Του Γιώργου Κράλογλου
Ότι βλέπετε στην οικονομία είναι μαγική εικόνα. Θα χαθούν την ημέρα που θα ξανασκίσουμε… μνημόνια. Θα εξαφανισθούν όταν ακυρώσουμε τις συμφωνίες για τον ΟΛΠ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, το Ελληνικό και τα αεροδρόμια. Όταν στη Βουλή θα μπει κόμμα της δραχμής. Ο ΣΥΡΙΖΑ που αποστάτησε το 2015 θα “ξηλώσει” τα καθεστωτικά και αυταρχικά έργα του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ του 2015-2016.
Αμήν και πότε…
Τις προάλλες ο σύντροφος Παναγιώτης Λαφαζάνης του ΛΑΕ σε ραδιοφωνική του συνέντευξη (στον ΣΚΑΙ αν δεν κάνω λάθος) επεσήμανε ότι οι κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τον εκλογικό νόμο και το Σύνταγμα πάνε να στερήσουν από τον ελληνικό λαό τη δυνατότητα να έχει η Βουλή και κόμμα στήριξης της δραχμής.
Χθες (στον Alpha) η συντρόφισσα Ζωή Κωνσταντοπούλου της Πλεύσης Ελευθερίας “στόλιζε” ως καθεστωτική και αυταρχική την αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που ξεπουλάει την περιουσία του λαού και διαβεβαίωνε για την ανατροπή των πεπραγμένων Τσίπρα αν επιστρέψουν οι πραγματικές δυνάμεις της αριστεράς στην κυβέρνηση.
Ε… και; Θα μου πείτε… Αυτά βρήκες να ασχοληθείς; Αυτό είναι που μας πονάει και μας κόφτει όταν ο “κόφτης” είναι πάνω στα κεφάλια μας;
Θα το πείτε και θα έχετε και δίκιο γιατί όντως όλα τα παραπάνω δεν έχουν αξία ούτε για κουβέντες καφενείου μετά από δέκα γύρους τσίπουρα…
Έχουν όμως αξία ως απάντηση στον προβληματισμό σκεπτόμενων συμπολιτών μας που έχει εκφραστεί και από αξιολογότατους σχολιαστές του Capital ενοχλημένους (πολύ σωστά) επειδή επαναφέρονται τα ίδια και τα ίδια θέματα σαν ξαναζεσταμένη φασολάδα…
Έχουν αξία (ακόμη πιο πολύ), όταν οι σημερινοί 35άρηδες θέλουν να κοιτάξουν το μέλλον τους στη χώρα και να μην εγκαταλείψουν την ελπίδα πως στην δική τους επαγγελματική και κοινωνική πορεία θα μείνουν πίσω τα χρόνια της μεταπολίτευσης και όλα θα αλλάξουν.
Όπως όμως και να το κάνουμε επικαιρότητα σημασίας (θεματολογία) δεν παράγουμε εμείς οι δημοσιογράφοι. Όσο και αν καθημερινά ασχολούμαστε μαζί της.
Την παράγει και πρέπει να την παράγει η πολιτική, η οικονομία και η κοινωνία με πράξεις και πραγματικά έργα. Την παράγουν οράματα με πραγματοποιήσιμα σχέδια για νέους ορίζοντες στην οικονομία και ευκαιρίες ανταπόκρισης της κοινωνίας στα μηνύματα των καιρών.
Ας μου πει όμως ένας χριστιανός τι συνέβη στον έρμο τόπο, όχι πολύ μακριά, αλλά τα τελευταία 10 χρόνια εκτός από τους Ολυμπιακούς που πληρώσαμε και πληρώνουμε με τα μαλλιοκέφαλά μας. Και ενώ δεν εκμεταλλευτήκαμε απολύτως τίποτε από το όλο γεγονός το μόνο που μας έμεινε κερδίσαμε (ως χώρα γενικά) ήταν το μετρό και το τραμ της Αθήνας που και αυτά είναι στο έλεος των τεμπελχανάδων αναρχικών…
Και αν δεν θέλει να πάει τόσο μακριά ας κοιτάξει μόνο μια τετραετία πίσω. Το 2012, ας πούμε, όπου γνωρίσαμε τον αριστερό αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ που θα έβαζε τον σύντροφο Στρατούλη να σκίζει στην αυλή της Βουλής τα μνημόνια που δεν πρόλαβε τα σκίσει ο Σαμαράς στα Ζάππεια…
Τι επικαιρότητα και θέματα παρήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν τα ζήσαμε και το 2004-2008 με τον Καραμανλή, που δεν επανέλαβε το 2009-2012 ο Παπανδρέου και δεν αντέγραψαν… στην συνέχεια οι άλλοι.
Είχαμε όπως και έχουμε μόνο μνημόνια, μόνο αναρχικούς, μόνο εμπρησμούς, μόνο φόρους, χρέη, ανεργία, αποεπένδυση, μετανάστευση ιδιωτών και Καρανίκες στο κράτος…
Εκτός αν νέο κεφάλαιο στην ιστορία μας θεωρούμε τους τίποτε των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση, την Χρυσή Αυγή δεύτερο κόμμα, τον Λεβέντη υποψήφιο για κυβέρνηση. Και ότι οι φορολογούμενοι πληρώνουν, επί ΣΥΡΙΖΑ, τις καταστροφές των αρχοαυτόνομων γκαζοντενεκέδων με ΦΠΑ 24% έναντι 23% επί Καραμανλή και Σαμαρά… .
Συνεπώς τι να προσδοκούν οι 35άρηδες για το μέλλον τους όταν, αυτό που νόμιζαν τελευταίο χαρτί της δήθεν “σωτηρίας” της Ελλάδας, τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ τους βγήκαν αντιδημοκράτες, απολυταρχικοί και καθεστωτικοί όπως τους λένε οι ίδιοι οι πρώην συντρόφοι τους στον ΣΥΡΙΖΑ… Οπότε φτού και από την αρχή…
Κατά την άποψη μου και σύμφωνα με το “ρεπερτόριο” που προσφέρει η πολιτική σκηνή, εντός και εκτός Βουλής, το μέλλον της Ελλάδας (μετά τον αριστερό κύκλο) θα είναι επιστροφή (αρχικά) στην ίδια ψευτοελεύθερη οικονομία που ζήσαμε το 1975-1980 και μας οδήγησε στον ψευτοσοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ και την ψευτοαριστερά του ΣΥΡΙΖΑ που φιλοδοξούν να συντρίψουν οι πρώην ΣΥΡΙΖΑ… Να λοιπόν γιατί οι συνεχείς παραπομπές στο 1975-1985 . Γιατί εκεί βρισκόμαστε ακόμη. Δεν ξεκολλήσαμε. Απλά οι 35άρηδες δεν θέλουν (με το δίκιο τους) να το πιστέψουν. Τους καταλαβαίνω και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να διαψευσθώ…
