Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024

«Καμπανάκι» για την ανθρωπότητα! Η καταστροφική κλιματική αλλαγή που φέρνει το… τέλος

Μια αύξηση της θερμοκρασίας πάνω από 5° C θα σηματοδοτούσε άγνωστες απειλές που θα έθεταν σε κίνδυνο την επιβίωση της ανθρωπότητας και άλλων ειδών.
Αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η ανθρωπότητα θα μπορούσε να πέσει θύμα καταστροφικών κλιματικών αλλαγών το έτος 2100. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο PNAS, το επίσημο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, αξιολογεί διάφορα μοντέλα μελλοντικών κλιματικών σεναρίων και επισημαίνει δύο νέες κατηγορίες κινδύνου για να χαρακτηρίσει τις απειλές που προκύπτουν από την υπερθέρμανση του πλανήτη: «καταστροφικές» και «άγνωστες».
Σύμφωνα με τον Veerabhadran Ramanathan, κύριο συντάκτη της μελέτης και καθηγητή κλιματολογικών και ατμοσφαιρικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας των ΗΠΑ, βάσει στατιστικών στοιχείων, διαβεβαιώνει ότι η αύξηση μεταξύ 3 ° C και 5 ° C θαοδηγήσει σε καταστροφικές επιπτώσεις . Θα μπορούσε να προκαλέσει την κατάρρευση των πάγων της Δυτικής Ανταρκτικής, την επακόλουθη αύξηση της στάθμης της θάλασσας και την σταδιακή εξαφάνιση της ζούγκλας του Αμαζονίου.

Από την πλευρά της, μια αύξηση μεγαλύτερη από 5 ° C , θα σήμαινε άγνωστες απειλέςπου θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την επιβίωση της ανθρωπότητας. Το φάσμα αυτό περιλαμβάνει σοβαρούς κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία και την εξαφάνιση ειδών, καθώς η Γη δεν έχει βιώσει θερμοκρασίες πάνω από αυτό το ποσοστό τουλάχιστον τα τελευταία 20 εκατομμύρια χρόνια.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη, μικρότερη ή ίση με το 5%, είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο με «σημαντικό αντίκτυπο». Και παρόλο που ο αριθμός αυτός μπορεί να θεωρηθεί ασήμαντος, η πιθανότητα είναι 1 προς 20. Ο στόχος που καθορίστηκε με τη Συμφωνία των Παρισίων (σχετικά με τα μέτρα για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου) είναι να διατηρηθεί το επίπεδο σε μόλις 1,5 βαθμούς . Ωστόσο, η αλλαγή αυτή εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται ως «επικίνδυνη».

Πώς θα αποφευχθούν οι πιο σοβαρές απειλές;

Ο Ramanathan πιστεύει ότι επιθετικά μέτρα όπως η μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων και οι εκπομπές βραχυχρόνιων ρύπων όπως το μεθάνιο και οι HFC θα πρέπει να συνοδεύονται από προσπάθειες για τον καθαρισμό του αέρα από το CO2 και την αποφυγή των εκπομπών του. Αυτό το τελευταίο παραμένει περισσότερο στην ατμόσφαιρα – έναν αιώνα ή περισσότερο – σε σύγκριση με το προηγούμενο, η διάρκεια του οποίου κυμαίνεται από μερικές εβδομάδες έως μια δεκαετία.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι αυτός ο στόχος είναι εφικτός: οι παγκόσμιες εκπομπές CO2 αυξήθηκαν κατά 2,9% ετησίως μεταξύ του 2000 και του 2011, αλλά επιβράδυναν την ανάπτυξη τους σχεδόν στο μηδέν το 2015. Η αύξηση της παραγωγής και της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας – ειδικά αιολικές και ηλιακή – συνέβαλαν στην πτώση αυτών των στοιχείων.

Υπάρχουν επίσης τεχνολογίες για τη δραστική μείωση των εκπομπών ρύπων βραχείας διάρκειας, κυρίως στις ανεπτυγμένες χώρες.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ