Μια βόλτα να έκανε κάποιος χθες από τα εκλογικά κέντρα στα οποία διεξάγονταν οι εκλογές της Νέας Δημοκρατίας δύο πράγματα θα διαπίστωνε αμέσως.
Την μεγάλη συμμετοχή πλήθους πολιτών και τη συγκινητική τους υπομονή να περιμένουν επί πολύ ώρα σε μεγάλες ουρές για να ασκήσουν το εκλογικό δικαίωμα να ψηφίσουν για αρχηγό του κόμματος.
Από την άλλη πλευρά όμως με μια πιο προσεκτική ματιά αυτό που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν οι ηλικίες των ανθρώπων που στέκονταν στις ουρές όπου μετά βίας μπορούσες να διακρίνεις ανθρώπους κάτω των 55 ετών.
Χωρίς υπερβολή σε πολλά εκλογικά τμήματα ενώ υπήρχαν 50-100 πολίτες που περίμεναν στις ουρές είναι ζήτημα ο νεότερος να ήταν 40 χρονών.
Μιλώντας με μέλη των εφορευτικών πληροφορήθηκα ότι τα πάνω από τα 2/3 των όσων ψήφιζαν στα συγκεκριμένα εκλογικά κέντρα ήταν άνω των 65 ετών
Αυτό το γεγονός με οδήγησε αβίαστα στην εκτίμηση ότι η πλειοψηφία αυτού του κόσμου δεν θα μπορούσε να ψηφίζει τίποτε άλλο από Βαγγέλη Μεϊμαράκη τον μόνο εκ των 4 υποψήφιων που η γενιά αυτή των συνταξιούχων ένιωθε ηλικιακά και πολιτικά κοντά της. Ένα πολιτικό γνήσιο τέκνο του κόμματος που τον ξέρουν 40 χρόνια οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της ΝΔ και νιώθουν ασφάλεια με αυτόν στην ηγεσία.
Μην ξεχνάμε ότι γενικά ο κόσμος της ΝΔ και ιδιαίτερα στις μεγάλες ηλικίες είναι βαθιά συντηρητικός και δύσκολα επιλέγει ανατροπές.
Έτσι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, έπαιξε χθες σε δικό του γήπεδο, σε ένα κόμμα που με τα αποτελέσματα και την ηλικιακή διαστρωμάτωση όσων προσήλθαν στις κάλπες δείχνει να παίρνει οριστικό διαζύγιο με τη νέα γενιά, με ότι αυτό συνεπάγεται για το πολιτικό μέλλον της ΝΔ.
Ένα γηρασμένο κόμμα βαρώνων και μηχανισμών που δύσκολα θα φτάσει σε πολύ χαμηλά ποσοστά όπως το ΠΑΣΟΚ γιατί οι ψηφοφόροι αυτοί είναι πιστοί, αλλά με διαρκώς μειούμενα ποσοστά στο γενικό εκλογικό σώμα.
Επειδή θα υπάρξει β΄ γύρος υπάρχει μια μικρή πιθανότητα ανατροπής αυτής της κατάστασης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που σίγουρα παρότι εκπρόσωπος της γνωστής οικογένειας κομίζει κάποιες νέες ιδέες και τουλάχιστον έχει υποσχεθεί να μετασχηματίσει τη Νέα Δημοκρατία σε ένα ανοικτό δημοκρατικό κόμμα.
Με τη σύνθεση του εκλογικού σώματος, όμως, το πλέον πιθανό σενάριο είναι η πορεία προς το τέλος του βιοϊστορικού κύκλου της, όπως άκαιρα παλιότερα είχε εκτιμήσει ο Δημήτρης Αβραμόπουλος.
