Σήμερα ο ΠΑΟΚ κέρδισε την ΑΕΚ 1-0, όμως δεν παίχτηκαν οι καθυστερήσεις. Τελικά, ο ΠΑΟΚ έφυγε πάλι χαμένος από το γήπεδο.
Γράφει ο Σταύρος Κόλκας…
Καλό είναι φίλοι μου νεοέλληνες υποκριτές, να βάζουμε τα πράγματα σε μία σειρά, πιάνοντάς τα χρονικά.
Έπαιζαν οι δύο καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ να θέλει μόνο νίκη και την ΑΕΚ να πηγαίνει για δύο αποτελέσματα. Αυτή η κατάσταση διαμορφώθηκε, γιατί στερήθηκε από τον ΠΑΟΚ το δικαίωμα να αγωνιστεί έναν αγώνα. Αυτό είναι το γεγονός.
Η ΑΕΚ έχοντας περισσότερα σκληρά παιχνίδια φέτος μπήκε καλύτερα, πίεσε έξοχα, έκανε τη φάση του Αραούχο που θα μπορούσε να βάλει πολύ δύσκολα στον ΠΑΟΚ και από εκεί και πέρα, προσπαθούσε να ρίξει τον ρυθμό του αγώνα. Δεν ήθελε να δώσει ρυθμό στον ΠΑΟΚ και πολλές φορές μπήκε στην διαδικασία να βάλει και τον πάγκο της μέσα στο γήπεδο.
Το κάνει αυτό η ΑΕΚ με τον πάγκο της, το έκανε και στον πρώτο γύρο. Δεν το κατακρίνω, είναι και αυτό στα όρια της τακτικής για την κατάκτηση ενός παιχνιδιού. Απλά η δράση καμιά φορά, φέρνει και αντίδραση.
Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη στο πρώτο ημίχρονο και ο ΠΑΟΚ έρμαιο της αδυναμίας των χαφ του να βγάλουν την μπάλα ποιοτικά στα δύο τρίτα του γηπέδου. Το ημίχρονο έληξε ισόπαλο και οι ομάδες επέστρεψαν για το δεύτερο.
Σε αυτό το σημείο ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ καλύτερος, είχε πιο καθαρές φάσεις, είχε καλύτερη κυκλοφορία και έψαχνε το γκολ που θα του δώσει τη νίκη. Το πέτυχε, χάρις σε μία στημένη μπάλα, που είναι το αδύναμο σημείο της ΑΕΚ.
Εδώ θα γράψω κάτι για τους συναδέλφους μου. Είναι ντροπή να γράφετε πως το γκολ ήταν οφσάιντ. Και είναι ντροπή να αλλοιώνετε την αλήθεια για να δημιουργήσετε εντυπώσεις, λες και ο ρόλος σας είναι σημαντικότερος από αυτός των προπονητών και των ποδοσφαιριστών. Ντροπή σας, τίποτα άλλο.
Στη φάση του γκολ ο Κομίνης είναι σε σωστή θέση, ο Ποντίκης είναι σε σωστή θέση και δείχνουν σέντρα. Ο Μπάρκας είναι περίλυπος στο χορτάρι γιατί ξέρει πως δεν τον εμπόδισε κανείς και ξαφνικά ο πάγκος της ΑΕΚ κάνει μπάχαλο. Τρέχει ο Λαμπρόπουλος στον βοηθό, τρέχουν και οι άλλοι.
Ο Ποντίκης, τρώει μαγκιά και παρασέρνει τον Κομίνη. Την ώρα που οι παίκτες του ΠΑΟΚ πανηγυρίζουν, οι αντίπαλοί τους πιέζουν τους διαιτητές να αλλάξουν απόφαση.
Και τα καταφέρνουν γιατί. Όχι γιατί το γκολ δεν έπρεπε να μετρήσει βέβαια, αλλά γιατί μπαίνει μέσα τους η αμφιβολία. Και μετά από αυτή, έρχεται η σκέψη για το τι θα βιώσουν από πέντε ομίλους Μίντια αν μία στο εκατομμύριο έκαναν λάθος.
Τον Κομίνη δεν τον γουστάρω και το έχετε καταλάβει καιρό τώρα. Μας έχει πάει πριονοκορδέλα και με άκομψο τρόπο συνήθως. Τώρα θα τον δικαιολογήσω, γιατί στα μάτια μου είναι θύμα. Το επικοινωνιακό νταβατζιλίκι που βιώνει όποιος παίζει κάποιον ρόλο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι ανυπόφορο.
Μέχρι εδώ λοιπόν, δύο μεγάλες ομάδες αναμετρήθηκαν, η κάθε μία από αυτές είχε ένα ημίχρονο και τελικά από μία στημένη μπάλα προηγήθηκε ο ΠΑΟΚ και ακυρώθηκε ένα γκολ που μετά από ώρα μέτρησε.
Ο Κομίνης πιστεύω πως το καταμέτρησε επειδή το είδε. Πρωτάθλημα κρινόταν, όχι κουραφέξαλα. Όμως η αλήθεια είναι πως αυτή η πίεση που δεν άντεξε, έφερε όλη την αναστάτωση.
Και φτάνουμε στο επίμαχο θέμα, που σόκαρε την ελληνική κοινή γνώμη που είναι γενικά ευαίσθητη αλλά κυρίως όπου την βολεύει. Την μπούκα Ιβάν με το όπλο στα πλάγια.
Οκ, δεκτό, δεν είναι εικόνα αυτή για τον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ. Σε κανέναν μας δεν άρεσε το πιστόλι. Είμαι σίγουρος όμως πως ήταν μία κίνηση παρορμητική που ο ίδιος δεν την αντιλήφθηκε καν. Και εξηγώ.
Ο Ιβάν, εκείνη τη στιγμή είδε την ομάδα του να προηγείται και χωρίς λόγο να ακυρώνεται το γκολ. Είχε προηγηθεί η ιστορία με τον Ολυμπιακό και τώρα αυτό. Πίστεψε πως τον έστησαν. Τόσο απλά. Εσείς δηλαδή τι θα πιστεύατε; Πως είναι απλά Κυριακή; Ας είμαστε σοβαροί…
Άνθρωποι του επιχειρηματικού κόσμου στο επίπεδο του Ιβάν, είναι λογικό να οπλοφορούν. Δέχονται απειλές, οι ίδιοι, η οικογένειά τους, οι συνεργάτες τους. Η αστυνομία ξέρει, όταν κληθεί θα το αποδείξει. Το όπλο είναι με άδεια. Δεν μπήκε ο Τζον Γουέιν στον αγωνιστικό χώρο της Τούμπας για να κυνηγήσει ινδιάνους. Απλά το ξέχασε.
Υπάρχει λοιπόν η εικόνα, που θα χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από τους ευαίσθητους, υπάρχει και η ουσία. Αν αποδειχτεί πως απείλησε με αυτό, τότε οκ, δεν μπορώ να πω τίποτα. Ο κάθε άνθρωπος, σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του.
Αν όμως δεν συνέβη κάτι τέτοιο, ξεπεράστε το σοκ σας και πάμε παρακάτω. Είναι υποκριτικό αν αναλογιστούμε ποιοι είναι τα κουμάντα στις ομάδες μας. Όταν τα κάνουν οι άλλοι σοκαριζόμαστε, όταν τα κάνουν οι δικοί μας πετάμε χαμογελαστές τους φωτογραφίες στο Facebook για το πόσο σφίχτες είναι.
Διάβασα τη δήλωση του κ. Βασιλειάδη. Προσπαθώ σαν ΠΑΟΚτσής να τη ζυγίσω, καταλαβαίνω πως ως θεσμικό πρόσωπο δεν μπορεί να πει κάτι διαφορετικό και το σέβομαι.
Απλά θα προτιμούσα να το τελειώσει εδώ το πράγμα, να παγώσει τη σεζόν, να τους μαζέψει όλους στο τραπέζι και να στηθούν κανόνες πραγματικού ανταγωνισμού.
Γιατί αυτό το πράγμα που κατάφερε φέτος ο Ολυμπιακός είτε με τις δηλώσεις των στελεχών, είτε από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, απέδειξε απλά πως οι άλλοι δύο αδυνατούν να διαχειριστούν πρώτα απ όλα τον περίγυρό τους και δεύτερον την ομάδα που οι ίδιοι πολέμησαν για να δούμε ποδόσφαιρο.
Σήμερα είδαμε για 90 λεπτά, όμως κάπου εκεί το ρολόι σταμάτησε. Το γιατί, καθίστε σε ένα τραπέζι να το βρείτε…
ΥΓ Εικόνα είναι και η κατάμεστη Τούμπα, από 28 χιλιάδες κόσμου που φέρθηκε άψογα και δεν αντέδρασε ακραία όταν ακυρώθηκε χωρίς λόγο καθαρό γκολ της ομάδας του σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι. Αλλά αυτή η εικόνα δεν βολεύει να κυκλοφορεί.
