Η πρώτη εικόνα συγκλόνισε την Δύση.Ο μικρός Aylan νεκρός ξεβρασμενος στην ακτή.Μεγαλη συγκίνηση ,με τα ΜΜΕ να προωθούν αυτή την σκηνή ως αντανάκλαση του δράματος των ταλαιπωρημένων προσφύγων. Μέσα απο την τεχνική της συλλογικής ενοχής ενθαρρύνεται έτσι ο κόσμος για να γίνει ανεκτικός στο θέμα της μαζικής μετανάστευσης.Το ανθρωπιστικό στοιχείο εδώ προέχει όπως λέει κι ο Elie Halevy συμπληρώνοντας “η οργάνωση του ενθουσιασμού ” αρχίζει να λειτουργεί ως μηχανισμός.
Η δεύτερη εικόνα επισης συγκλόνισε τις δυτικές κοινωνίες. Πρόκειται για τις σεξουαλικές επιθέσεις στην Κολωνια , η αμεσότητα και βιαιότητα των οποίων , φιλτραρίστηκε απο τις αρχές και τα ΜΜΕ. Δόθηκαν έτσι στην δημοσιότητα περιγραφές που υπηρετούσαν την ιδεολογία της κυρίαρχης πολιτικής σημερα , αυτήν του “να ζούμε μαζι”. Δεν έπρεπε να προκληθεί στον κόσμο ανησυχία και να χαλάσουν τα πολιτικά σχέδια. Η έρευνα βέβαια απέδειξε ότι επρόκειτο για μια οργανωμένη βαρβαρότητα με πολιτισμικά στοιχεια κι εμπεριειχετην τεχνική της πανάρχαιας φαλοκρατικής επιθετικότητας . Κι αυτό δεν έπρεπε να πάρει την διαςταςη μαζικης πληροφορίας . Γι’αυτο κι αυτοί που έπραξαν έτσι ήταν απλά “κάποια κακοποιά στοιχεια,κάποιοι αλήτες ” και δεν υπήρχε πολιτισμικός χαρακτήρας στην βίαιη συμπεριφορά τους. Κι όμως η έρευνα απέδειξε ότι, όπως και στους αρχαίους καιρούς , η γυναίκα ξαναγίνεται αγαθό προς κατάκτηση. Την προειδοποιούν ότι ενα νέο είδος εξουσίας θα εφαρμοστεί πάνω τους. Δεν μπορούμε βέβαια να γενικεύσουμε κι αυτό θαταν λάθος. Όμως πολλοί νέοι απο αυτούς τους μετανάστες έχουν μια επιθετική σεξουαλικα συμπεριφορά. Η κυρίαρχη Ευρωπαϊκή πολιτική δεν θέλει να το δει αυτό. Πιστεύει ότι μόνο με κάποιους κανόνες γυρω απο τ’ανθρωπινα δικαιώματα , οι εκ διαφορετικής κουλτούρας άνθρωποι , μπορούν να συγκατοικήσουν. Πρόκειται για εγκληματικό λάθος. Ειτε το θελουμε ειτε όχι όλες οι κουλτούρες δεν είναι δια-μεταβαλλόμενες. Μια πολιτική κοινότητα είναι επισης κοινότητα ηθών. Δεν μπορούν λοιπόν να εισέλθουν εκατομμύρια άνθρωποι ανεξέλεγκτα δίχως να προκληθεί πολιτισμικό σοκ με μέρος εξ’αυτων. Άλλοι προτείνουν για λύση κλειστά σύνορα , σλλοι συμβουλεύουν αλλαγή συμπεριφοράς γυναικών κλπ. Όπως και ναχει καθένας ψάχνει την ταυτοτικη του σωτηρία. Ο πολύπολιτισμός βρίσκεται υπό επανεξέταση. Δεν ο πολιτικός παράδεισος που μας υποσχέθηκαν. Είμαστε ξανά αντιμέτωποι με το αρχικό ερώτημα πολιτικής φιλοσοφίας: αναζήτησή ασφαλειας στοιχειωδών μελών της κοινωνίας κι ειδικά των γυναικών.
Δημοσθένης Δαββετας
Καθηγητης φιλοσοφίας της Τέχνης, Ποιητης,εικαστικός
