Του Γ. Λακόπουλου
Ο Κώστας Καραμανλής περιόδευσε τη Θράκη. Όχι ως ιδιώτης -πήγε μόνος, χωρίς την οικογένειά του. Πήρε σαν πολιτικός και κινήθηκε σαν πολιτικός. Δεν πήγε να δει τα αξιοθέατα, αλλά να δηλώσει την παρουσία του σε συμβολικά ακριτικά σημεία: συνοριακά φυλάκια, αρχαία θέατρα, χειμαζόμενες περιοχές. Στον Έβρο με οδηγό τον Στράτο Δημοσχάκη, εν ενεργεία βουλευτή της ΝΔ. Στη Ροδόπη και την Ξάνθη με τους πρώην υπουργούς Ευρ. Στυλιανίδη και Αλ. Κοντό.
Στα ΜΜΕ η παρουσία του ερμηνεύθηκε σχεδόν ενιαία ότι στέλνει μηνύματα. Άλλοι είπαν στους «απέναντι», άλλοι στο εσωτερικό και άλλοι εντός της ΝΔ. δικές τους ερμηνείες. Ο Καραμανλής δεν έχει λογογράφους, επικοινωνιολόγους και πολυπληθές γραφείο Τύπου. Δεν δίνει γραμμή για ό,τι γράφεται γι’ αυτόν. Ούτε σηκώνει ποτέ τηλέφωνο για υποδείξεις και… παράπονα. Και πάντως δεν μιλάει μέσω τρίτων.
Ωστόσο η «βόλτα» του στη Θράκη πήρε μεγαλύτερη δημοσιότητα και απέπνεε μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα από το ξημεροβράδιασμα του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη και την Καρδίτσα σε σκηνοθετημένες εκδηλώνεις με στρατό ακολούθων και θριαμβευτικά «non papers» .
Όποιος λέει ότι ξέρει για ποιο λόγο βγήκε σε τρεις μέρες από την Αθήνα και γιατί επέλεξε τη Θράκη πουλάει φούμαρα. Ο Καραμανλής δεν είναι από αυτούς που εκμυστηρεύονται τις σκέψεις τους για να … γίνουν βούκινο. Το πιθανότερο είναι ότι το είδε σαν συνδυασμένη επίσκεψη σε φίλους του -και εκλογική τους στήριξη εδώ που τα λέμε- και ευκαιρία να «πάρει κλίμα». Τίποτε περίεργο. 
Ωστόσο οι πολιτικοί παρατηρητές διέκριναν δυο στοιχεία: Το ένα ήταν η εκπληκτική ευχέρεια επαφής με τον κόσμο, στοιχείο της δημόσιας παρουσίας που δεν είχε άλλος πρόεδρος της ΝΔ και δεν έχασε ποτέ.
Το άλλο ήταν η επιμονή του κόσμου για… επαφή μαζί του. Παρότι τον περιστοίχιζε και στους τρεις νομούς «γαλάζια φρουρά», όσοι έσπευσαν να μιλήσουν μαζί του είχαν ευρύτερη προέλευση. Όπως ευθύτερη σημασία είχε η πρόσκληση «να πάρει πρωτοβουλίες», να «επιστρέψει», να «κάνει κάτι «και άλλα συναφή.
Αυτά βέβαια θα μπορούσαν να μείνουν εκεί. Ή να τα πάρει ο ίδιος μαζί του ως στοιχεία εγκάρδιας φιλοξενίας. Ή ακόμη περισσότερο προσωπικής ικανοποίησης ότι δεν τον ξέχασαν. Ωστόσο, όσοι ξέρουν τα εσωτερικά της ΝΔ λένε ότι συνέβη και κάτι ακόμη: ο απόηχος της περιοδείας έφτασε στα κεντρικά στη ΝΔ.
Στην Πειραιώς εντοπίσθηκαν συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη να παρακολουθούν βήμα προς βήμα την «πορεία» του πρώην πρωθυπουργού και να αναλύουν λέξη προς λέξη όσα διαμείφθηκαν στο τριήμερο. Με αισθήματα ανάμεσα στο ενδιαφέρον και ανησυχία. Ιδίως για τη «ζεστή» επικοινωνία του με τους ανθρώπους. Προφανώς κάποιες απογοητευτικές συγκρίσεις έκαναν. Και ίσως πήγε η ψυχή τους στην Κούλουρη…
Δεν είναι γνωστό αν για τα συμπέρασματά τους ενημερώθηκε ο Κυριάκος. Σε κάθε περίπτωση πάντως, αν μια επίσκεψη σήκωσε τόση σκόνη, τι θα συμβεί αν ο Καραμανλής εμφανισθεί επί σκηνής με πρόγραμμα περιοδειών πολιτικού χαρακτήρα σε όλη την επικράτεια; Αν αρχίσει να μιλάει πολιτικά με τη βάση της συντηρητικής παράταξης, πόσες μέρες θα χρειαστεί για να αναδειχθεί εναργώς ότι είναι ο φυσικός επικεφαλής της- όπως άλλωστε τώρα όλοι πιστεύουν;
Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα το κάνει. Δεν έχει δείξει ως τώρα καμία πρόθεση να υπονομεύσει ή να δυσκολέψει έστω τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μπορεί να έχει δεχθεί ποτάμια κακόβουλης αρλουμπολογίας από το σύστημα Μητσοτάκη και την ομάδα Σαμαρά, αλλά όσες φορές χρειάσθηκε τη γνώμη του ο πρόεδρος της ΝΔ δεν τη αρνήθηκε. Και σε όσους σπεύδουν να του καταθέσουν την ανησυχία του για τις πασιφανείς αδυναμίες του διαδόχου του, η απάντηση είναι μονότονη: » Αυτός βγήκε, με αυτόν θα πάμε στις εκλογες».
Ωστόσο ο συμπλεγματικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον διαχρονικό καραμανλισμό οι ερασιτέχνες κόλακες που κατασκευάζουν τον νεομητσοτακισμό, μπορεί να εμπνεύσει τους συνήθεις γελωτοποιούς του βασιλέως για νέο κύμα επιθέσεων κατά του Καραμανλή- τάχα για να προστατεύσουν τον Μητσοτάκη.
Άδικος κόπος. Ο πρώην Πρωθυπουργός είναι αυτός που προστατεύει αποτελεσματικότερα από κάθε άλλον τον σημερινό πρόεδρο της ΝΔ. Το θέμα είναι αν ο Κυριάκος μπορεί να σηκώσει αυτή την προστασία ή αν τον ωθήσουν οι «τεχνικοί της εξουσίας», που τον περιβάλλουν, να καρφωθεί πάνω της.
