Μόνο πρόεδροι και άλλοι των επιχειρηματικών Οργανώσεων, θα μας θυμίζουν, σαν μοιρολογίστρες, την αδικοχαμένη ανάπτυξη. Στον ΣΥΡΙΖΑ πέρα βρέχει…
Που θα πάει, θα το καταλάβουν και στις επιχειρήσεις και στις παραγωγικές τάξεις. Όσες ξεκίνησαν (τον Μάιο και θα ολοκληρωθούν, στο τέλος, με τη Συνέλευση του ΣΕΒ) με γνωστές κορώνες… για επαναβιομηχάνιση, για ιδιωτικές επενδύσεις… Και άλλα ηρωικά… στην ελληνική οικονομία.
Τα λένε γιατί πρέπει να τα πουν. Σωστά, ποιος θα τους πει όχι. Ψάχτηκαν όμως; Έστω και για λίγο. Μονολόγησαν, άραγε, μωρέ, που τα λέμε τώρα αυτά; Σε ποιους τα λέμε;
Αλήθεια, ποιοι περιμένουν να ασχοληθούν μαζί τους, από σήμερα και μέχρι τις εκλογές… Τις όποιες εκλογές. Όποτε και αν γίνουν… Ποιος έχει καιρό και ποιος τολμάει… να ασχοληθεί με την οικονομία, μέχρι τις εκλογές.
Στον ΣΥΡΙΖΑ ο προεκλογικός τραχανάς απλώθηκε ήδη στο τραπέζι του ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ. Ακονίζονται τα μαχαίρια. Της προόδου… από τη μια. Της συντήρησης… από την άλλη.
Έχει καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ, της αριστεράς και της προόδου, (μην το ξεχνάμε αυτό…) να ασχοληθεί με την οικονομία, έξω από το μνημόνιο, καπελωμένος από την Εποπτεία, ανά τρίμηνο; Έχει την άνεση (στο χάλι που είναι) να δώσει χώρο στην ανεργία ή στις “πλαστικές εγχειρίσεις” στην ελαστική… εργασία;
Οι σύντροφοι στον ΣΥΡΙΖΑ θέλουν άλλο χρόνο. Χρόνο ακόμη και στην προεκλογική περίοδο. Ανεξάρτητα πότε θα πιεσθούν από τα πράγματα για να πάνε σε εκλογές. Όποιες εκλογές…
Γι’ αυτό και προετοιμάζονται. Θα το δούμε. Θα εξαγγείλουν (με πλάγιο τρόπο, όπως κάνουν όλοι οι αριστεροί) την έναρξη προεκλογικής περιόδου, στο τέλος της άλλης εβδομάδας. Στην Κεντρική Επιτροπή.
Να γιατί και η μάζωξη της Πολιτικής Γραμματείας που προετοίμασε την άλλη μάζωξη, της Κεντρικής Επιτροπής, στο τέλος της άλλης εβδομάδας.
Είχαν άλλο λόγο που μαζώχτηκαν οι σύντροφοι; Μήπως και θα διαφωνήσει κανείς για τον ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ ή για τους χειρισμούς του Τσακαλώτου, στο “ναι σε όλα…” με ένα νόμο και ένα άρθρο, από τους 154 της Βουλής; Δεν θα είμαστε με τα καλά μας…
Οι μαζώξεις είναι καταστατικές. Αλλά οι συγκεκριμένες ήταν για να βγάλει ο Τσίπρας από το χρονοντούλαπο της ιστορίας τα παλιά αριστερά καπέλα… Της προόδου από τη μια, με τη μορφή της τραγιάσκας… Και της συντήρησης, από την άλλη, με τη μορφή της γραβάτας…
Γι’ αυτό πάρτε μία γεύση από παλιές, σκονισμένες, ατάκες του ΠΑΣΟΚ του 1980 και του (αντιγραφέα) ΣΥΡΙΖΑ του 2012 που “ξεσκονίστηκαν” στην Πολιτική Γραμματεία.
Διαβάστε και αναπολήστε Ανδρέα και Αλέξη στο ίδιο τραγούδι… “…οι διαχωριστικές γραμμές μετατοπίζονται πια ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση. Σε αυτό το πλαίσιο ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κινητοποιήσει από τώρα όλες του τις δυνάμεις για τη δημιουργία πλατιών, προοδευτικών συνεργασιών σε τοπικό επίπεδο. Με μέτωπο στον νεοφιλελευθερισμό .
Τώρα, που είδε, ο Αλέξης, την πρόοδο και τον αριστερισμό στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (3 χρόνια τώρα) και συντήρηση ή μέτωπο φιλελευθερισμού, στη Νέα Δημοκρατία (γιατί προφανώς στον Μητσοτάκη και την Ν.Δ. αναφέρεται- η Φώφη είναι προς ώρας… για λόγους σκοπιμότητας στο απυρόβλητο) μόνο ο ίδιος το ξέρει. Μόνο ο ίδιος το καταλαβαίνει.
Εμείς, από τη μεριά μας, ας χωνέψουμε πως ο ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ, μαζί με κάτι αριστερά αντριλίκια, στα λόγια, (τα λάλησε… ο Τσίπρας για την υπόθεση Siemens) “…το μέτωπο μας, δεν θα είναι μόνο η δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά και η εξυγίανση και ανάκτηση της εμπιστοσύνης σε όλο το θεσμικό πλαίσιο” δεν είναι τίποτε άλλο από “εναρκτήριο λάκτισμα” στην προεκλογική περίοδο που θα εξελιχθεί από πολιτική κόντρα σε ποδοσφαιρικό αγώνα, ομάδων γειτονιάς…
Και εδώ μπαίνει το ερώτημα προς τις παραγωγικές τάξεις και την υπάρχουσα (ακόμη) επιχειρηματική κοινότητα. Τι άλλο θέλουν να αντιληφθούν ότι το “ψητό” μπαίνει στο “ψυγείο” (και ας αφορά την οικονομία και την ανάπτυξή της, μετά την κρίση), καθώς οδηγούμαστε (το πότε είναι πάντα άνευ σημασίας, στην Ελλάδα) σε διάφορες εκλογές… Και όχι μόνο αυτό. Οι “φίλαθλοι” βγαίνουν ήδη στους δρόμους. Με σημαίες…, με σημαίες… και με ταμπούρλα. Και σηκώνοντας, πρώτο “λάβαρο”, τον ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ, βαδίζουν στο “γήπεδο” του μεγάλου χαμού…
capital.gr
