Υπομονή με τις μπαρούφες για ανάπτυξη και επενδύσεις. Μετά τις εκλογές θα “λάμψει” η αλήθεια. Ανάρπαστοι θα γίνουν οι σερβιτόροι με μεταπτυχιακό.
Ο απλός σερβιτόρος θα χρειάζεται πτυχίο εξωτερικού. Πέραση θα έχουν οι πτυχιούχοι χημικοί, οικονομολόγοι και αστροφυσικοί. Το πτυχίο θα κατατίθεται κατά την πρόσληψη. Γλώσσες απαραίτητες, τουλάχιστον τρεις. Εάν γνωρίζει “συρτάκι –ντανς” έχει αυξημένα μόρια… για την θέση.
Ο μπάρμαν θα χρειάζεται και μεταπτυχιακό. Προτεραιότητα οι διατριβές, σε Αγγλία και Γαλλία, στα μακροοικονομικά… Άπταιστη γνώση, αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών, ρωσικής, κινεζικής και τουρκικής. Και αφήστε τον Καμμένο να λέει τα δικά του…
Η καθαρίστρια ξενοδοχείων, μπαρ και καφετέριας θα προσλαμβάνεται και με πτυχίο Παντείου ή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ξένη γλώσσα προαιρετική. Ποδιά θα φέρνει από το σπίτι της. Καθαρίστριες με πτυχία άλλων Ανωτάτων Σχολών, της Ελλάδας μόνο, θα επιλέγονται κατά περίπτωση…
Να μην αμφιβάλλουμε πως η αγορά εργασίας στις παραπάνω ειδικότητες θα εκτιναχθεί όποια και αν είναι τα αποτελέσματα των εκλογών. Και ας μην έχει ψηφιστεί η αναθεώρηση του Συντάγματος…
Εάν οι εκλογές δώσουν αυτοδυναμία στη Ν.Δ. είναι πιθανό να δούμε και πολυεθνικά καφενεία στην Ελλάδα. Ακόμη πιο πιθανό να οδηγηθούμε σε αλυσίδες σουβλατζίδικων με κινέζικη τεχνογνωσία για μείωση του κόστους. Τα προσόντα σερβιτόρων, μπάρμαν και καθαριστριών δεν θα αλλάξουν ούτε εδώ.
Στην περίπτωση που έχουμε συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσής Αυγής (γιατί οι ΑΝΕΛ δεν μπαίνουν στη Βουλή) η δεύτερη φορά αριστερά στην Ελλάδα… θα φροντίσει και για αλυσίδες κρατικών καφενείων με προσλήψεις πτυχιούχων αποκλειστικά όμως από τα ελληνικά κρατικά Πανεπιστήμια. Μεταπτυχιακά και ντοκτορά ξένων Πανεπιστημίων δεν θα γίνονται αποδεκτά ως υπόπτων γνώσεων αφού δεν έχουν κρατική εγγύηση…
Τι προδικάζει όμως όλο αυτό το εξαίσιο μέλλον της ελληνικής αγοράς εργασίας; Τα (σκοπίμως μη προβεβλημένα από τον κίτρινο Τύπο των αρνητών του κομμουνισμού) θεαματικά αποτελέσματα της κοινωνικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ στη δίκαιη… εργασιακή μεταρρύθμιση.
Το Capital.gr (μεταξύ των ολίγων) τόλμησε την προηγούμενη εβδομάδα και παρουσίασε σε πλήρη ανάλυση (Μονόπλευρη και συγκυριακή η ανάκαμψη της απασχόλησης στην Ελλάδα) την ένδοξη Βαλκανική επιτυχία (της πρώτης φοράς αριστερά στην Ελλάδα) αναδεικνύοντας έτσι τη μεγαλύτερη αγορά του κόσμου σε προσφορά εργασίας σερβιτόρων, μπάρμαν, λαντζέρηδων και καθαριστριών.
Τη μοναδική στον πλανήτη ελληνική επιτυχία… όταν οι διπλανές μας Βαλκανικές χώρες (προδίδοντας βέβαια το πρώην κομμουνιστικό μπλοκ) κατέληξαν… σε εργατικές πολιτικές δουλείας… στοιβάζοντας τους εργάτες και υπαλλήλους τους σε αυτοκινητοβιομηχανίες, σε χημικές βιομηχανίες, σε συγκροτήματα παραγωγής ενέργειας, σε φάμπρικες παραγωγής τροφίμων, ξύλου, χαρτιού ή ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού υλικού καθώς και σε πολυεθνικούς Ομίλους πληροφορικής, καινοτομίας και τεχνολογίας.
Να λοιπόν τα επίσημα στοιχεία του φιλολαϊκού και φιλεργατικού αριστερού μας υπουργείου Εργασίας. Απολαύστε τα όσοι χάσατε την ευκαιρία να μελετήσετε την εργατική μεταρρύθμιση της εθνοσωτήριας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Σερβιτόροι, μερικώς απασχολούμενοι σε ξενοδοχεία και ηλικίας άνω των 30 ετών αποτελούν αναλογικά το μεγαλύτερο κομμάτι των νεοπροσληφθέντων όπως προκύπτει από τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας για τον Μάρτιο του 2018.
Ακολουθούν οι υπάλληλοι γραφείου, οι πωλητές, οι μάγειροι ξενοδοχείων και εστιατορίων και οι καμαριέρες.
Το 51,2% των νέων προσλήψεων ήταν με συμβάσεις ελαστικής απασχόλησης (μερικής, εκ περιτροπής) και το υπόλοιπο 48,8% με συμβάσεις πλήρους απασχόλησης.
Το 29,4% του πλεονάσματος στο ισοζύγιο των αποχωρήσεων–προσλήψεων οφείλεται στις νέες προσλήψεις στον κλάδο των καταλυμάτων (δηλαδή σε ένα κλάδο που χαρακτηρίζεται από εποχικότητα).
Το 13,3% των νέων προσλήψεων αφορούν θέσεις μπάρμαν και σερβιτόρων ενώ το 39,6% των νέων προσλήψεων αφορούν ηλικίες 30 έως 44 ετών.
Αυτήν την Ελλάδα θα παραλάβει η κυβέρνηση ή συγκυβέρνηση της Ν. Δ. ή (ας πούμε) κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με νέο συμπληρωματικό θίασο. Και εμείς; Εμείς (δυστυχώς για τα 500.000 παιδιά που μας εγκατέλειψαν και το 1.100.000 -πραγματικά άνεργους- που ζουν στην Ελλάδα) αγωνιούμε… μόνο για το πότε θα γίνουν οι εκλογές ή πότε θα ξαναγίνουν… για να φέρουμε (ο καθένας μας ) τον δικό του “σωτήρα”. Η ομηρεία μας, σε μια κρατικοδίαιτη, ελεγχόμενη κλειστή οικονομία (που τρέφεται από το μεδούλι μας… και μας “ανταμείβει” με εργασία υπηρέτη κάθε μορφής) δεν είναι δικό μας θέμα… Θα το φροντίσει ο νυμφίος… που έρχεται στις κάθε επόμενες εκλογές.
Του Γιώργου Κράλογλου
