«Θα ήταν τιμή μου να ήμουν κομμουνιστής», εξομολογείται ο Μίλτος Πασχαλίδης, εξηγώντας γιατί δεν είναι -παρόλο που ανήκει στο χώρο της Αριστεράς.
Σε συνέντευξή του στην Μαρκέλλα Σαράϊχα και το aixmi.gr, ο γνωστός καλλιτέχνης, ξεκαθαρίζει ότι δεν υπήρξε υποστηρικτής του Αλέξη Τσίπρα, δικαιολογεί έναν λαό που έχει αυταπάτες όχι, όμως, έναν πρωθυπουργό.
Διαβάστε σχετικό απόσπασμα της συνέντευξής του:
Μ.Σ Έχετε δηλώσει πριν από χρόνια ότι πολιτικά ανήκετε στο χώρο της Αριστεράς. Ήσασταν υποστηρικτής του Αλέξη Τσίπρα;
Μ.Π «Όχι. Καταρχήν όταν εγώ μιλάω για Αριστερά μιλάω για το ΚΚΕ»
Μ.Σ Τι λάθη κατά τη γνώμη σας έχει κάνει ο Τσίπρας και βρισκόμαστε σε μία πολύ άσχημη κατάσταση;
Μ.Π «Λάθη έκανε πολλά, τώρα δεν ξέρω».
Μ.Σ Θεωρείτε ότι έταξε πολλά και δεν έκανε σχεδόν τίποτα από αυτά που είχε πει;
Μ.Π «Δε θεωρώ εγώ, έτσι προκύπτει. Κι έχω ξαναπεί κιόλας ότι εμένα δεν με καλύπτει η φράση ‘’είχαμε αυταπάτες’’ διότι ένας λαός δικαιούται να έχει αυταπάτες ,ένας πρωθυπουργός δεν δικαιούται να έχει αυταπάτες. Μπορεί να είχε τις καλύτερες προθέσεις, πλην όμως ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις μερικές φορές».
Μ.Σ Είχατε δηλώσει κάποια στιγμή ότι θα ήταν τιμή σας να ήσασταν κουμουνιστής. Για ποιο λόγο το είπατε;
Μ.Π «Ναι όντως, θα ήταν τιμή μου. Δεν είμαι, ζω σε ένα καπιταλιστικό περιβάλλον, έστω κι αν στην Ελλάδα ο καπιταλισμός είναι κωμωδία, είμαι μέρος του συστήματος , δισκογραφούσα 20 χρόνια σε πολυεθνική εταιρία δεν βγάζω την ουρά μου απ’ έξω. Γι’ αυτό λέω ότι αφού δε ζω σαν κομμουνιστής δεν είμαι κομμουνιστής. Αλλά θα ήταν τίτλος τιμής για μένα»
Μ.Σ Έχετε αποφασίσει τι θα ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές όταν γίνουν;
Μ.Π «Κοιτάξτε εγώ παραδοσιακά ψηφίζω ΚΚΕ. Δεν ξέρω αν θα αλλάξει κάτι πολύ δραματικά μέσα μου για να ψηφίσω κάτι άλλο».
Μ.Σ Φύση αισιόδοξος ή απαισιόδοξος;
Μ.Π «Όσοι είμαστε γονείς είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε αισιόδοξοι. Αλλά από την στιγμή που γίνεσαι γονιός είσαι υποχρεωμένος πια να είσαι αισιόδοξος για τον κόσμο που θέλεις να φτιάξεις για να ζει μέσα το παιδί σου. Δεν ήμουν απαισιόδοξος ποτέ, βέβαια, ωστόσο έγινα πιο αισιόδοξος και μαχητής. Τα τραγούδια μας είναι μελαγχολικά γιατί πάντα τραγουδάμε την απώλεια».
