Καταιγιστικές εξελίξεις στη συνέχεια της σειράς ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ
Οι Τούρκοι φρουροί επιτίθενται στις γυναίκες στο ανθρώπινο καραβάνι, επιχειρώντας να τις βιάσουν
Μέσα από τη µυθοπλασία, η σειρά εποχής «Το Κόκκινο Ποτάµι» του Open TV εξιστορεί την τραγωδία του Ελληνισµού της Ανατολής, από το 1908 και την ένταση του Κινήµατος των Νεότουρκων, µέχρι τον ξεριζωµό της Μικρασιατικής Καταστροφής. Η ιστορική παραγωγή του «ανοικτού» καναλιού, που προβάλλεται κάθε Κυριακή βράδυ στις 21.00 σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη, βασίζεται στο οµότιτλο µυθιστόρηµα του Χάρη Τσιρκινίδη και ξεδιπλώνει τη ζωντανή μνήμη της Γενοκτονίας του ποντιακού Ελληνισμού.
Από την Αμισό ξεκινά ένα μεγάλο καραβάνι. Οι Έλληνες άφησαν πίσω τους την πατρίδα τους, φεύγοντας πάνω σε κάρα φορτωμένα με όσα υπάρχοντα πήραν μαζί τους μετά την εντολή της εκκένωσης. Στο δρόμο, Τούρκοι χωρικοί επιτίθενται στην πομπή. Η συμπλοκή είναι άγρια. Πολλοί σκοτώνονται, με τους Τούρκους να λεηλατούν τα υπάρχοντα των κατοίκων της Αμισού.
Από μακριά, μέσα σε μια άμαξα, η Ιφιγένεια και ο Αλή, γίνονται μάρτυρες της επίθεσης και της φριχτής δολοφονίας μιας μητέρας και του παιδιού της. Η Ιφιγένεια αναγνωρίζει την Βασιλική και την Ευγενία μέσα στο πλήθος. Σηκώνει τα χέρια της θέλοντας να βοηθήσει, κινδυνεύοντας να αποκαλυφθεί.
Στην Αμισό, Τούρκοι πρόσφυγες, εγκαθίστανται με τις οικογένειές τους στα σπίτια των Ελλήνων κατοίκων, ενώ στην Κωνσταντινούπολη ο Κερέμ επισκέπτεται στα κρυφά τον Μίλτο, στο σπίτι των Νικολαΐδηδων και τον ενημερώνει πως Μουσουλμάνοι πρόσφυγες από την Θράκη πήραν τα σπίτια στην Αμισό, ενώ ο αδερφός του δραπέτευσε στα βουνά. Ο Μίλτος δεν θέλει να μείνει άπραγος, παρά τις συμβουλές του Κερέμ.
Οι Τούρκοι φρουροί επιτίθενται στις γυναίκες στο ανθρώπινο καραβάνι, επιχειρώντας να τις βιάσουν. Ανάμεσά τους και η Ευγενία με τη Βασιλική. Οι Τούρκοι συνεχίζουν τις εκτελέσεις σε όποιους τους αντιστέκονται. Στην Αμισό ο Θεόκλητος επισκέπτεται την εκκλησία, οπού ανακαλύπτει τον Μίλτο. Τον ενημερώνει για το τι έχει συμβεί στην πόλη. Εκείνος αποφασίζει να αναζητήσει τον Θέμη.
Πηγή: ethnos.gr
