Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Το αγωνιώδες ερώτημα όλων…

Του Θανάση Κ.
Τι αναρωτιούνται σήμερα όλοι οι Έλληνες; Τι κυριαρχεί στις παρέες ανά την επικράτεια; Ένα και μοναδικό πλέον:
Πότε θα γίνουν εκλογές;
Προσέξτε: Όχι ΑΝ θα γίνουν πρόωρες εκλογές…
Όχι αν ΠΡΕΠΕΙ να γίνουν πρόωρες εκλογές…
Όχι ποιος θα τις κερδίσει κι αν θα έχει αυτοδυναμία…
Αλλά ΠΟΤΕ ΘΑ γίνουν…
Παίρνεις το φίλο σου να του πεις Χρόνια Πολλά που γιόρταζε…
Σε ευχαριστεί βιαστικά και σε ρωτάει: Πότε θα γίνουν εκλογές;
Συναντάς γνωστούς σου στο δρόμο, σε χαιρετούν βιαστικά, δεν σε ρωτάνε ποια τα “τυπικά” – τι κάνεις; η γυναίκα; τα παιδιά; – μόνο πέφτει αμέσως το κρίσιμο ερώτημα: Πότε θα γίνουν εκλογές;
Ανεξάρτητα από την απάντηση, το ότι κυριαρχεί παντού κάτι δείχνει…
— Είτε ότι η κοινωνία δεν αντέχει άλλο αυτή την κυβέρνηση.
— Είτε ότι η κοινωνία αντιλαμβάνεται πως η κυβέρνηση δεν αντέχει άλλο τη… διακυβέρνηση!
Διότι το ερώτημα το απευθύνουν κι αυτοί που δεν θέλουν πια με τίποτε τον ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτοί που ίσως τον ψήφισαν και τα ‘χουν χαμένα, κι αυτοί ακόμα που ίσως σκέπτονται να τον ξαναψηφίσουν (αν κι αυτοί οι τελευταίοι είναι σαφώς λιγότεροι και δεν τολμούν πια να το πουν…)
Όλοι, όμως, καταλαβαίνουν πως η κατάσταση δεν τραβάει άλλο…
Γι’ αυτό και το αγωνιώδες ερώτημα είναι πάνδημο: Πότε θα γίνουν εκλογές;
Η πιο σύντομη απάντηση είναι τρείς λέξεις: Κανείς δεν ξέρει….
Και η πιο ακριβής απάντηση είναι πέντε λέξεις: Κανείς δεν μπορεί να ξέρει…
Η Κυβέρνηση Τσίπρα άλλα σχεδίαζε, αλλά δεν της βγαίνουν! Για την ακρίβεια δεν της βγαίνει τίποτε απολύτως. Ενώ της “στράβωσαν” και κάμποσα απ’ αυτά που δεν περίμενε καν…
Η Αντιπολίτευση, δεν τολμάει πια να ζητήσεις ευθέως εκλογές. Όχι γιατί δεν τις θέλει. Όχι γιατί τις φοβάται. Αλλά γιατί είναι τόσο κρίσιμη η κατάσταση και τόσο οριακές οι αντοχές της κοινωνίας σε όλα τα μέτωπα, που απλά και μόνο η αναγγελία πρόωρων εκλογών, μπορεί να προκαλέσει κατάρρευση των πάντων.
Θα είναι τελικά και σωτήρια βέβαια…
Αλλά πριν υπάρξει η “κάθαρση” θα κορυφωθεί η τραγωδία της χώρας. Και κανείς δεν θέλει να το χρεωθεί.
Θεωρητικά ο Τσίπρας είχε την επιλογή να ζητήσει κυβέρνηση “Εθνικής Σωτηρίας” για να διαπραγματευθεί η χώρα τα μεγάλα ζητήματα που έχουν μπει στην εθνική ατζέντα για τους επόμενους μήνες:
–Το τέλος του Προγράμματος και την μετά το μνημόνιο εποχή (που θα έχει βαριά εποπτεία, κόντρα στις ως τώρα διαβεβαιώσεις του…)
–Την τελευταία αξιολόγηση, που δεν είναι ούτε το τόσο “απλή” και “εύκολη” (όσο την προεξοφλούσε ο Τσακαλώτος), ούτε τόσο “ανώδυνη” και “τυπική” (όσο την προεξοφλούσε ο Τσίπρας).
–Το Μακεδονικό, όπου έδωσε τα πάντα χωρίς να πάρει το παραμικρό και δεν διαφαίνεται προοπτική συμφωνίας…
–Τα ελληνοτουρκικά, όπου άπαντες φοβούνται πλέον “θερμό επεισόδιο”…
–Και πάσης φύσεως “ατυχήματα” που δεν μπορούν να προβλεφθούν, αλλά… πιθανολογούνται από πολλές πλευρές: όπως η αντίδραση των… ΠΑΟΚτζήδων, αν τιμωρηθεί σοβαρά η ομάδα τους, ή ένα νέο θεαματικό χτύπημα από κουκουλοφόρους, που προστατεύονται πλήρως από την κυβέρνηση, αλλά μάλλον δεν τους ελέγχει πια…
Όλα αυτά, είναι πια πολύ μεγάλο βάρος για τους ώμους του Τσίπρα.
Και πολύ θα ήθελε να μοιραστεί με τα άλλα κόμματα, τις ευθύνες για τις κρίσιμες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν, στο αμέσως προσεχές διάστημα.
Αλλά, όπως τα κατάφερε, έκοψε όλες τις γέφυρες μαζί τους.
Ούτε προκαταρτική συζήτηση για την… αναθεώρηση του Συντάγματος δεν μπορεί να ξεκινήσει, ακόμα και για τις πιο “ανώδυνες” διατάξεις…
Όχι να τους εμπλέξει σε αποφάσεις για το… επόμενο Μνημόνιο (που μας φέρνει) ή για τα εθνικά θέματα (που φουντώνουν εκτός ελέγχου πια)…
Πολύ θα ήθελε λοιπόν, να μοιραστεί τις ευθύνες αυτές με άλλους, αλλά δεν το μπορεί πια.
Κανείς δεν θέλει ή δεν τολμά, να βάλει πλάτες για να μαζέψει “τα σπασμένα του Τσίπρα” ή για να πέσει ο Τσίπρας στα “μαλακά”.
Γιατί περί αυτού πρόκειται πλέον…
Τώρα πια χρειάζεται, όχι απλώς να αλλάξει η κυβέρνηση, αλλά να αλλάξει και η Βουλή η ίδια, να ανατραπούν οι συσχετισμοί του 2015. Τουλάχιστον…
Κι ο κόσμος το καταλαβαίνει, το διαισθάνεται, το νιώθει ως “επείγον”!
Εξ’ ου και το πιεστικό ερώτημα από παντού:
–Πότε θα γίνουν οι εκλογές;
Αλλά κι αυτό δεν αρκεί, εδώ που τα λέμε. Πρέπει να αλλάξει αμέσως ο εκλογικός νόμος. (Για να αποδεσμευτεί η χώρα από την ακυβερνησία που της επιφυλάσσει η “απλή αναλογική” που ψήφισε ο Τσίπρας)…
Πρέπει ακόμα να αλλάξουν πολλά απ’ όσα ψήφισε ο Τσίπρας – πέρα από τα μνημονιακά.
Και στη Δημόσια Διοίκηση και στην Εκπαίδευση και στην Άμυνα και στην Εξωτερική πολιτική, και στη Δικαιοσύνη και στο μεταναστευτικό και παντού.
Η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να είναι έτοιμη να τα κάνει όλα αυτά με τη μία. Αμέσως…
Κι επειδή “με τη μία” δεν γίνονται έτσι εύκολα τέτοια πράγματα, πρέπει τουλάχιστον, να καταργήσει “με ένα νόμο κι ένα άρθρο” όλες τις νομοθετικές παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ σε όλους αυτούς τους τομείς, να επαναφέρει παντού την προτέρα κατάσταση κι ύστερα μέσα σε ένα χρόνο το πολύ να κάνει όποιες “βελτιώσεις” χρειάζονται.
Αλλά η ΣΥΡΙΖΟκρατία πρέπει να καταργηθεί αμέσως. Και πλήρως…
Έτσι θα αποκατασταθούν και μερικές από τις μεταρρυθμίσεις που είχαν ήδη γίνει πριν – τη τριετία 2011-14 – και τις οποίες κατάργησε στο μεταξύ ο ΣΥΡΙΖΑ: όπως ο Νόμος Διαμαντοπούλου για τα Πανεπιστήμια!
Να καταργηθεί αμέσως το άσυλο (όπως είχε καταργηθεί πλήρως τότε), να καταργηθεί αμέσως η “συνδιοίκηση των φοιτητών” και να επανέλθει το διοικητικό σχήμα που προϋπήρχε. Χρειάζονται να γίνουν πολύ περισσότερα ασφαλώς – αλλά τουλάχιστον να επαναφέρουμε τις τολμηρές μεταρρυθμίσεις που είχαν ήδη γίνει.
Και πρέπει να ξηλωθούν τα “τάγματα εφόδου” και ο “παρακρατικός στρατός” που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ: και με τους κουκουλοφόρους και με τις “νέες δομές” που δημιούργησε και με τις ΜΚΟ στις οποίες παρέδωσε τη διαχείριση των λαθρομεταναστών και με τις ρυθμίσεις για την “ιθαγένεια” που προσπαθεί να αλλάξει και με την δημόσια ασφάλεια και τις φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Η χώρα δεν ξεκινά από το μηδέν!
Είχε κατακτήσει ήδη ένα επίπεδο μεταρρυθμίσεων που εκτόξευσε την Ελλάδα κατά 41 θέσεις στην διεθνή κατάταξη ανταγωνιστικότητας από το 2012 ως το 2014. Ποτέ δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο διεθνώς!
Η χώρα είχε κάνει μεγάλες τομές και στην καταπολέμηση της διαφθοράς την περίοδο Σαμαρά-Βενιζέλου! Κι είχε βελτιωθεί η θέση της θεαματικά στη διεθνή κατάταξη…
Αυτό το “απόθέμα μεταρρυθμίσεων” κατέστρεψε ο ΣΥΡΙΖΑ και πρέπει να το επαναφέρουμε. Μπορούμε “με ένα νόμο κι ένα άρθρο” (που λέει ο λόγος).
Και αυτά ειδικά, με τη σύμφωνη γνώμη και της ΝΔ και του ΚΙΝ.ΑΛ., γιατί είναι κοινή κληρονομιά τους! Ανεξάρτητα από το αν θα σχηματίσουν μαζί νέα κυβέρνηση, το θετικό έργο που προέκυψε από τη συνεργασία τους τα προηγούμενα χρόνια μπορούν να το αποκαταστήσουν από κοινού.
Κι αυτό θα είναι η αφετηρία μόνο των μεταρρυθμίσεων της νέας εποχής. Απ’ αυτό θα ξεκινήσουν. Όχι από το σημείο μηδέν που έφερε η χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ….
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι να καταλάβουν όλοι προς τα που κινείται η κοινωνία:
Κινείται λοιπόν – και να το πούμε καθαρά – σε θέσεις πιο φιλελεύθερες αντικρατιστικές και πιο συντηρητικές-πατριωτικές!
Η τελευταία μεγάλη δημοσκοπική έρευνα της “διαΝΕΟσις” το αποδεικνύει με τρόπο σαφέστερο από κάθε άλλη φορά.
Τόσο σαφή που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Από κανένα…
Είχαν μάλιστα προγραμματίσει να την παρουσιάσουν στο “Συνέδριο των Δελφών” (κεντροαριστερής κατεύθυνσης με έντονες… αποχρώσεις “πολιτικής ορθότητας”) και τρόμαξαν! Δεν την παρουσίασαν.
Κι ύστερα άρχισαν να διαρρέουν στον τύπο κάτι επουσιώδη ευρήματά της, όπως “πόσοι Έλληνες πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν”! Για το οποίο έγινε μεγάλος θόρυβος…
Αλλά τέτοια ποσοστά – γύρω στο 25% – “ψεκασμένων” πολιτών υπάρχουν σε όλες τις δυτικές κοινωνίες! Στις ΗΠΑ μάλιστα, το ποσοστό όσων πιστεύουν σε πάσης φύσεως… “θεωρίες συνομωσίας” ή ότι “ο Έλβις Πρίσλευ ζει!”, ίσως είναι και μεγαλύτερο…
Αλλά τα σημαντικά ευρήματα της “διαΝΕΟσις” δεν ήταν το ποσοστό των “ψεκασμένων”. Ήταν ότι η Ελληνική κοινωνία μετακινείται σε θέσεις φιλελεύθερες και συντηρητικές ταυτόχρονα, σε όλα τα ζητήματα – και κυρίως: κινείται δεξιότερα!
Αυτή η εξέλιξη πραγματικά σπάει “αγκυλώσεις” και “άλατα” που κρατούσαν καθηλωμένη τη χώρα εδώ και δεκαετίες.
Κλονίζει και συντρίβει την “ηγεμονία” των αριστερών ιδεών, με τρόπο και σε βαθμό που δεν έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης – αλλά έχει ήδη συντελεστεί στις περισσότερες άλλες δυτικές κοινωνίες.
Και οδηγεί σε “νέα μεταπολίτευση”!
Αυτοί που αναρωτιούνται – συνεχώς πλέον και από παντού – πότε θα γίνουν εκλογές, αυτό αναδεικνύουν:
Αν το τοπίο που θα προκύψει μετά τις επόμενες εκλογές, θα θάψει όλα αυτά τα “πτώματα” ή θα τα αφήσει να σαπίζουν. Και μαζί τους η χώρα…
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται απλώς εκλογές πάραυτα. Που χρειάζεται σίγουρα…
Χρειάζεται πρωτίστως να εκφραστεί πολιτικά αυτή η στροφή της κοινωνίας σε φιλελεύθερες θέσεις, σε συντηρητικές αξίες και πατριωτικά προτάγματα.
Για να απελευθερώσει τις δυνάμεις που έχει μέσα της.
Αυτό είναι το “κύμα” που οφείλει να “καβαλήσει” η ΝΔ.
Κι όσο πιο γρήγορα – και πιο πειστικά – δείξει ότι μπορεί να το κάνει, τόσο πιο σύντομα θα γίνουν και οι εκλογές.
Και τόσο πιο λυτρωτικές θα είναι για την χώρα.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ