιήσεις και τις στοχεύεις… της πρώτης φοράς αριστερά “τύπου ΣΥΡΙΖΑ” ή η σημερινή αισιοδοξία για χαλασμό… με επενδύσεις.
Αλλά οι 500.000 του ελληνικού brain drain θα ψηφίσουν το 2023 με επιστολική ή άλλη ψήφο μεν και όχι στα εκλογικά κέντρα του τόπου μας. Κανείς δεν πρόκειται να σηκώσει τη μαύρη πέτρα που έριξε πίσω του αηδιασμένος από την Ελλάδα και την κατάντια της τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία.
Αντέχετε και άλλες αλήθειες; Στα μπαούλα του ελληνικού κράτους – μπαμπούλα και φαταούλα…, υπάρχουν (μια 10ετία τώρα) περισσότερες από 20 εκθέσεις με παραδείγματα και συμπεράσματα συνεδρίων για λύσεις στην αποεπένδυση, μέσα από δρόμους και μονοπάτια που άνοιξαν και ανοίγουν ποιοί; Οι χώρες υποδοχής και Ελλήνων επαγγελματιών ή στελεχών, μαζί με ικανούς επιχειρηματίες της νέας γενιάς μας, στην καινοτομία.
Ανεξάρτητα όμως όλων αυτών ποια άλλη διέξοδος σχηματίζεται με κατεύθυνση την ανάπτυξη, αν σημειώσουμε πως μεγάλες επενδύσεις στη χώρα όχι δεν φαίνονται αλλά ούτε σχεδιάζονται όσο δεν ξεκαθαρίζονται βασικά πράγματα.
Και ποια είναι αυτά; Η εγγύηση της ελληνικής Πολιτείας (πράγμα που προϋποθέτει πολιτική συναίνεση για εθνική πολιτική στην οικονομία) στις επενδύσεις και στη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, με σταθερό χρονικό ορίζοντα από το 2020 μέχρι και το 2030 (αν μιλάμε βέβαια για άμεση ανταπόκριση των επενδυτών).
Ζητούμενα είναι ακόμη η δυνατότητα χρηματοδότησης της ανάπτυξης από τις Τράπεζες και η λειτουργία της δικαιοσύνης (ιδίως του ΣτΕ), με ρυθμούς που να μην ανατρέπουν τα χρονοδιαγράμματα στα επενδυτικά προγράμματα.
Αυτά όμως, στην Ελλάδα, δεν γίνονται γιατί αφενός είμαστε ανίκανοι και αφετέρου κυριαρχεί παντού νοοτροπία σοβιετίας. Οπότε, μέχρι να αλλάξουμε τον αριστερό μας καμβά… ας φτιάξουμε ό,τι γίνεται και ό,τι αντέχει η οικονομία (δεν θα αφορούν άλλωστε και εκατομμύρια περιπτώσεις), ώστε να ξεκινήσουμε από κάπου. Ας εφαρμόσουμε, το ταχύτερο, τα άμεσης απόδοσης, (προγραμματισμένα άλλωστε), μέτρα για φορολογική έκπτωση έως και 75% στο κεφάλαιο που επενδύεται και αφορολόγητο στα κέρδη από πώληση μετοχών, στις νεοφυείς επιχειρήσεις. Μια ματιά στο τι και πόσα κέρδισαν η Κύπρος, η Πορτογαλία και η Ισπανία που τα εφάρμοσαν, θα μας βοηθήσει…
του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
