Από τον
Μανώλη Κοττάκη
Οταν ο αντιπρόεδρος ενός μεγάλου κόμματος αντιπολίτευσης αντιδικεί σε προσωπικό επίπεδο με τον υπουργό Αμυνας λαομίσητης κυβέρνησης, βουλευτής του ιδίου κόμματος κάνει θετικές αναφορές στον υπουργό και ο υπουργός, για να ανταποδώσει στον βουλευτή της αντιπολίτευσης, ανακοινώνει τη συμμετοχή του σε επιτροπή του υπουργείου του, τίθεται ένα απλό ερώτημα: Τι κάνει σε αυτή την περίπτωση ο πρόεδρος του κόμματος;
Πιο συγκεκριμένα: Αν η Κατερίνα Παπακώστα έλαβε ανοιχτά, ονομαστικά, θέση υπέρ του Πάνου Καμμένου και κατά του αντιπροέδρου Αδωνη Γεωργιάδη, και δήλωσε ότι πράγματι θα ψηφίσει διατάξεις κυβερνητικού νομοσχεδίου, η απόφαση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη έπρεπε να είναι μονόδρομος: διαγραφή. Ειδικά όταν θίγεται το κύρος του αντιπροέδρου του. Συνέβη, όμως, αυτό; Διάβασα τα πρακτικά. Η Κατερίνα Παπακώστα έθιξε συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και κάποιες από τις προτάσεις της υιοθετήθηκαν από τον παριστάμενο υπουργό Αμυνας. Από κανένα σημείο της τοποθέτησής της δεν προκύπτει ότι δήλωσε πως θα ψηφίσει διάταξη νόμου που έφερε στο Κοινοβούλιο ο υπουργός Αμυνας, κόντρα στη γραμμή της Ν.Δ. Αλλά και αν ψήφιζε, έχει αποφασίσει να χαρίσει η Ν.Δ. το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων στους ΑΝ.ΕΛ.; Εν πάση περιπτώσει, ο πρώτος λόγος της διαγραφής της μου μοιάζει ασθενής. Πάμε τώρα στον δεύτερο: Λέγεται ότι έλαβε το μέρος του υπουργού Αμυνας στη διαμάχη με τον αντιπρόεδρο. Η οποία διαμάχη ποια ήταν; Για το ποιος φέρεται ότι είναι… καλύτερος υπάλληλος (!) ενός επιχειρηματία από τον Πειραιά: Ο Γεωργιάδης, όπως υποστήριζε ο Καμμένος, ή ο Καμμένος, όπως υποστήριζε ο Γεωργιάδης; Και εδώ τα πρακτικά λένε άλλα. Η Παπακώστα αναφέρθηκε σε «κοκορομαχίες» μεταξύ βουλευτών και υπουργών, και ζήτησε να εφαρμοστεί ο κανονισμός για να μην εξελίσσονται κόντρες άσχετες με τα νομοσχέδια. Η τοποθέτησή της ήταν γενική, χωρίς καμιά αναφορά σε πρόσωπα. Παρ’ όλα αυτά διαγράφηκε από τη Ν.Δ., με την επιβαρυντική περίσταση μάλιστα ότι αυτά που είπε στην επιτροπή δεν τα είπε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, λες και το θέμα στην Κ.Ο. ήταν ο Καμμένος.
Διαγράφηκε επίσης με την κατηγορία ότι είναι υπότροπος: Επειδή είχε ζητήσει να ψηφίσει η Ν.Δ. τη διανομή του πλεονάσματος στους συνταξιούχους (δικαιώθηκε – κάποιοι στη Ν.Δ. ζητούσαν την άδεια της τρόικας) και επειδή είχε διαφωνήσει με τη σύνδεση εκλογών και τρίτης αξιολόγησης (και εκεί δικαιώθηκε). Ποιος είναι, λοιπόν, ο βασικός λόγος της διαγραφής; Εθίγη ο αντιπρόεδρος, που μετεγγράφηκε στη Ν.Δ. το 2012, γιατί τόλμησε βουλευτής του κόμματος, πολιτευόμενη από το 1993, να έχει άποψη για νομοσχέδιο ή να υπαινιχθεί εμμέσως, χωρίς να θίξει κανέναν, ότι «οι κόντρες σας για τη διαπλοκή όχι εδώ»!
Πολύ φιλελεύθερο! Με αυτή τη λογική έπρεπε να είχε διαγραφεί ο γραμματέας του κόμματος, επειδή αποκάλεσε «γιαλαντζί λαϊκιστή» τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο του κόμματος Αντώνη Σαμαρά!
Εν πάση περιπτώσει, ας μην αυταπατόμαστε: Η διαγραφή Παπακώστα είναι σύμπτωμα, όχι η αιτία. Προστίθεται στη λίστα με το επεισόδιο Τραγάκη, την αφαίρεση από τον Γεωργιάδη του Τομέα Αμυνας (τυπικά, γιατί συνεχίζει να φέρεται ως τομεάρχης!), τις αντιδράσεις για τη νέα επικοινωνιακή ομάδα, το επεισόδιο ΔΑΠ, το επεισόδιο Αυγενάκη και πάει λέγοντας. Το ζήτημα είναι μάλλον γενικότερο.
