Με την απόπειρα του να ελέγξει την τηλεοπτική ενημέρωση, μέσω μιας χουντικών προδιαγραφών μεθόδευσης και διαδικασίας, ο Σύριζα κάνει ένα πρώτο βήμα για έναν ροζ ολοκληρωτισμό τύπου Ερντογάν.
Στα χρόνια της χούντας, οι εφημερίδες και τα περιοδικά της εποχής, πριν κυκλοφορήσουν, έπρεπε να πάνε το τυπωμένο φύλλο τους, στην υπηρεσία λογοκρισίας στο Υπουργείο Τύπου, πριν κυκλοφορήσουν. Οι λογοκριτές που είχαν αναλάβει αυτή τη δουλειά εξέταζαν αν το περιεχόμενο τους, δεν είχε τίποτα ενοχλητικό για την τότε Κυβέρνηση, οπότε έμπαινε και μια σφραγίδα, που έδινε το ελεύθερο για να κυκλοφορήσουν. Κάποια στιγμή εκείνη την εποχή η Γυναίκα, το περιοδικό που δούλευα τότε, είχε ανάμεσα στα άλλα περιεχόμενα της και μια γελοιογραφία του Γιάννη Κυριακόπουλου, του γνωστού “Κυρ”, που προφανώς δεν άρεσε στο καθεστώς καθώς με κάποιο τρόπο σατίριζε την κατάσταση κι έτσι για να κυκλοφορήσει η Γυναίκα που είχε ήδη τυπωθεί, χρειάστηκε να αφαιρέσουμε την γελοιογραφία του Κυρ, σκίζοντας το φύλλο.
Δεν ξέρω πως ακριβώς φαντάζονται στην Κυβέρνηση του Σύριζα, την κατάσταση που θα προκύψει, αν και εφ` όσον ευοδωθεί η απόπειρά τους να ελέγξουν την τηλεοπτική ενημέρωση, γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενα διάφορων στελεχών του Σύριζα, τα καινούργια κανάλια δεν πρέπει μόνο να τηρούν κάποιες οικονομοτεχνικές και άλλες προϋποθέσεις, αλλά να έχουν και την “σωστή δεοντολογία”. Υποθέτω αρμόδιοι για την σωστή δεοντολογία θα είναι κατ` αρχάς ο Νίκος Παππάς, που έχει αναλάβει τα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και άλλοι Υπουργοί και λοιποί αρμόδιοι ανά τομέα, για να κρίνουν αν τα τηλεοπτικά κανάλια τηρούν την “σωστή δεοντολογία”.
Από τότε που οι Συριζανελ έγιναν Κυβέρνηση δεν έκρυψαν την απέχθεια που αισθάνονται, για την δημοσιογραφία, όταν το περιεχόμενο της δεν τους αρέσει ή δεν τους συμφέρει. Οι επιθέσεις διαφόρων Υπουργών και στελεχών του Σύριζα στα κανάλια έχουν γίνει σχεδόν καθημερινό φαινόμενο, με του γνωστούς χαρακτηρισμούς “βοθροκάναλα” “τσοντοκάναλα” κλπ.
Σαν αληθινό αριστερό κόμμα ο Σύριζα διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία, του αριστερού λαϊκισμού. Και κυρίως το να δημιουργεί εχθρούς. Αυτό ήταν άλλωστε και το κυρίαρχο μοτίβο στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, αλλά και σε άλλα αριστερά καθεστώτα, αλλά και δεξιά όταν πρόκειται για χούντες.
Πολλοί από τους ιδιοκτήτες των καναλιών, ήταν πράγματι αυτό που αποκαλούμε “διαπλεκόμενοι” και έχουν πράγματι μεγάλες ευθύνες, για την σημερινή κατάσταση. Σκοπός του Σύριζα δεν είναι να ελέγξει την διαπλοκή παλιάς κοπής. Αυτό είναι εύκολο, με τον έλεγχο όλων των συμβάσεων του Δημοσίου με τους όποιους διαπλεκόμενους. Σκοπός του Σύριζα, είναι να φτιάξει νέα δικιά του, με όλα τα πλεονεκτήματα, τα οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα που συνήθως έχει μια τέτοια σχέση. Και αν κρίνεις από τα ονόματα κάποιων από τους επίδοξους νέους καναλάρχες, μπορείς εύκολα να υποθέσεις τι πρόκειται να ακολουθήσει, όταν μάλιστα εκκρεμεί και η υπόθεση της μεγαλύτερης ποσότητας ηρωΐνης που κατασχέθηκε ποτέ. Η γνωστή ιστορία του Noor 1, με τους δυο τόνους ηρωΐνης.
Όμως τα πράγματα έχουν όνομα. Και αυτό που επιχειρεί ο Σύριζα λέγεται Φασισμός.
Είναι η αρχή μιας πορείας προς έναν ροζ ολοκληρωτισμό, τύπου Ερντογαν, που έχει αρχίσει να γίνεται και κάπως της μόδας. Και αν μπει κανείς σ` αυτόν τον δρόμο δεν βγαίνει εύκολα. Τον βγάζουν.
Είναι το σημαντικότερο από τα λάθη του Σύριζα και των ανθρώπων που κυβερνούν. Στον ενάμισι χρόνο που κυβερνά ο Σύριζα έχει ήδη κοστίσει 86 δις και όλοι ξέρουν τι πρόκειται να επακολουθήσει από το φθινόπωρο με τους νέους φόρους και επιβαρύνσεις που πλήττουν την κοινωνία.
Αυτή η ιστορία δεν θα έχει καλό τέλος.
