«Η κατάσταση στην Τουρκία είναι κακή και χειροτερεύει», έγραφε το Newsweek στις 24 Μαρτίου, σε ένα άρθρο με τίτλο «Θα γίνει πραξικόπημα εναντίον στον Ερντογάν στην Τουρκία;», το οποίο αποδείχθηκε προφητικό.
«Δεν είναι μόνο ότι επιδεινώνεται η ασφάλεια, εν μέσω ένα κύματος τρομοκρατίας. Το δημόσιο χρέος μπορεί να είναι σταθερό, αλλά το ιδιωτικό χρέος είναι εκτός ελέγχου, ο τομέας του τουρισμού σε ελεύθερη πτώση και η πτώση του νομίσματος έχει αντίκτυπο στην αγοραστική δύναμη κάθε πολίτη», έγραφε ο Μάικλ Ρούμπιν, αναλύοντας την κατάσταση που επικρατούσε στην Τουρκία πριν από τέσσερις μήνες.
«Υπάρχει η ευρεία αίσθηση ότι, παρά τα αποτελέσματα των εκλογών, ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν είναι εκτός ελέγχου. Φυλακίζει αντιπάλους, κατάσχει εφημερίδες δεξιά και αριστερά, χτίζει παλάτια με το ρυθμό ενός τρελού σουλτάνου ή ενός επίδοξου χαλίφη. Τις τελευταίες εβδομάδες, για μία ακόμη φορά απείλησε να διαλύσει το συνταγματικό δικαστήριο», έγραφε το εν λόγω άρθρο, σημειώνοντας ακόμη ότι είναι διαδεδομένη η διαφθορά, κάνοντας αναφορά στον γιο του Ερντογάν, Μπιλάλ.
«Τα ξεσπάσματα του Ερντογάν προκαλούν αίσθηση, εντός και εκτός Τουρκίας. Ακόμη και τα μέλη του κόμματός του ψιθυρίζουν για την αυξημένη παράνοια η οποία, σύμφωνα με κάποιους Τούρκους αξιωματούχους, έχει φτάσει στο σημείο να προσπαθεί να βάλει αντιαεροπορικούς πυραύλους στο παλάτι του για να προστατευτεί», έλεγε το Newsweek. «Οι Τούρκοι και ο τουρκικός στρατός ολοένα περισσότερο αναγνωρίζουν ότι ο Ερντογάν οδηγεί την Τουρκία στον γκρεμό», σημείωνε ακόμη.
«Ο Ερντογάν, πριν από καιρό, προσπάθησε να γονατίσει τον τουρκικό στρατό. Την πρώτη δεκαετία της κυριαρχίας του, τόσο η αμερικανική κυβέρνηση όσο και η ΕΕ τον στήριζαν. Αλλά αυτό ήταν πριν ακόμη και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του στο εξωτερικό αναγνωρίσουν το πόσο έχει βυθιστεί στην τρέλα και την απολυταρχία», έγραφε ακόμη το Newsweek.
«Ετσι, αν ο τουρκικός στρατός κινηθεί για να ρίξει τον Ερντογάν και βάλει τον στενό κύκλο του πίσω από τα σίδερα της φυλακής, θα μπορούσαν να ξεφύγουν με αυτό;», αναρωτιόνταν ο συντάκτης. «Από πλευράς ανάλυσης, η απάντηση είναι καταφατική. Σε αυτό το σημείο, προεκλογικά, είναι αμφίβολο αν η κυβέρνηση του Ομπάμα θα έκανε κάτι παραπάνω από το να επικρίνει δριμύτατα τους όποιους ηγέτες του πραξικοπήματος, ιδιαίτερα αν αποκαλύψουν απευθείας ένα ξεκάθαρο μονοπάτι για την αποκατάσταση της δημοκρατίας», εκτιμούσε τότε το Newsweek, προσθέτοντας ότι ο Ερντογάν δεν θα κέρδιζε τη συμπάθεια που κέρδισε ο Μοχάμεντ Μόρσι της Αιγύπτου.
Προχωρώντας ακόμη παραπέρα, το Newsweek έγραφε ότι «ούτε η ευρωπαϊκή ούτε η αμερικανική κοινή γνώμη θα έβλεπε με καλό μάτι την εκτέλεση του Ερντογάν, του γιου και του γαμπρού του, ή συμμάχων- κλειδιά, αν και θα αποδέχονταν μία δίκη για διαφθορά και μακρά φυλάκιση».
«Ο Ερντογάν μπορεί ελπίζει ότι οι φίλοι του θα ξεσηκωθούν υπέρ του, αλλά οι περισσότεροι φίλοι τους- διεθνώς και εντός Τουρκίας- ελκύονται από την εξουσία του. Εκτός του παλατιού του, θα έβρισκε τον εαυτό του σε μεγάλο ποσοστό μόνο του, μία ζαρωμένη φιγούρα και σε σύγχυση, όπως ο Σαντάμ Χουσεΐν στη δίκη του. Βέβαια, όπως απέδειξε η ιστορία, το «μετά» της απόπειρας πραξικοπήματος σε βάρος του Ερντογάν εξελίχθηκε αλλιώς.
