Του Γιώργου Κουμπαράκη
Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Eurostat λίγες ώρες πριν σχετικά με την υπερχρέωση των νοικοκυριών για το έτος 2016, το 47,9% του πληθυσμού της χώρας μας χρωστάει σε τράπεζες, σε ΔΕΚΟ και σε ιδιοκτήτες ακινήτων.
Και για να προλάβω τον ενθουσιασμό όσων σπεύσουν να υποστηρίξουν πως “όλα αυτά το 2016, τώρα έχει αλλάξει το τοπίο”, η Eurostat έχει αντίθετη άποψη, μιας και οι πρώτες εκτιμήσεις της για το 2017 δείχνουν μεν υποχώρηση του ποσοστού των υπερχρεωμένων νοικοκυριών στη χώρα, αλλά είναι τόσο ανεπαίσθητη που ούτε καν την εκδήλωση της χαράς που προκαλεί σε κάποιους ο απόηχος της λέξης “υποχώρηση” δεν επιτρέπει. 44,9% από το 47,9% αυτή είναι η υποχώρηση του ποσοστού των υπερχρεωμένων στη χώρα μας για το 2017.
Παρά το γεγονός ότι όλοι μας θα θέλαμε να είναι διαφορετικοί οι αριθμοί, το 3% δεν αποτελεί αιτία πανηγυρισμού, αντίθετα το ποσοστό αυτό είναι απόδειξη μιας ακόμη μαύρης “πρωτιάς” της χώρας μας, ένας ακόμη λόγος για την παράταση της ρετσινιάς που ακούει στο όνομα “το προβληματικό παιδί της οικογένειας”. Μιλάμε για το μεγαλύτερο ποσοστό ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής οικογένειας.
Επί της ουσίας τα στοιχεία της Eurostat έρχονται απλά να επιβεβαιώσουν μια γνωστή σε όλους μας πικρή αλήθεια, η οποία είναι πως, αδρομερώς, 1 στους 2 Έλληνες δεν μπορούν να πληρώσουν στην ώρα τους τις υποχρεώσεις τους.
Το εν λόγω ζήτημα εκτός από αφορμή για θλιβερές και απαισιόδοξες παραδοχές αποτελεί και αιτία για μια ρεαλιστική διαπίστωση, πως το όλο θέμα χρήζει άμεσης και αποφασιστικής αντιμετώπισης. Βέβαια αυτό προαπαιτεί μια υπεύθυνη και σοβαρή πολιτική ηγεσία, η οποία θα θέσει το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων και θα αντικρίσει κατάματα και χωρίς περιστροφές, το πρόβλημα.
Συνοψίζοντας λύσεις στο πρόβλημα υπάρχουν, όπως αυτή της επιτάχυνσης της εξυπηρέτησης των καθυστερούμενων οφειλών προς ιδιώτες. Όπως αυτή της ελάφρυνσης των χρεών για νοικοκυριά και επιχειρήσεις που αποδεδειγμένα έχουν περιέλθει σε οικονομική δυσμένεια λόγω κρίσης. Όπως αυτή των ενέσεων ρευστότητας στην αγορά με κριτήριο προτεραιότητας την συνέπεια στα χρόνια της κρίσης. Όπως αυτή του σαφή διαχωρισμού των οφειλετών.
Θα πρέπει κάποια στιγμή οι Έλληνες πολίτες που αποδεδειγμένα λόγω οικονομικής αδυναμίας βρέθηκαν σε οικονομική δυσχέρεια και αδυνατούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους να πάψουν να βρίσκονται στην ίδια εξίσωση με τους μπαταχτσήδες.
Για να έρθει αυτή η στιγμή όμως θα πρέπει πρώτα και πριν από όλα να απαλλαγούμε από τα άτομα εκείνα τα οποία για κάθε λύση προτείνουν ένα πρόβλημα. Γιατί το να περιμένεις από τα άτομα που σε έφεραν σε αυτή τη θέση να σε βγάλουν από αυτή είναι σαν να φωνάζεις στο κενό και να περιμένεις να σου απαντήσει.
* Ο κ. Γιώργος Κουμπαράκης είναι Σύμβουλος/ Υπ. Διδάκτωρ ΕΜΠ
capital.gr
