Αίσθηση έχει προκαλέσει το άρθρο της Maria Del Russo, ειδική σε θέματα διαχείρισης ανθρώπινων σχέσεων, για τις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνική δικτύωσης που κάνουν οι μαμάδες με τα μωρά τους.
Στο μακροσκελές άρθρο της που δημοσιεύτηκε στο refinery29.com, η Maria Del Russo εξηγεί τους λόγους που διέγραψε όλες τις «φίλες» της που αναρτούσαν συνεχώς φωτογραφίες με τα επιτεύγματα των παιδιών τους.
«Είδες τη φωτογραφία που ανέβασε η Kelly στην παραλία τις προάλλες;» με ρώτησε ο φίλος μου , την ώρα του πίναμε τον καφέ μας. Πάγωσα. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, σε μια έκρηξη θυμού έσβησα σχεδόν κάθε προφίλ, στα δικά μου μέρα κοινωνικής δικτύωσης, που είχε κατακλυστεί με φωτογραφίες μωρών.
«Φυσικά» , του απάντησα μέσα από τα δόντια μου.
«Μμμμ, κατάλαβα, δεν σου άρεσε», μου είπε εκείνος.
Η αλήθεια είναι ότι κατά λάθος έσβησα πολλούς φίλους μου στο facebook και αρκετές φωτογραφίες, γι΄αυτό επιχείρησα ν΄αλλάξω αμέσως θέμα.
Στην πραγματικότητα, πιθανότατα έχασα πολλές από τις φωτογραφίες που οι φίλοι και τα μέλη της οικογένειάς μου έχουν δημοσιεύσει. Δεν έχω δει το μωρό που, αν και δεν μπορούσε ακόμα να κρατήσει το λαιμό του πριν από λίγους μήνες, τώρα κάθεται αδέξια σε ένα εκατομμύριο μαξιλάρια φορώντας ένα πουκάμισο που λέει “Little Princess”. Πραγματικά δεν μπορώ να θυμηθώ πως είναι ένα φυσιολογικό μωρό μόλις 3 εβδομάδων. Αποφάσισα λοιπόν , προκειμένου να διατηρήσω την ψυχική μου υγεία, να διαγράψω εσένα και το μωρό σου. Και ειλικρικά, δεν μετανιώνω γι΄αυτό.
Αγαπώ τα περισσότερα παιδιά. Νομίζω ότι τα μωρά είναι πολύ γλυκά. Ελπίζω μια μέρα να αποκτήσω τα δικά μου παιδιά και πιθανότατα θα τους δώσω ονόματα με τα οποία η μητέρα μου θα γίνει έξω φρενών. Όμως, στη παρούσα φάση δεν θέλω παιδιά. Μου αρέσει να παίζω μαζί τους αλλά να ξέρω ότι μπορούν να επιστρέψουν στους γονείς τους αμέσως μετά.
Τώρα, όμως, χάρη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εσύ και το παιδί σου εμφανίζεσαι συνεχώς στην οθόνη μου. ‘Ολοι μου οι λογαριασμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πλημμυρίζουν με φωτογραφίες παιδιών που δεν είναι κομμάτι της ζωής μου, και με «προκαλούν» να αντιδράσω κάνοντας κάποιο σχόλιο.
Είναι κάτι που δεν θέλω να κάνω πια. Το γεγονός ότι δεν σχολιάζω ή δεν κάνω like στις φωτογραφίες του παιδιού σου, κάτι σημαίνει. Δεν χρειάζεται να σου δώσω επιβεβαίωση μέσα από τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και να το κάνω και δια ζώσης. Είναι υπερβολικό.
Ούτε εγώ όμως έχω απαίτηση να κάνεις like στις φωτογραφίες που ανεβάζω…
Κι όμως, ο βασικός λόγος που διαγράφω το προφίλ μαμάδων με μωρά, είναι γιατί τα αγαπώ τόσο πολύ. Όπως είπα, θέλω παιδιά, έναν σύντροφο, ένα διαμέρισμα με δύο υπνοδωμάτια και πλυντήριο πιάτων. Και όπως όλες οι φωτογραφίες γάμου, ή αρραβώνων που πετάγονται κάθε φορά που χαζεύω στα social media, με καλοκαιρινό ή φθινοπωρινό φόντο, που δείχνουν ανθρώπους ευτυχισμένους έτσι και οι φωτογραφίες μωρών λειτουργούν για μένα ως μια υπενθύμιση των όσων θα έπρεπε να είχα κάνει έως σήμερα.
Τις περισσότερες φορές, είμαι πραγματικά χαρούμενη για όσα έχουν καταφέρει οι άλλοι στη ζωή τους. Αλλά έως ενός ορίου. Ολες αυτές οι φωτογραφίες μωρών είναι σαν να κρατάω το κεφάλι μου πάνω από μια φλόγα. Εως ένα βαθμό είναι διαχειρίσιμο ως συναίσθημα αλλά στη συνέχεια γίνεται καταστροφική. Και δεν ντρέπομαι να το ομολογήσω. Έρχεται μια στιγμή που απλά δεν μπορώ να είμαι χαρούμενη για σένα , γιατί προέχει η ψυχική μου υγεία. Δεν νομίζω ότι αυτό με κάνει κακό άνθρωπο.
Δεν ζητώ από όλους τους γονείς του κόσμου να σταματήσουν να δημοσιεύουν τόσες πολλές φωτογραφίες των παιδιών τους. Ούτε φυσικά ζητώ να έχουν επίγνωση των συναισθημάτων μου – αν και νομίζω ότι όλοι μπορούμε να σκεφτόμαστε τους άλλους λίγο περισσότερο. Το μόνο που λέω είναι ότι θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι το μωρό σου δεν είναι τόσο σημαντικό για μένα οπότε πιθανότατα δεν θα με δεις να κάνω like σε κάθε φωτογραφία που ανεβάζεις.
Αλλά ήθελα απλώς να καταστήσω σαφές ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να βλέπω εσένα και τα παιδιά σου, κάθε φορά που ανοίγω το γιατί δεν αισθάνομαι πια πιεσμένη να χυτεύω τα παιδιά άλλων ανθρώπων κάθε φορά που ανοίγω το Instagram. Και δεν λυπάμαι καθόλου γι΄αυτό.»
