Του Μιχάλη Τζανάκη
Μάλλον ακούγεται «αιρετική» άποψη, αλλά αυτή η περίοδος θα είναι μια «χρυσή» ευκαιρία να γκρεμιστούν πολλά σαθρά του κοινωνικο-πολιτικού μας συστήματος. Πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν τα κόμματα ως την εγγύηση της αστικής δημοκρατίας, άλλοι τα θεωρούν μέγιστο καρκίνωμά της!
Αλήθεια, αυτή τη στιγμή τι ακριβώς μπορεί να προσφέρει η διατήρηση ενός κομματικού συστήματος, χρηματοδοτούμενο απ’ το κράτος, αφού αποδείχτηκε κανονικό «εκτροφείο» σήψης, διαφθοράς, αριβισμού και οικογενειοκρατίας;
Οι πολίτες –αν το επιδιώξουν και το θέλουν πραγματικά- μπορούν να είναι πολιτικά ενεργοί, δίχως κομματικές «επιτροπές», «γραμματείες», «συνέδρια» και λοιπή «κομματίλα», η οποία μόνο βαρίδια έβαλε και βάζει στην κοινωνία μας.
Γιατί το κάθε κόμμα πρέπει να έχει την ισχύ ώστε να παρεμβαίνει στο συνδικαλισμό, την αυτοδιοίκηση, την εκπαίδευση ή το κυβερνητικό έργο; Γιατί να εκκολάπτει «διοικητές», «συμβούλους» και λοιπά πολιτικά «παράσιτα»; Γιατί να δημιουργούν μια κομματική γραφειοκρατία, με γραφεία, νομαρχιακές, εσωκομματικές διαδικασίες, όταν δε συνεισφέρουν απολύτως τίποτα ούτε σε ιδεολογικό, ούτε σε καθαρά πολιτικό επίπεδο, παρά μόνο προετοιμάζουν τις μετριότητες που μετά την «κομματικό αγροτικό» τους θα ασκήσουν νομοθετική και εκτελεστική εξουσία;
Κάθε νοήμων πολίτης πλέον μπορεί να δρα και να «πολιτεύεται» έξω από κόμματα και μηχανισμούς, απαλλαγμένος από το καπέλωμα του «σφυροδρέπανου», του «πυρσού» ή του «πράσινου ήλιου».
Δε χρειάζονται τα κόμματα κρατικές χρηματοδοτήσεις, αφού αν κάποιος είναι τόσο προσηλωμένος στην «ιδέα», ας την υπηρετήσει εθελοντικά και αφιλοκερδώς, όπως αφιλοκερδώς υπηρετούν κάποιοι πολύ σημαντικότερες αρχές, αξίες και ιδανικά, ακόμα και με κίνδυνο της ζωής τους!!!
Ας μην αναφέρουμε παραδείγματα απ’ το παρελθόν και το παρόν για τα «έργα και τις ημέρες» τους!!! Μίζες, μικρές ή μεγάλες εκδουλεύσεις, σκάνδαλα και στο τέλος προέκυψε και «στρατιωτική» εκπαίδευση μετά σβαστικο-μαιάνδρων σκοποβόλων!!!
Μπορούμε πια να εκτιμήσουμε τους πολιτικούς και τις πολιτικές χωρίς την παρέμβαση του «γενικού γραμματέα», χωρίς τα «φεστιβάλ» νεολαίας, χωρίς φοιτητές κομματικούς τραμπούκους και «πρυτάνεις»- υπηρέτες του συστήματος. Είναι η ίδια «κομματίλα» που χρηματοδοτούσε τους αρχιερείς της «ενημέρωσης» με αντίτιμο τη «δημοσιογραφία» που όλοι γνωρίσαμε και γνωρίζουμε.
Κάντε μια «μεταρρύθμιση» και σ’ αυτό. Απαλλάξτε μας απ’ την κομματίλα. Πρασινοφρουροί, «γαλάζια γενιά» και «σπίτια του λαού» δε μας πήγανε μπροστά όλα αυτά τα χρόνια. Απλά συντήρησαν- τα κόμματα εξουσίας- την απίστευτη διαφθορά και τη σήψη, ενώ το κομματικό κατεστημένο της Αριστεράς απλά την καθήλωσε σε μια υποχόνδρια αντίληψη περί πολιτικής. Ας ελευθερωθούμε απ’ τον κομματικό «προστατευτισμό» και ας διοχετεύσουμε το «πάθος» μας όχι στον κομματισμό, αλλά στην πραγματική πολιτική, η οποία θα εκθρέψει υγιείς και συνειδητοποιημένους πολίτες και όχι κομματικόφρονα ανδρείκελα!!!
