Είναι πτυχιούχος νομικής και μάλιστα με μεταπτυχιακές σπουδές αλλά την κέρδισε η υποκριτική.
Είναι νέα, πανέμορφη, ταλαντούχα κι έρχεται να ανατρέψει τη ροή των πραγμάτων στο πιο δημοφιλές σήριαλ της Ελληνικής τηλεόρασης, το Μπρούσκο.
Η Φιόνα Γεωργιάδη, η Άκληστις του Μπρούσκο μιλάει στο logiastarata.gr και τον Ανδρέα Σταματόπουλο για το ξεκινημά της, τον τρόπο που βρέθηκε στο Μπρούσκο, την Άλκηστη και τις ομοιότητες με την ίδια, τις εξελίξεις που έρχονται στη σειρά με άξονα τη διεκδίκηση και την έντονη σχέση με το Σήφη αλλά και άλλα ενδιαφέροντα θέματα.
Δηλώνει πως δεν διαλέγει ανάμεσα στην αγάπη και τον έρωτα, ενώ αποκαλύπτει τι σημαίνει για την ίδια επιτυχία, ποια είναι τα μελλοντικά της σχέδια κι άλλα πολλά.
Η νεαρή ηθοποιός εντυπωσιάζει με τη ροή του λόγου της αλλά και τη φιλοσοφική της διάθεση.
Διαβάστε τη συνέντευξη:
Ενώ έχεις σπουδάσει νομική τελικά ασχολήθηκες με την ηθοποιία. Πώς συνέβη;
Έχω νομικό background, είμαι απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών και του UCL του Λονδίνου, όπου έκανα το μεταπτυχιακό μου στο Ευρωπαϊκό Δημόσιο Δίκαιο. Όμως, κάποια στιγμή το να ασχοληθώ αποκλειστικά με το πάθος μου για την έκφραση μέσω του θεάτρου, του κινηματογράφου, του χορού & του τραγουδιού έγινε η μόνη χαρούμενη επιλογή για μένα! Το ένιωθα σαν εσωτερική ανάγκη. Ανέκαθεν είχα έντονη τη διάθεση της προσφοράς και ενεργό το αίσθημα του δικαίου, έτσι σπούδασα Νομικά γιατί θεωρούσα, ρομαντικά ενδεχομένως, ότι έτσι θα μπορέσω- μέσω της προάσπισης των νόμων ή μέσω θέσπισης πιο δίκαιων νόμων- να βοηθήσω στην εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων που παρατηρούσα να υπάρχουν γύρω μου.
Συνειδητοποίησα, όμως, κάποια στιγμή ότι αφ’ ενός η πραγματική αλλαγή στον κόσμο μας έρχεται εκ των έσω, δηλαδή ξεκινά από το άτομο και μετά ακολουθεί στο σύνολο, και αφ’ ετ’ερου ότι η τέχνη είναι ξεχωριστά δυνατό μέσο για να επιφέρει ευνοϊκές κοινωνικές αλλαγές! Διότι μιλάει περισσότερο στην καρδιά των ανθρώπων, παρά στο νου, ο οποίος συχνά διχάζει. Είναι, θα έλεγα, μια πανανθρώπινη διάλεκτος! Κατάλαβα ότι πριν βοηθήσεις τους άλλους, πρέπει να είσαι, πρώτα από όλα, ψυχικά υγιής εσύ. Και για μένα η τέχνη σημαίνει έκφραση άρα δημιουργία και ελευθερία!
Ο Dr. Howard Thurman, ένας μεγάλος Αφρικοαμερικανός φιλόσοφος, παιδαγωγός και προασπιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων είπε :”Καλύτερα να μη ρωτάς τί χρειάζεται ο κόσμος· ρώτα τον εαυτό σου τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις ζωντανός. Και μετά πήγαινε και κάν’ το. Γιατί αυτό που χρειάζεται ο κόσμος είναι ζωντανοί άνθρωποι”.
Υπάρχει απόσταση μεταξύ Νομικής και Υποκριτικής αλλά πιστεύω βαθιά ότι μοιράζονται έναν ανθρωπιστικό χαρακτήρα. Θεωρώ ότι και τα δύο επαγγέλματα στοχεύουν στην ευημερία των ανθρώπων, μεταχειριζόμενα διαφορετικές μεθόδους βέβαια! Το καλλιτεχνικό μικρόβιο όμως υπήρχε από την παιδική ηλικία, όταν για πρώτη φορά ανέβηκα στη σκηνή στα πλαίσια σχολικής παράστασης στο Θέατρο Αναβρύτων, και αισθάνθηκα μια μοναδική, πρωτόγνωρη ευφορία, ένα συναίσθημα που καταγράφηκε απρόσμενα μέσα μου και το οποίο συνέχισα να αναζητώ στα χρόνια που ακολούθησαν. Η εσωτερική φωνή βοούσε λοιπόν, βροντούσε θα μπορούσα να πω, γι’ αυτό και έπαιζα σε παραστάσεις στην Ελλάδα, κυρίως μουσικοθεατρικού είδους, που συνδύαζαν την πρόζα με το τραγούδι. Παράλληλα με τη Νομική Αθηνών παρακολουθούσα μαθήματα υποκριτικής, αυτοσχεδιασμού και φωνητικής στο Θέατρο των Αλλαγών, ενώ έκανα μοντέρνο μπαλέτο στη σχολή Doo Be Pop στο Κολωνάκι και Broadway Jazz στη σχολή χορού της Άννας Πέτροβα. Ως παιδί και έφηβη, έκανα κλασικό μπαλέτο στη σχολή της Μάγιας Σοφού. Επίσης, έκανα φωνητική για τραγούδι ιδιωτικά. Αφότου πέρασα τις εξετάσεις του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, έκανα οντισιόν για ένα εντατικό σεμινάριο στο Μουσικό Θέατρο σε μια δραματική σχολή της Νέας Υόρκης. Τίποτα δεν προέκυψε λοιπόν ξαφνικά, απλώς χρειάστηκαν κάποια χρόνια για να ωριμάσει ο καρπός της τέχνης μέσα μου.
Πώς προέκυψε η παρουσία σου στο Μπρούσκο;
Ο Γιώργος Ζούβελος, ένας producer/ talent manager στη Νέα Υόρκη και φίλος πλέον, ο οποίος είχε παρακολουθήσει τη θεατρική παράσταση στην οποία συμπρωταγωνίστησα τον περασμένο χειμώνα με το Στράτο Τζώρτζογλου στην Αστόρια Νέας Υόρκης και ήταν ο associate producer της, με πρότεινε στην Make It Productions. Ο Κούλλης Νικολάου, ο Ανδρέας Γεωργίου και η σεναριογράφος της σειράς Βάνα Δημητρίου αναζητούσαν τότε μια ηθοποιό για το ρόλο της Άλκηστης.
Έχει δυσκολίες η συμμετοχή σε μια καθημερινή σειρά με πολλές ώρες γυρισμάτων σε Κύπρο και Χανιά;
Πράγματι, έχουμε απαιτητικά ωράρια. Το γεγονός, δε, ότι πρόκειται για μια καθημερινή σειρά με καθημερινά γυρίσματα είναι σίγουρα πρόκληση. Όμως, ευχαριστιέμαι ειλικρινώς το γεγονός ότι εξασκούμαι καθημερινά σε αυτό που αγαπώ, την τέχνη της υποκριτικής. Αν μη τι άλλο, μας “κρατάει σε φόρμα”.
Το Μπρούσκο είναι από τις πιο δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές τα τελευταία χρόνια. Πώς νιώθεις που θα γίνεις οικείο πρόσωπο για χιλιάδες τηλεθεατές;
Με έχουν ήδη υποδεχθεί θερμά και είμαι ευγνώμων. Εύχομαι η νέα σεζόν να είναι ακόμα πιο πλούσια και αποδοτική καλλιτεχνικά.
Ο ρόλος σου στη σειρά έρχεται να ανατρέψει τις ισορροπίες. Μπορείς να μας πεις λίγα πράγματα για την Άλκηστη και πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στα επόμενα επεισόδια;
Η Άλκηστις είναι μια νέα κοπέλα, καλλιεργημένη, με εφόδια και εμπειρίες, αρκετά ορθολογίστρια, η οποία εκτιμά την καλή επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Νιόπαντρη, έχει πρόσφατα μάλιστα αποβάλει, ίσως όμως δεν έχει βιώσει έρωτα και δεν είναι «χορτασμένη». Η αυτοπεποίθηση, ο δυναμισμός και η επίμονη διεκδίκηση της εκ μέρους του Σήφη λειτουργούν ως ισχυρά θέλγητρα. Η σχέση τους με το Σήφη είναι πολύ έντονη και ιδιαίτερα δυναμική. Άλλωστε, οι ερωτικές σχέσεις δεν είναι στατικές. Η συγκεκριμένη βρίσκεται ακόμα στην αρχή της αλλά μοιάζει με την έλξη που δημιουργεί ο μαγνήτης. Ο Αλκιβιάδης είναι πρώτα από όλα φίλος για την Άλκηστη και φαίνεται να τους δένει μια πολύχρονη σχέση. Δεν πιστεύω ότι ο έρωτας την οδήγησε σε αυτό το γάμο αλλά περισσότερο η αίσθηση ότι ξέρει αυτόν τον άνθρωπο καλά, τον εμπιστεύεται και νιώθει ασφαλής κοντά του. Ίσως η Άλκηστις να βιάστηκε να μπει σε ένα γάμο, όπως παρατηρούμε να συμβαίνει σε νέους ανθρώπους. Ο Αλκιβιάδης πάντως την έχει εκπλήξει τελευταία αρκετές φορές με κάποιες συμπεριφορές και πράξεις του διότι σε ό,τι αφορά τη δουλειά του, παρουσιάζει μια ψυχρή, υπολογιστική λογική που τη σοκάρει. Ο Σήφης ήδη ζητάει την αποκλειστικότητα από την Άλκηστη. Θα δούμε με τη νέα σεζόν μεγάλες εξελίξεις…
Βρίσκεις ομοιότητες της Άλκηστις με τη Φιόνα;
Η Άλκηστις είναι μια νέα κοπέλα, απλή, η οποία έχει σταθεί τυχερή ώστε να λάβει ποικίλα ερεθίσματα και να αποκτήσει εμπειρίες. Έχει ζήσει για αρκετά χρόνια εκτός του τόπου, όπου μεγάλωσε, και έχει ταξιδέψει. Φαίνεται να έχει μια βαθιά ευαισθησία, την οποία δεν εκδηλώνει εύκολα. Ταυτίζομαι σε αρκετά από αυτά τα σημεία. Έχουμε όμως και μεγάλες διαφορές, πράγμα που καθιστά το ρόλο πιο ενδιαφέροντα για μένα και τον καθιστά πρόκληση.
Δεν διαλέγω ανάμεσα στον έρωτα και την αγάπη!
Πιστεύεις πιο πολύ στη δύναμη της αγάπης ή του έρωτα;
Ο έρωτας είναι έμπνευση, άρα πάει και έρχεται. Η αγάπη είναι πιο σταθερή, πιο σίγουρη και σου δίνει δύναμη. Ποιος δε θέλει να ζει γεμάτος έμπνευση και δύναμη! Δε διαλέγω ανάμεσα στα δύο! Πιστεύω, πάντως, ότι μπορεί κανείς να είναι ερωτευμένος και να αγαπά την ίδια τη ζωή και τις ομορφιές της, και για μένα αυτό είναι ιδανικό.
Καριέρα ή οικογένεια είναι πιο σημαντικό για σένα;
Θα αναφερθώ στον ορισμό της επιτυχίας, όπως τον παραθέτει ο φιλόσοφος Έμερσον, διότι ταυτίζομαι απόλυτα: Να γελάς πολύ και συχνά, να κερδίσεις την εκτίμηση ειλικρινών ανθρώπων και την αγάπη των παιδιών, να εκτιμάς την ομορφιά γύρω σου, να αφήσεις τον κόσμο μας λίγο καλύτερο, είτε μέσω ενός υγιούς παιδιού, ενός όμορφου κήπου είτε ενός ευνοϊκότερου κοινωνικού μέτρου.
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου συνήθειες όταν έχεις ελεύθερο χρόνο;
Μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια! Και σε ποιον δεν αρέσουν βέβαια;! Να γνωρίζω διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς και να εξοικειώνομαι μαζί τους. Εάν έχω παρέα μου και τους δικούς μου ανθρώπους, το θεωρώ ευτυχία. Συνηθίζω να λέω “όπου γης και δικοί μου άνθρωποι, και πατρίς”. Με γοητεύει να μαθαίνω ξένες γλώσσες! Επίσης, μου αρέσει ο χορός και το τραγούδι. Με αναζωογονούν! Να παρακολουθώ θέατρο είναι πραγματική ψυχαγωγία για μένα. Το ίδιο αισθάνομαι και όταν βλέπω μια ενδιαφέρουσα ταινία, ειδικά τώρα που είναι καλοκαίρι θα επιλέξω με ενθουσιασμό ένα θερινό σινεμά δίπλα στην Ακρόπολη.
Πιο πριν ήσουν στην Αμερική όπου μάλιστα πρωταγωνίστησες σε ένα θεατρικό με το Στράτο Τζώρτζογλου. Τα τελευταία χρόνια αρκετά νέα παιδιά μεταναστεύουν εκεί λόγω της κρίσης. Πως είναι τα πράγματα;
Βρέθηκα στην Αμερική το Σεπτέμβριο του 2012, όταν έγινα δεκτή μετά υποτροφίας σ’ένα εντατικό Musical Theatre Workshop στο New York Film Academy. Συνέχισα τις σπουδές μου για 2 χρόνια ακόμα στην επαγγελματική σχολή θεάτρου HB Studio στο Μανχάταν, την οποία πλέον θεωρώ το ‘καλλιτεχνικό σπίτι’ μου στις ΗΠΑ. Εκεί εξασκήθηκα κατά βάσιν στη θεατρική μεθοδολογία της Uta Hagen, η οποία ίδρυσε τη σχολή μαζί με το σπουδαίας φήμης σκηνοθέτη και σύζυγό της, Herbert Berghof. Θεωρώ τον εαυτό μου ιδιαίτερα τυχερό που έχω φοιτήσει εκεί, γιατί βίωσα έμπρακτα το σεβασμό και τη δημιουργική ελευθερία που αρμόζουν σε ένα καλλιτέχνη. Γαλουχήθηκα με την ευθύνη που φέρει ο ηθοποιός ως εκπρόσωπος μιας ύψιστης τέχνης, όπως αυτή της υποκριτικής.
Είναι εύκολη η προσαρμογή;
Εάν υπάρχουν δυσκολίες; Ναι, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η Νέα Υόρκη είναι μια πόλη, όπου τα πάντα εξελίσσονται με ταχύτατους ρυθμούς, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Επομένως, ένας επαγγελματίας ηθοποιός χρειάζεται να αναπτύξει αρετές όπως η ανθεκτικότητα και η ευελιξία. Η δυσκολία του να ξεχωρίσεις είναι αυξημένη. Σε προσωπικό επίπεδο, δε, αισθάνομαι ότι ο καλύτερος τρόπος για να ανταπεξέλθεις σε αυτό το ανταγωνιστικό περιβάλλον είναι το να εξασφαλίζεις στον εαυτό σου οάσεις ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, πνευματικότητας. Με άλλα λόγια, να δημιουργήσεις λίγο λίγο ένα δίχτυ αλληλοπροστασίας και αλληλοϋποστήριξης, με τους δικούς σου ανθρώπους.
Ταυτόχρονα όμως η Νέα Υόρκη είναι ιδανική για περαιτέρω καλλιτεχνική κατάρτιση αλλά και εμπειρία στο χώρο του performance. Θεωρώ ότι είναι πηγή έμπνευσης για έναν καλλιτέχνη αλλά και για οποιονδήποτε δημιουργικό άνθρωπο. Την αποκαλούν συχνά “Μέκκα των τεχνών”, γιατί όπου και να περπατήσεις, βλέπεις να γυρίζεται κάποια ταινία, άνθρωποι να φωτογραφίζονται σε «εξεζητημένα» φωτογραφικά concepts, συναντάς γκαλερί μοντέρνας τέχνης ενώ τα θέατρα του Broadway αλλά και off Broadway σε εμπνέουν να ονειρευτείς στη στιγμή. Όλο αυτό εξαρχής ήταν μια υπέροχη περιπέτεια για μένα και ένιωσα ενθουσιασμό για να κατακτήσω την πόλη. Επιπλέον, παρατήρησα από την αρχή που βρέθηκα εκεί πως η τέχνη γενικά και ειδικότερα οι ηθοποιοί ή performing artists (όπως συνήθως μας αποκαλούν) χαίρουν του σεβασμού που αναλογεί στο επάγγελμά τους, ανεξαρτήτως αναγνωρισιμότητας, και ότι υπάρχει ανοιχτό μυαλό, καλή οργάνωση και αποτελεσματικότητα. Αυτό με κέρδισε αμέσως στις συνεργασίες μου στην Αμερική.
Επίσης, ο ανταγωνισμός είναι μεν πάρα πολύ υψηλός, αφού ανταγωνίζεσαι με πολύ ταλαντούχους ανθρώπους διαφόρων εθνικοτήτων, αλλά είναι εμφανής. ‘Αρα ξέρεις και πώς να τον διαχειριστείς! Στο θέατρο πάντως μάς διδάσκουν πως η αλλαγή είναι πρόκληση και η πρόκληση είναι καλοδεχούμενη. Επομένως, η διαφορά στον τρόπο ζωής άλλοτε μπορεί να σε τρομάζει αλλά άλλοτε κυριολεκτικά να σε απελευθερώνει. Προσωπικά, έχω σταθεί τυχερή και έχω συνεργασθεί με πολύ ταλαντούχους σκηνοθέτες και ηθοποιούς που με πίστεψαν, με ενέπνευσαν και συνέβαλαν μοναδικά στην καλλιτεχνική μου πρόοδο. Τους οφείλω πολλά. Η δυσκολία που σίγουρα αντιμετωπίζουμε όλοι οι μη Αμερικανοί ηθοποιοί είναι η απαίτηση για άριστη αμερικανική προφορά. Το θέατρο σε Broadway επίπεδο το απαιτεί. Στον κινηματογράφο, είναι ενδεχομένως περισσότεροι οι ρόλοι για μη Αμερικανούς χαρακτήρες, που μπορούν επομένως ευκολότερα να τους υποδυθούν μη Αμερικανοί ηθοποιοί. Θεωρώ πάντως ότι με την εξάσκηση όλα απλοποιούνται και μαθαίνονται.
Τέλος, λίγο πριν επιστρέψω στην Ελλάδα, μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεργασθώ με το Στράτο Τζώρτζογλου, τη σκηνοθέτιδα διεθνούς φήμης Χριστίνα Κάλλας και τη μοναδική εικαστικό Λυδία Βενιέρη, βραβευμένη πολλαπλώς σε διεθνείς διαγωνισμούς. Εως τότε, είχα συμμετάσχει μόνο σε αμερικανικές θεατρικές παραστάσεις και web series, οπότε ήταν μεγάλη χαρά και τιμή να παίξω για πρώτη φόρα μπροστά σε ένα ελληνικό ακροατήριο της Αμερικής, με το οποίο μού ήταν πιο εύκολο να ταυτιστώ και να μοιραστώ τη νοσταλγία για τη χώρα μας. Μας τίμησαν με την αθρόα προσέλευση τους γι’ αυτό πραγματοποιήθηκε δεύτερος κύκλος παραστάσεων.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Η νέα σεζόν θα με βρει μόνιμα στην Κύπρο με συχνά ταξίδια στην Ελλάδα και όπου αλλού έχω επαγγελματικές υποχρεώσεις. Έχω ήδη εκδηλώσει το ενδιαφέρον μου για συμμετοχή σε θεατρική παράσταση στη Λευκωσία και έχουν γίνει κάποιες πρώιμες συζητήσεις. Το θέατρο είναι μεγάλη μου αγάπη, επιπλέον θεωρώ ότι το να είμαι ενεργή θεατρικά εξελίσσει την τεχνική μου και διευρύνει τους καλλιτεχνικούς μου ορίζοντες. Οψόμεθα!
Σε ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι καλή επιτυχία!
Κι εγώ σ ευχαριστώ!
Ανδρέας Σταματόπουλος
