Βόμβες διαφορετικού διαμετρήματος, από το επαπειλούμενο κανόνι της Μαρινόπουλος μέχρι τη προσπάθεια ελέγχου του τραπεζικού συστήματος από τα κερδοσκοπικά funds, μοιάζει να σκάνε παντού τις τελευταίες ημέρες στην οικονομία.
Αποκορύφωμα το σκηνικό εμπλοκής στον ΟΛΠ και το “πραξικόπημα” Δρίτσα να αλλάξει στο παρά πέντε τα συμφωνηθέντα, κυριολεκτικά παραμονές του ταξιδιού Τσίπρα στο Πεκίνο.
Σε μια στιγμή που η οικονομία μετά και το κλείσιμο της αξιολόγησης, χρειάζεται επενδύσεις για να ισοσκελίσει όλο αυτό που γίνεται με κόκκινα δάνεια και την χρόνια αποεπένδυση, αντί όσοι κινούν τα νήματά της να “σοβαρεύονται”, οι ενδείξεις δείχνουν πως δύσκολα θα αλλάξουμε έργο.
Στη δυσκολότερη καμπή της οικονομίας, και ενώ ουδείς μπορεί ακόμη να προβλέψει τα απόνερα του Brexit, οι κυβερνητικοί ερασιτεχνισμοί με τον ΟΛΠ, την μοναδική στρατηγική επένδυση που έχει συνάψει η χώρα τα τελευταία χρόνια, δείχνει τη “σοβαρότητα” με την οποία αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την επιχειρηματικότητα.
Σύμφωνα με κάποιες πηγές του Μαξίμου, η πρωτοβουλία Δρίτσα, άλλο κείμενο να υπογράψει τη περασμένη Παρασκευή και άλλο να καταθέσει τελικά προχθές στη Βουλή, λέγεται ότι έπεσε σαν βόμβα.
Εμβρόντητα, σύμφωνα με την ίδια γραμμή πληροφόρησης, τα κυβερνητικά στελέχη διάβασαν χθες το απόγευμα την επιστολή της Cosco και τις καταγγελίες για “παραβίαση βασικών όρων της συμφωνίας”, “πλήρη ανατροπή των συμφωνηθέντων”, και απειλή ακύρωσης του deal, ένα μόλις 48ωρο πριν την αναχώρηση Τσίπρα για τη Κίνα.
Ανεξάρτητα αν η πληροφορία αληθεύει ή όχι, και κάποιοι στη κυβέρνηση είχαν όντως ενημερωθεί για τη “νάρκη” Δρίτσα- οι πληροφορίες επιμένουν πως όχι- οι νέες φουρτούνες που άναψε ο υπουργός έστειλαν για μια ακόμη φορά αρνητικό μήνυμα έως και τη μακρινή Κίνα. “Άλλα συμφωνούμε, και άλλα ψηφίζουμε”.
Αφετέρου, ακόμη και αν όπως αναμένεται, αποκατασταθεί σήμερα το αρχικό κείμενο, και το επεισόδιο θεωρηθεί λήξαν, το κακό έχει ήδη γίνει.
Σαν μια σκιά αναξιοπιστίας να πέφτει πάνω στο επικείμενο ταξίδι στο Πεκίνο του Πρωθυπουργού. Αν και ρητορικό, το ερώτημα είναι εύλογο : Πώς μπορεί ένας Πρωθυπουργός να πείσει τους συνομιλητές του πως η χώρα του προσφέρεται για περισσότερες επενδύσεις, όταν την αμέσως επόμενη στιγμή κάποιος υπουργός μπορεί να τα κάνει άνω -κάτω.
Θυμίζουν αυτό το συνεχές déjà vu που ζούμε συχνά πυκνά το τελευταίο ενάμισι χρόνο, τα όσα συνέβησαν χθες στη Βουλή. Η κυβέρνηση με το δεξί χέρι υπογράφει συμφωνίες, τις οποίες σβήνει με το αριστερό, μόνο οι πρωταγωνιστές αλλάζουν, ο Θ. Δρίτσας δίνει τη θέση του στον Χρ. Σπίρτζη, κ.ο.κ.
Δρίτσας : Δεν είμαι δράκος
Όσο για τον ίδιο τον κ. Δρίτσα, επιχείρησε χθες βράδυ από τη Βουλή να χαμηλώσει τους τόνους. Σε μια προσπάθεια να εκτονώσει την ένταση, και αφού παραδέχθηκε ότι ο νόμος που κατατέθηκε έχει αλλαγές συγκριτικά με τη σύμβαση παραχώρησης, δεσμεύθηκε ότι θα ληφθούν υπόψιν οι ενστάσεις της Cosco, ότι οι αναφορές στο πρόσωπό του δεν δείχνουν σεβασμό (“δεν είναι δράκος ο υπουργός Ναυτιλίας”, σημείωσε), πως η κυβέρνηση θα το μελετήσει καλύτερα τις ενστάσεις, και θα προβληματιστεί για πιθανές βελτιώσεις.
Αντέτεινε δε στη κριτική που δέχθηκε ότι “δεν μπορεί μια επιστολή να επηρεάζει μα νομοθετική λειτουργία που βρίσκεται σε εξέλιξη και να αναστατώνεται το σύμπαν”. “Ούτε γίνεται”, συνέχισε ο υπουργός, “να υποβάλλονται ερωτήματα αν απειλείται το ταξίδι του Πρωθυπουργού και αν θα συνεχιστεί η διαδικασία στη Βουλή”.
Η κινεζική πλευρά ωστόσο, μόνο επουσιώδεις θεώρησε τις αλλαγές, όπως προκύπτει από την επιστολή. “Το κείμενο του σχεδίου νόμου της νέας σύμβασης παραχώρησης, αποτελεί ένα εντελώς διαφορετικό κείμενο από εκείνο που υπογράψαμε”, αναφέρει η Cosco. Επισημαίνει επτά μονομερείς ενέργειες που έγιναν με πρωτοβουλία Δρίτσα, και δηλώνει αποφασισμένη, εφόσον δεν αντικατατασταθούν με όσα είχαν αρχικά συμφωνηθεί, να αποχωρήσει από την συμφωνία που σύναψε.
Σταχυολογώντας τις σημαντικότερες από τις διατάξεις που μονομερώς απαλείφθησαν ξεχωρίζει ρύθμιση που έδινε το δικαίωμα στη νέα διοίκηση του ΟΛΠ να εκδίδει, όπως κάθε ιδιωτική εταιρεία, νέους Κανονισμούς που αφορούν μεταξύ άλλων και τις εργασιακές σχέσεις. Αφετέρου διαγράφηκε διάταξη που προέβλεπε ότι η δημόσια διοίκηση θα υποχρεούται να χορηγεί την έγκριση και τις άδειες για έργα (π.χ. κατασκευή νέας προβλήτας) εντός σύντομου χρονικού διαστήματος από την υποβολή της σχετικής μελέτης. Καταργήθηκαν επίσης ρυθμίσεις που προέβλεπαν ότι οι τιμολογιακές πολιτικές που θα εφαρμόζει ο ΟΛΠ θα καθορίζονται με βάση την ανταγωνιστικότητα του λιμανιού του Πειραιά, καθώς και ότι η εταιρεία δεν θα υποχρεούται πλέον να ακολουθεί, μετά την ιδιωτικοποίηση, τις τυπικές διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων, όπως ισχύουν για το στενό και ευρύτερο Δημόσιο. Καταργήθηκε επίσης η δυνατότητα εξώσεων (έκδοση πρωτοκόλλων διοικητικής αποβολής) από χρήστες του λιμανιού, ενώ αφαιρέθηκε επίσης ρύθμιση βάσει της οποίας το διαιτητικό δικαστήριο μπορούσε να επιλέγει εκείνο τον κανόνα εκδίκασης των όποιων διαφορών.
