Του Άγη Βερούτη
Η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στο Νέο Ελληνικό κράτος από σύστασης του θα γίνει στις επόμενες λίγες μέρες. Λέγεται “Δεύτερη Ευκαιρία” και είναι ένας νέος πτωχευτικός κώδικας που “σχεδόν” επιτρέπει σε κάποιον να κάνει επιχειρηματικά λάθη και να μην τον θάψει για την υπόλοιπη ζωή του το κράτος.
Το τίμημα της αποτυχίας ναι μεν θα είναι επώδυνο αλλά θα είναι δίκαιο: θα χάσει τα περιουσιακά του στοιχεία για να ξεπληρώσει όσα περισσότερα γίνεται από αυτά που χρωστά και μετά τέλος. Ξεκινάει από την αρχή, απαλλαγμένος από οφειλές που δεν αποπλήρωσε, αφού “αποκλειστεί” για εύλογο χρόνο από την Οικονομική δραστηριότητα. Δυστυχώς ο χρόνος “αποκλεισμού” έχει οριστεί στα 3 χρόνια μετά από τη δικαστική απόφαση της επίλυσης που μπορεί να πάρει και 1 χρόνο.
Παρ’ όλο που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προτείνει 1 ως 3 χρόνια συνολικό χρόνο, εμείς προτείνουμε 3 χρόνια συν τον χρόνο ώσπου να δικαστεί το θέμα! Δυστυχώς εδώ πάμε να βγάλουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια, αντί να προτείνουμε έναν χρόνο που να ξεκινάει να μετράει από την αίτηση πτώχευσης και να υλοποιείται η διανομή στους πιστωτές αμέσως μετά τη δικαστική απόφαση, προσπαθούμε να κρατήσουμε τους τίμιους μη-δόλιους πτωχεύσαντες εκτός αγοράς για 4 χρόνια! Οικονομική αυτοκτονία!
Ως και ένα πέμπτο των δυνητικών επιχειρηματιών της χώρας σήμερα κρατούνται εκτός αγοράς, και με τη δεύτερη ευκαιρία θα μπορούσε η κυβέρνηση να τους ενεργοποιήσει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Όμως αντί να πει ότι στο ξεκίνημα ο χρόνος αποκλεισμού είναι 6 μήνες, λέει 3 χρόνια από τη δικαστική απόφαση! Παράνοια!
Το θέμα αυτό το παρακολουθώ και το κυνηγάω από το 2012. Ομολογουμένως δεν είναι το τέλειο πλαίσιο, και θα μπορούσε να είναι καλύτερο, ομοιάζοντας λίγο περισσότερο σε αυτό που έχουν στις ΗΠΑ. Όμως ακόμα και όπως είναι, αν η Δεύτερη Ευκαιρία είχε γίνει νόμος από το 2013 σύμφωνα με την οδηγία της ΕΕ, πιθανόν σήμερα η οικονομία να ήταν 20% μεγαλύτερη ή και περισσότερο.
Σε κάθε περίπτωση είναι ένα τεράστιο βήμα στον δρόμο να γίνουμε επιχειρηματικά και οικονομικά ανταγωνιστική χώρα.
Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν ακόμα για να έχουμε μια φιλελεύθερη οικονομία (είμαστε στη θέση 92 στην οικονομική ελευθερία παγκοσμίως, και στον πάτο της Ευρωπαϊκής Ένωσης), αλλά αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα αν όχι ΤΟ σημαντικότερο βήμα απελευθέρωσης της οικονομίας μας, από τις ασφυκτικές δαγκάνες του κράτους. Με τις όποιες αδυναμίες του σημερινού νομοσχεδίου που βρίσκεται ακόμη στη διαβούλευση.
Ο Κυριάκος κατανοεί καλύτερα από τη συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών πολιτικών (αν όχι όλων) την επιχειρηματικότητα. Χρειάζεται να απαιτήσει από τους τεχνοκράτες που ασχολούνται με τη Δεύτερη Ευκαιρία να μπορεί αυτή να εφαρμοστεί για όλους τους μη-δόλιους, άμεσα και χωρίς εισαγωγικά, χωρίς ίσως, χωρίς αν.
Χρειαζόμαστε τη Δεύτερη Ευκαιρία τώρα περισσότερο από ποτέ, μετά τη δεκαετή κρίση συμπεριλαμβανομένης της πενταετίας οπισθοδρόμησης που επέβαλε το ΣΥΡΙΖΑ, αθροιστικά με το οικονομικό στραπάτσο της πανδημίας, για να ξαναπάρει μπροστά η Οικονομία.
Όταν ο μη-δόλιος έχει αποκλειστεί επί χρόνια και χάσει ό,τι έχει να χάσει, είναι προς το συμφέρον της κοινωνίας και της οικονομίας να τον επανενεργοποιήσει αμέσως!
Όχι κάποτε…
Οι αντοχές της κοινωνίας έχουν τελειώσει.
Ο Νόμος είναι σήμερα σε διαβούλευση (http://www.opengov.gr/minfin/?p=9566) και διαβάζοντάς τον, επισημαίνω κάποια θετικά και αρνητικά σημεία του.
Θετικά σημεία:
1. Μπορεί να πτωχεύσει και μετά να απαλλαγεί από τις οφειλές και ένα Φυσικό πρόσωπο.
2. Απαλλάσσονται οι νόμιμοι εκπρόσωποι μιας κεφαλαιουχικής εταιρείας από τα βάρη που έχουν λόγω της εκπροσώπησης αυτής, μετά από τριετία.
3. Οι πτωχεύσεις μικρού αντικειμένου εξετάζονται πλέον από το Ειρηνοδικείο, με πολύ μικρότερο κόστος για τον πτωχεύσαντα. Αυτές είναι οι πτωχεύσεις των “πολύ μικρών οντοτήτων (ένα κριτήριο από α) Σύνολο ενεργητικού (περιουσιακών στοιχείων): 350.000 ευρώ, β) τζίρου 700.000 ευρώ. γ) μέσο όρο απασχολουμένων 10 άτομα και κάτω.
4. Απαλλαγή από τις υπόλοιπες οφειλές σε ένα έτος για όσους έχουν περιουσία που ξεπερνά το 10% των χρεών (ή παραπάνω από 100.000€).
5. Προστασία 1ης κατοικίας για ευάλωτους οφειλέτες, ορίζει το σχέδιο νόμου ότι “Ως “ευάλωτος” νοείται κάθε οφειλέτης στο πρόσωπο του οποίου πληρούνται σωρευτικά τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια και λοιπά κριτήρια που εκάστοτε ισχύουν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 4472/2017.” Ο Ν 4472/2017 είναι εδώ https://www.taxheaven.gr/law/4472/2017. (Αυτό βέβαια χρειάζεται επικαιροποίηση από τον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ που χτυπούσε τη μεσαί α τάξη, για να είναι λειτουργικό.)
6. Επιτρέπει την επαγγελματική δράση, δεν στερεί επαγγελματική ιδιότητα.
7. Η διαδικασία για τους μικρούς γίνεται μέσω της πλατφόρμας της ΕΓΔΙΧ και επιταχύνεται σημαντικά.
Αδυναμίες που χρήζουν διόρθωσης:
1. Η απαλλαγή του μη δόλιου πτωχεύσαντα γίνεται 3 χρόνια μετά την απόφαση πτώχευσης (συν 1 χρόνο η διαδικασία), σύνολο 4 χρόνια. Την ώρα που ήδη έχει αποκλειστεί από την κανονική Οικονομία εδώ και σχεδόν μια 10ετία, με δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό, χωρίς ενημερότητα, με κυνηγητό στα Δικαστήρια, του βάζει ο νέος Νόμος στην πλάτη άλλα 4 χρόνια. Και όλα αυτά, όπως λέει η Αιτιολογική, για να τον βγάλει από την Μαύρη Οικονομία.
Για να κοροϊδευόμαστε μετά από 10 χρόνια κρίσης! Έλεος!
2. Η απαλλαγή των νομίμων εκπροσώπων γίνεται για τα τελευταία χρέη της εταιρείας και όχι για όλα. Προφανώς αυτός που το σκέφτηκε ζει σε άλλη χώρα ή δεν έχει σχέση με την επιχειρηματικότητα. Λες και τα χρέη σε μια καταρρέουσα επιχείρηση της Κρίσης εμφανίστηκαν ξαφνικά και δεν προϋπήρχαν! Λες και δεν υπάρχουν εν αδρανεία επιχειρήσεις των τελευταίων 10 ετών που χρειάζονται εκκαθάριση! Έλεος επί δύο!
3. Δεν προβλέπεται ενίσχυση των Ειρηνοδικείων ώστε να επιτευχθεί η γρήγορη εξέταση των μικρών πτωχεύσεων που αναμένεται να κατακλύσουν τα ειρηνοδικεία. Λες και στην Ελλάδα του κορονοϊού του 2020 μας περισσεύουν επιχειρηματίες και μας λείπουν άνεργοι!
4. Τα προβλεπόμενα μέτρα κατά των δόλιων απατεώνων, που πτωχεύουν την επιχείρησή τους είναι αστεία. Αφού τον εντοπίσει ο σύνδικος πάει και κάνει μήνυση. Και τρόμαξε ο δόλιος και δεν θα το ξανακάνει…
Αντί να προβλέπει εξοντωτικά μέτρα και άμεση δέσμευση της περιουσίας, χαϊδεύει τους δόλιους που κάνουν πάρτι με τα χρήματα των άλλων. Ο εντοπισμός δεν είναι μεγάλη επιστήμη: ι)Εκποίησε περιουσία σε χαμηλή τιμή; ιι)Κρατούσε τα έξοδα στην επιχείρηση και έστελνε τα έσοδα και τα κέρδη σε άλλο “μαγαζί”; ιιι)Έπαιρνε παχυλές αμοιβές όταν το μαγαζί δεν είχε για τα βασικά; ιν)Πήρε δάνεια και αντί να τα ρίξει στην επιχείρηση τα έκανε σκάφη, βίλες και μπουζούκια; ν)έστησε “ριχτάδικο”;
Τα κόλπα των δόλιων είναι γνωστά στην πιάτσα. Τον εντοπίζεις αμέσως και τον στέλνεις αδιάβαστο, δίνοντας ταυτόχρονα το μήνυμα στην αγορά ότι δεν είναι ίδιος με τους άλλους μη-δόλιους που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία, δίνοντας το μήνυμα στην πλειοψηφία των επιχειρηματιών που έπεσαν έξω ότι όσοι δεν είχαν δόλο “προχωράτε και εγώ είμαι εδώ σαν Πολιτεία. Τους άλλους, τους δόλιους, θα τους λιώσω!” Τώρα χαϊδεύει τους δόλιους και τσακίζει αναλογικά τους τίμιους! Διορθώστε το…
5. Ο ευεργετικός Νόμος ισχύει από 1/1/2021, αφήνοντας έξω όλους όσους είναι σε διαδικασία πτώχευσης εντός της Κρίσης και δεν έχει καμία πρόνοια για τους δεκάδες ως εκατοντάδες χιλιάδες που έχουν πέσει έξω αλλά δεν έχουν καταφέρει να κλείσουν την επιχείρησή τους. Τους αφήνει εκτός!
Ο Πτωχευτικός Νόμος ως ισχύει σήμερα με το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η χαρά του απατεώνα! Είναι ένα νομοθέτημα για τους μεγάλους “που ξέρουν” έτσι και αλλιώς να βρουν την άκρη τους με το σύστημα. Αδιαφορεί για τους μικρούς και τη μεσαία τάξη και τους πετάει στον Καιάδα!
Το Νέο Νομοθέτημα πρέπει να βάλει τη σφραγίδα της φιλελεύθερης κυβέρνησης, του φιλελεύθερου πρωθυπουργού, της φιλελεύθερης παράταξης, το οποίο θα τσακίζει τον δόλιο επιχειρηματία και θα επαναφέρει τον τίμιο άμεσα στην κανονικότητα, το συντομότερο δυνατόν, αφού φυσικά πρώτα πληρώσει το δίκαιο τίμημα της αποτυχίας του.
Η χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει ξανά το λάθος και να περάσει μια κουτσή Δεύτερη Ευκαιρία. Το κόστος του να την περάσει χωρίς προβλέψεις σκληρής τιμωρίας για τον δόλιο και επίσπευσης για τον τίμιο, θα είναι να παραμείνουμε στον πάτο της ΕΕ στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, κάτω από την Μοζαμβίκη και την Τουρκία.
Αντέχουμε;
Ακολουθήστε τον Άγη στο twitter @agissilaos
