Η εικόνα, 750.000 χαμένων θέσεων εργασίας (απολύσεις, λουκέτα) σε μια Ελλάδα μειωμένης παραγωγικότητας (μοναδική στον ΟΟΣΑ), θα μείνει για χρόνια.
Οι αριστερές υποσχέσεις για “επιστράτευση” 25.000 (κομματικού στρατού) στο κράτος, σε συνδυασμό με την, αλά-ΣΥΡΙΖΑ, αριστερή επιδοματική “πολιτική”, το “δουλεμπόριο” των 317 ευρώ, (πείτε το και μισθό, αν σας χαλάει…), τη μαύρη αδήλωτη απασχόληση (ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί όσων λογαριάζουν επιδόματα ανεργίας, χαρτζιλίκια…) και τα χάρισμα λεφτά… σε ιδιώτες (βιοτεχνία, χειροτεχνία, και γκαρσόνια…) αντικαθιστά το μοντέλο παραγωγικότητας, ΟΟΣΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το μοντέλο δηλαδή που ακολούθησε, εκτός μνημονίων, η Ιρλανδία, αυξάνοντας την παραγωγικότητά της κοντά στο 5%!!!
Αυτά είναι για τους κουτόφραγκους της Ευρώπης. Για τους ξενέρωτους του ΟΟΣΑ. Τι πάει να πει, για τον ΣΥΡΙΖΑ , σύνδεση μισθών με παραγωγικότητα στην αριστερή Ελλάδα. Ποιος βλαξ αποδίδει σημασία σε παραγωγικότητα στο ΑΕΠ… Για την πρώτη φορά αριστερά δεν σημαίνει τίποτε απολύτως παραγωγικό εργασιακό περιβάλλον ως κίνητρο στην προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων…, αφού είναι ενάντια.
Η γιαλαντζί σοβιετική εργασιακή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν τα δέχεται αυτά. Για αυτό και το δικό του μοντέλο…, καταπολέμησης της ανεργίας και αύξησης της παραγωγικότητας, καλλιέργησε, μετά το 2015 τους μισθούς Σκοπίων, των 317 ευρώ, (η Βουλγαρία είναι στα 350 ευρώ) και έκανε στραβά μάτια… στη μαύρη εργασία.
Σημασία για τον ΣΥΡΙΖΑ είχε και έχει η αναδιανομή πλούτου… Πήρε από 250.000 μικρομεσαίους βιοτέχνες, χειροτέχνες, επαγγελματίες και μικρούς επιχειρηματίες οικογενειακών μαγαζιών ό,τι είχαν και δεν είχαν σε ρευστό, μηχανήματα, εργαστήρια και μάντρες, τους παρέδωσε λουκέτα και ό,τι συγκέντρωσε από τη διάλυσή τους, τα βάφτισε επιδόματα (ανεργίας και άλλα…), αυξάνοντας τον αριθμό των τεμπέληδων της εύφορης αριστερής κοιλάδας, στην Ελλάδα…
Και τι έχουμε τώρα, αν αφαιρέσουμε τους 500.000 νέους (80% μεταξύ 25-35 ετών και 95% με πτυχίο και μεταπτυχιακό) που μετανάστευσαν από την Ελλάδα και τους 200.000 που περιμένουν πρόσληψη σε άλλη χώρα…
Έχουμε το 65% των εργαζομένων να παίρνουν 317 ευρώ ή να δουλεύουν με μαύρα, συν το επίδομα ανεργίας… και κάτι ψιλά… που ετοιμάζεται να τους δώσει ο Τσίπρας προεκλογικά, μπας και διασώσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Έχουμε ριγμένη “ταφόπλακα” στη βαριά βιομηχανία της χώρας, την υπόλοιπη βιομηχανία να καλύπτει 1,5% της μεταποιητικής μας παραγωγής. Και επίμονη πτώση, σε διψήφια νούμερα, της επιχειρηματικής μετανάστευσης από την Ελλάδα, με εγκατάλειψή της και από επενδυτές…
Έχουμε 6.000.000 κατασχέσεις από μισθούς, συντάξεις, αποταμιεύσεις και ακίνητα… στα 4.000.000 Ελλήνων που χρωστάνε στο δημόσιο, χωρίς να συμπεριλάβουμε τους 7.000 πλειστηριασμούς του 2018-2019, που θα αλλάξουν όλο το σκηνικό στη μεσαία τάξη και στο εργασιακό περιβάλλον, το 2019.
Έχουμε επέκταση του “μοντέλου” επιδοματικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και στα νοίκια καθώς από τον Ιανουάριο του 2019 τερματίζεται οριστικά η προστασία της πρώτης κατοικίας. Οπότε αντί για το αριστερό κεραμίδι, στο κεφάλι του φτωχού, που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, θα έχουμε σοβιετική επιδότηση, για νοίκι, με όρους και προϋποθέσεις που θα βάλει το κράτος-πατερούλης…
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει (με δόντια και με νύχια…) να μείνει στην εξουσία μέχρι τον Οκτώβριο του 2019, γιατί δεν θα προκάνει… να πείσει τους νεαρούς ιθαγενείς (αυτούς που θα μείνουν τελικά στη χώρα…) ότι είναι καλύτερα να κάθονται στις καφετέριες και να εισπράττουν επιδόματα ντροπής… αντί να προσφέρουν δουλειά στο κεφάλαιο…
Το Κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με τις αφάνταστου αριθμού καφετέριες, φασφουντάδικα (ανοίγουν με ρυθμό πολυβόλου…), έρχεται κουτί… στην αντικατάσταση της παραγωγικότητας με το “μοντέλο”, επιδοματικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιος και πως θα πολεμήσει, στην Ελλάδα, την αριστερή απατεωνιά… της δήθεν “αναδιανομής πλούτου…”, την (ακόμη ισχύουσα) σοσιαλιστική χυδαιότητα του “Τσοβόλα δώστα όλα…,” ή του “λεφτά υπάρχουν…” , όταν η αντιπολίτευση (όλων των διεκδικητών της εξουσίας) αντιδρά περισσότερο από χλιαρά… ακόμη και στο (ορατό) νέο “δρομολόγιο” προς τα μνημόνια, χωρίς (εμφανή τουλάχιστον) διάθεση ανατροπής του αίσχους της προεκλογικής επιδοματικής πολιτικής, του ΣΥΡΙΖΑ. Τα Δελτία Τύπου προσεγμένης γραφής… ή οι μεμονωμένες δηλώσεις, στα κανάλια, δεν σώζουν την κατάσταση. Η επόμενη κυβέρνηση (όποια και αν είναι), θα φύγει νύχτα, έτσι και ψαλιδίσει σημερινά, σοβιετικά, επιδόματα ή τολμήσει να συνδέσει παραγωγικότητα και αμοιβές. Τις όποιες αμοιβές…
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr
