Έτσι θα πάμε μέχρι τις εκλογές. Ψέματα, οράματα και σκόπιμη σύγχυση για την οικονομία. Άλλα θα λένε, άλλα θα βλέπουμε… Και αλλά θα πληρώνουμε.
Μέχρι να μετρήσουμε (μόνοι μας) αυτά που θα μείνουν στην τσέπη μας από τις συντάξεις κανείς δεν θα μάθει τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί.
Δεν θα πουν την αλήθεια, ούτε μετά την τέταρτη αξιολόγηση και την έξοδο, από το δικό τους μνημόνιο, τον Αύγουστο που έρχεται. Το ψέμα και τα μασημένα… θα πηγαινοέρχονται.
Τα ίδια και με τις εισφορές εργοδοτών, επαγγελματιών και εργαζόμενων. Σκόπιμο και μελετημένο μπέρδεμα. Ψέματα με το τσουβάλι.
Θα συνεχίσουν βέβαια να βγαίνουν, πού και πού, οι προσφερόμενοι από τους 153 του θιάσου, να ανακατεύσουν τη σούπα του ψεύδους… αλλά ως εκεί. Μηδέν εις την αλήθεια…
Στον ΕΝΦΙΑ, στις αντικειμενικές και στο αφορολόγητο η ανακατωσούρα θα πάρει διαστάσεις Βαβέλ… Ασαφή και ακαταλαβίστικα από το υπουργείο Οικονομικών.
Ναι μεν αλλά… από τις διατεταγμένες ντουντούκες της Κουμουνδούρου σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα.
Περιμένετε και θα δούμε… από τους ΑΝΕΛ, που ούτε ξέρουν, ούτε και θα μάθουν τι γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ, με πρώτο τον Πάνο Καμμένο που ίσως να μην γνωρίζει και κατά που πέφτει… το υπουργείο Οικονομικών.
Για 90 ημέρες ακόμη, θα συνεχίσουμε να ακούμε βλακώδη περί καθαρής εξόδου. Και κάποιους, πιο ανόητους από τα βλακώδη, να επιχειρούν να ερμηνεύσουν τι πάει να πει, για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθαρή έξοδος…
Στις ιδιωτικοποιήσεις, τις επενδύσεις και την ανάπτυξη θα γίνεται το έλα να δεις ως τις εκλογές…
Οι αγοραστές (όσοι έχουν απομείνει) θα σηκώνονται από τα τραπέζια, στου Μαξίμου και στα υπουργεία Οικονομίας-Ανάπτυξης και Ενέργειας, με την εντύπωση ότι την επομένη το πρωί θα ξυπνήσουν με τις συμφωνίες εξαγοράς στην τσέπη και με καθαρές λύσεις…
Αλλά μέσα σε μία εβδομάδα θα διαπιστώνουν πως έχασαν χρόνο συζητώντας με τους “αρμοδίους”. Γιατί;
Γιατί από σκόπιμες διαρροές (που θα κάνουν πότε το Μαξίμου και πότε τα ίδια τα υπουργεία των αποκρατικοποιήσεων) θα βγαίνει το συμπέρασμα ότι κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αποφασισμένος να πουλήσει και άλλο κράτος όσο οι μετρήσεις (ενόψει εκλογών) τον πάνε κατά διαβόλου…
Εκείνοι δε οι επενδυτές, που έχουν την εντύπωση πως και στην Ελλάδα είναι καλό να σφίγγεις το χέρι του πρωθυπουργού ή του αρμόδιου για την ανάπτυξη υπουργού, οπότε είναι χρήσιμες οι επαφές και οι κουβέντες, με αντικείμενο τις προσφερόμενες στη χώρα μας επενδυτικές ευκαιρίες, θα φεύγουν από τις συναντήσεις με τη βεβαιότητα… πως έχουν ήδη στην τσάντα τους άδεια της ελληνικής Πολιτείας να κάνουν όποια επένδυση επιθυμούν…
Σε ένα δεκαήμερο όμως… και αφού αρχίσουν να το ψάχνουν… σε υπηρεσιακό επίπεδο, θα αντιλαμβάνονται την αυταπάτη. Πως όλα αυτά ήταν για τα χαμόγελα του πρωθυπουργού, στις τηλεοράσεις, μιας και τα όσα τους υποσχεθήκαν, στα υπουργεία, δεν επιτρέπεται να γίνουν από τη νομοθεσία που ισχύει στην Ελλάδα…
Στη συνέχεια θα τους παρέχονται διευκρινίσεις, ότι αυτά τα αντικίνητρα θα ανατραπούν με νόμους που έρχονται πολύ σύντομα στη Βουλή.
Ρωτώντας όμως, τους συνεργάτες τους ντόπιους επιχειρηματίες, θα πληροφορούνται πως αλλαγές δεν θα γίνουν επειδή πάμε σε εκλογές και η σημερινή κυβέρνηση δεν είναι αποφασισμένη να προσφέρει δώρα στην επόμενη…
Εκεί που το χάος θα παραμείνει απίστευτο είναι τα εργασιακά. Αποκλείεται να ξεκαθαρίσει η κατάσταση μέχρι τις εκλογές όποτε και αν γίνουν.
Κανείς δεν θα ξέρει και κανείς δεν πρόκειται να μάθει, ούτε στο περίπου, τι θα ισχύσει στα εργασιακά δικαιώματα, στις συμβάσεις, στις εισφορές και σε οτιδήποτε λέγεται μισθός. Θα μείνει στα όσα είναι γνωστά και όσα εφαρμόζονται κουτσά στραβά. Τα πάντα θα καλυφθούν από σκότος βαθύ… έως την ορκωμοσία της κυβέρνησης των προσεχών εκλογών.
Μη βιαζόμαστε για το τι κρατικό πουλιέται και πόσο πουλιέται. Για το πόσο (ακόμη) θα κουρευτούν συντάξεις, μισθοί και αφορολόγητο. Για τους φόρους και τα νέα παλούκια ΕΝΦΙΑ που θα έλθουν, μαζί με τα υποχρεωτικά χαράτσια, της δήθεν “καθαρής εξόδου”. Δεν θα μάθουμε απολύτως τίποτε (με σαφήνεια και υπευθυνότητα), ως τις εκλογές. Όλα θα τα αφήσουν σε μεθοδευμένη σύγχυση. Σε “δημιουργική” ψευδολογία… μπλοφάροντας ξανά (το έκαναν και το 2015) στις εκλογές ώστε να περισώσουν ό,τι προλάβουν. Γιατί έτσι και σοβαρευτούν χάθηκαν και πριν τις εκλογές…
Του Γιώργου Κράλογλου
