Ανοίγει χώρος δεξιά της ΝΔ, αν θέσει εκτός νόμου το κόμμα του ΜιχαλολιάκουΓράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Koρυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. μού έλεγε την ημέρα της κατάθεσης της γραμματέως του Μιχάλη Χριστοφοράκου στη Δικαιοσύνη ότι η Ν.Δ. εφεξής θα απέχει από τις παγίδες που της στήνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε διάφορα επίπεδα για να αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη και θα επικεντρωθεί στην ατζέντα της: Economy for you, ασφάλεια, νέα ιδεολογία. Ηδη το γραφείο Τύπου του κόμματος έχει κάνει κάτι πρωτόγνωρο.
Με διαδοχικές ανακοινώσεις του τις προηγούμενες ημέρες κατέστησε σαφές ότι παύει να ασχολείται με τον Παύλο Πολάκη και ότι δεν θα απαντά εφεξής στους κύκλους του Μαξίμου. Η λογικοφανής εξήγηση αυτής της προσέγγισης ήταν «πως είμαστε πρώτοι μακράν, οι συναντήσεις Τσίπρα – Τραμπ και Τσίπρα – Μακρόν δεν απέδωσαν ιδιαίτερα οφέλη στον πρωθυπουργό, γιατί να πέσουμε στον βούρκο της σκανδαλολογίας που επιλέγει ως γήπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ; Μονός καβγάς δεν γίνεται». Ευχήθηκα στον συνομιλητή μου να είναι έτσι, αλλά παρατήρησα ότι ο συσχετισμός στα μέσα ενημέρωσης έχει πλέον αλλάξει. Υπαρκτά ή και ανύπαρκτα ζητήματα πλέον δεν «θάβονται».
Οι καναλάρχες δεν είναι πλέον τόσο φιλικοί με τη Ν.Δ. Περίμενα να δω πώς θα λειτουργήσει αυτή η «στρατηγική» στην αντιπαράθεση Τσίπρα – Μητσοτάκη για την ασφάλεια, να δω αν, εν πάση περιπτώσει, αντέχει. Χωρίς να μπω στον πειρασμό για ειδικά σχόλια, για όλους όσοι παρακολούθησαν τη συζήτηση ήταν προφανές ότι δεν αντέχει. Οταν σου χτυπούν πέναλτι, δεν μπορείς να κάθεσαι όρθιος και να παρακολουθείς ατάραχος την τροχιά της σφαίρας προς το πλεκτό της εστίας σου. Η Ν.Δ. υπέστη βαρύ πλήγμα. Ωστόσο, από την κοινοβουλευτική αντιπαράθεση προέκυψαν και ορισμένα νέα ποιοτικά στοιχεία, τα οποία οφείλει να αξιολογήσει η Κεντροδεξιά, καθώς η στρατηγική Τσίπρα βρίσκεται πλέον σε πλήρη ανάπτυξη.
Το πρώτο αφορά τα εσωτερικά της Ν.Δ. Ο πρωθυπουργός με κάθε ευκαιρία μετατρέπεται σε χορηγό επικοινωνίας του Αδωνη Γεωργιάδη στο εσωτερικό της Ν.Δ., αν και υποδύεται ότι τον καταγγέλλει. Προχθές, του επετράπη να πει (διότι δεν έλαβε απάντηση) ότι τα θέματα που επιλέγει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν ανήκουν στην ατζέντα του Κέντρου και πως η αίσθησή του ήταν πως στο βήμα δεν βρίσκεται ο Κυριάκος αλλά ο Αδωνις.
Ακόμη και έτσι να ήταν όμως, αν δηλαδή κάνει η Ν.Δ. «δεξιά στροφή», τι τον κόφτει τον κύριο πρωθυπουργό; Υποτίθεται ότι τον συμφέρει η υποτιθέμενη «απομόνωση» της Ν.Δ. στο δεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος. Γιατί το κάνει, λοιπόν; Πιστεύει τις διαδόσεις ότι ο Γεωγιάδης θα ηγηθεί νέου κόμματος; Αστεία πράγματα. Μέχρι τις εκλογές αποκλείεται, άλλωστε, γνωρίζει καλά την παροιμία του Αβέρωφ για το μαντρί. Το κάνει για να καλλιεργεί την εικόνα διαίρεσης στη Ν.Δ. Βεβαίως, υπάρχει και άλλη, εξίσου ισχυρή άποψη: Οτι ο Αδωνις με την υπερκινητικότητά του στα δεξιά θολώνει το προφίλ της Ν.Δ. και αναδεικνύεται τελικά εκείνος σε χορηγό επικοινωνίας του Αλέξη Τσίπρα, ανοίγοντάς του χώρο στο Κέντρο.
Συγκοινωνούντα είναι τα δοχεία. Υπάρχει και ένα νέο δεύτερο δεδομένο στη στρατηγική Τσίπρα, επίσης. Τυχόν καταδίκη της Χρυσής Αυγής στην ποινική δίκη (ο προστατευόμενος μάρτυρας υπηρετεί το κατηγορητήριο) θα βάλει τον ΣΥΡΙΖΑ στον πειρασμό να θέσει εκτός νόμου αυτό το κόμμα, να του απαγορεύσει την κάθοδο στις εκλογές και να απελευθερώσει χώρο για όποιον άλλον δεξιό σχηματισμό (ΑΝ.ΕΛ.;) ήθελε να διεκδικήσει τις ψήφους του. Και, βεβαίως, ο ίδιος ο Τσίπρας δι’ αυτού του τρόπου ενώνει την Κεντροαριστερά.
Αραγε, καταλήγω: Η πολιτική της ακινησίας τού «δεν απαντάμε», «δεν ασχολούμαστε», σχολιάζουμε «αφ’ υψηλού» μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την επιδέξια στρατηγική Τσίπρα, η οποία, επίσης, περιλαμβάνει εκδίωξη ΔΝΤ, επαναδιαπραγμάτευση μείωσης συντάξεων, σύγκρουση με τους καναλάρχες, δημοψήφισμα για το Σύνταγμα, πλεονάσματα, διορισμούς, απλή αναλογική και «Ευκλείδη, δώσ’ τα όλα»; Ερώτηση προς απάντηση.
