Οι παλιοί στο Χρηματιστήριο έλεγαν ότι οι αγορές ανεβαίνουν με λεφτά και πέφτουν με χαρτιά. Αυτό είναι νομοτελειακό και διαχρονικό.
Το ίδιο συνέβαινε, συμβαίνει και θα συμβαίνει σε όλα τα χρηματιστήρια και ασφαλώς και στο χρηματιστήριο της Αθήνας. Οι τιμές ανεβαίνουν όταν μπαίνει στην αγορά φρέσκο χρήμα. Όταν συσσωρεύονται μετοχές και υπάρχουν και αποδόσεις… τότε οι πωλήσεις είναι σχεδόν βέβαιες. Τουλάχιστον από όσους φρόντισαν να βρίσκονται από την αρχή καβάλα στο κύμα. Το ζητούμενο είναι να βρεθούν κι άλλοι…
Είναι αλήθεια ότι το εγχώριο χρηματιστήριο υπεραπέδωσε φέτος. Ακόμα και αν δεχτούμε -που έτσι είναι – ότι αρκετές μετοχές παρά την απόδοση που προσέφεραν εξακολουθούν να αδικούνται από τις κεφαλαιοποιήσεις τους, δεν αλλάζει η ουσία της αρκετά γρήγορης απόδοσης για τα hedge funds (κυρίως) που είχαν τοποθετηθεί παίζοντας την προσδοκία της ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας και της πολιτικής αλλαγής με ό,τι αυτή συνεπάγεται.
Στο δυσμενές για την ευρωζώνη περιβάλλον, τέτοιες αποδόσεις όπως αυτές του Χ.Α. αποτέλεσαν ασφαλώς “όαση”. Και βγήκαν πωλήσεις. Βεβαίως σε μία ρηχή αγορά όπως η δική μας, υπάρχουν βίαιες διαδρομές και στην άνοδο και στην πτώση. Αυτό δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι άλλαξαν τα δεδομένα και για τις εταιρείες αλλά και για τη χώρα. Αντιθέτως βελτιώνονται. Όμως είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει ένα “gap” ανάμεσα στη συμπεριφορά των επενδυτών απέναντι στα ελληνικά ομόλογα και στις ελληνικές μετοχές.
Προφανώς. Στην περίοδο των αρνητικών επιτοκίων οι προσφερόμενες αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων είναι πλέον κάτι σαν… μάννα εξ ουρανού για τους επενδυτές. Ιδίως για τα pension funds. Το χρηματιστήριο είναι άλλο πράγμα. Και πολύ περισσότερο σε εποχές όπου οι σοβαροί επενδυτές, εκείνοι που πλέον θέλoυμε, τείνουν να αποφεύγουν τα risk assets. Θα πει κανείς… μα δεν “βλέπουν” προς τη χώρα; Ασφαλώς. Και υπάρχουν πολλά… κελεπούρια προς εξαγορά. Ήδη γίνεται αυτό. Άλλο όμως το χρηματιστήριο, ιδιαίτερα όταν αυτό το έχει απαξιώσει η ίδια η ελληνική πολιτεία. Η οποία έχει σοβαρές ευθύνες τις δύο τελευταίες δεκαετίες για την απαξίωση της αγοράς. Το… απεταξάμην των… τύψεων.
Επειδή οι αγορές όμως δεν… τελειώνουν ποτέ, ασφαλώς και μόλις κλείσουν μερικά ντιλάκια, όταν ξεκινήσουν οι επενδύσεις που θεωρητικά ξεμπλοκάρουν αλλά πρέπει να μπουν και οι μπουλντόζες μπροστά(…), όταν αρχίσουν έμπρακτα να ξαναλειτουργούν οι τράπεζες, ασφαλώς αυτό θα περάσει και στο Χρηματιστήριο. Και ο νέος κύκλος πιθανότατα θα είναι και ισχυρότερος. Όμως η προεξόφληση έχει πλέον δώσει τη θέση της στο… δια ταύτα.
