Του Θανάση Κ.
Η υπόθεση αιχμαλωσίας και κράτησης των 2 Ελλήνων στρατιωτικών από την Τουρκία στον Έβρο, τείνει να γίνει παράγοντας αποσύνθεσης του ίδιου του ΝΑΤΟ…
Γιατί Ελλάδα και Τουρκία είναι τυπικά μέλη της ίδιας Συμμαχίας, αλλά η σύλληψη δύο στρατιωτικών της μίας χώρας από μια σύμμαχο χώρα ΔΕΝ είναι «συμμαχική» ενέργεια! Είναι ενέργεια μεταξύ εχθρών, όχι «συμμάχων»…
Και μάλιστα είναι εχθρική ενέργεια σε καιρό πολέμου, ούτε καν ενέργεια μεταξύ μη συμμάχων σε καιρό Ειρήνης…
Η συνεχιζόμενη αιχμαλωσία των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, αποκαλύπτει διεθνώς ότι το ΝΑΤΟ είναι μια «σκιά», ένα «απομεινάρι» του παρελθόντος (relic of the past) – δεν είναι πια και δεν λειτουργεί ως «συμμαχία».
Το πράγμα όμως, μπορεί να γίνει ακόμα χειρότερο για το ΝΑΤΟ:
Φανταστείτε, ο Ερντογάν να απελευθέρωνε τους δύο κρατουμένους, χωρίς «ανταλλάγματα», επειδή του το ζήτησε ο… Πούτιν – ο Ρώσος Πρόεδρος επικαλούμενος το Ορθόδοξο Πάσχα! («Νοητικό πείραμα» το λένε αυτό, κι είναι μια «άσκηση» πολύ χρήσιμη στην Ανάλυση…)
Δεν λέω ότι θα γίνει κάτι τέτοιο.
Δεν λέω κάν, ότι είναι «πιθανό» (ή «απίθανο») να συμβεί…
Λέω απλώς, φανταστείτε να συνέβαινε…
Θα ήταν αληθινός γεωπολιτικός σεισμός (χωρίς να πέσει τουφεκιά!)
Γιατί θα αποδεικνυόταν πως ο «εχθρός» του ΝΑΤΟ – η Ρωσία – έχει μεγαλύτερη δυνατότητα να λύνει εσωτερικές «εμπλοκές» του ΝΑΤΟ – που δεν θα έπρεπε να είχαν υπάρξει, έτσι κι αλλιώς – απ’ ό,τι τα υπόλοιπα μέλη κι ολόκληρος ο μηχανισμός της ΝΑΤΟίκής Συμμαχίας.
Θα ήταν το απόλυτο ρεζίλεμα του ΝΑΤΟ!
–Εμείς ασφαλώς θα το πανηγυρίζαμε, γιατί θα τελείωνε η περιπέτεια των δικών μας ανθρώπων.
–Ο Ερντογάν θα το έπαιζε «μεγαλόψυχος» – κι ας ήταν αυτός που μετέτρεψε ένα ασήμαντο περιστατικό σε μείζονα διεθνή εμπλοκή.
–Ο Πούτιν θα εμφανιζόταν ως «μεγάλο ειρηνοποιός», αφού έλυσε ανθρωπιστικό πρόβλημα, αλλά και «μεγάλος παίχτης», αφού ξεμπλόκαρε το ίδιο το ΝΑΤΟ, με το οποίο κατά τα άλλα βρίσκεται σε πολύ ψυχρές σχέσεις σήμερα (αμοιβαίες απελάσεις διπλωματών κλπ.).
Πράγματι, απόλυτο ρεζίλεμα για το ΝΑΤΟ!
–Κανείς δεν θα έλεγε διεθνώς, πως την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών την πέτυχε η… «σώφρων» ελληνική εξωτερική πολιτική!
–Κανείς δεν θα έλεγε διεθνώς, πως την απελευθέρωση την πέτυχε ο Ζαν Κλόντ Γιουγκέρ, που πράγματι είχε εκφράσει προ ημερών την «ευχή» να γυρίσουν σπίτια τους οι δύο Έλληνες κρατούμενοι πριν το Ορθόδοξο Πάσχα.
Όλοι γνωρίζουν πως τα «ευχολόγια» δεν συνιστούν εξωτερική πολιτική. Ή, όπως το λέει ο σοφός Ελληνικός λαός, «με… ευχές δεν βάφονται αυγά»! (Δεν το λέει ακριβώς έτσι, αλλά τέλος πάντων…)
Όλοι θα έλεγαν – μα ΟΛΟΙ απολύτως, εντός κι εκτός Ευρώπης, εντός κι εκτός ΝΑΤΟ – πως την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων κρατουμένων από την Τουρκία χώρα σύμμαχο της Ελλάδας, την πέτυχε η «πειστική μεσολάβηση» του κοινού «εχθρού» τους (υποτίθεται): του Πούτιν…
Φυσικά και η Ελλάδα, τελικά θα ρεζιλευόταν!
Γιατί θα αποδεικνυόταν πως δεν μπορεί να κάνει τίποτε για να προστατέψει τους ανθρώπους της, ότι οι «συμμαχίες» της δεν μπορούν να επιτύχουν τίποτε για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς, αλλά μπορεί ένα… νεύμα του Πούτιν!
Καταλαβαίνετε που θα εκτοξευόταν η Ρωσοφιλία στην Ελλάδα. Που είναι ήδη μεγάλη, αλλά θα γινόταν πολύ μεγαλύτερη…
Και όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στη γειτονική Βουλγαρία – που έχει επίσης προβλήματα με την Τουρκία – θα φαινόταν πως μια «καλή σχέση» με τη Ρωσία μπορεί να «συγκρατήσει» την Τουρκία πολύ αποτελεσματικότερα απ’ ο,τιδήποτε άλλο…
Αλλά και σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, απ’ όπου οι ΗΠΑ ήδη «αναδιπλώνονται» και η Τουρκία παρεμβαίνει όλο και πιο ενεργά, όσοι έχουν πρόβλημα με τον τουρκικό παρεμβατισμό, θα έπαιρναν το «μήνυμα» πως η στενή σχέση με τους Ρώσους μπορεί να τους προστατέψει καλύτερα απ’ ο,τιδήποτε άλλο…
Μια απλή διπλωματική κίνηση μηδενικού κόστους και ρίσκου για τον Πούτιν, θα είχε σεισμικές επιπτώσεις σε όλη την περιοχή.
Με «ευγενική χορηγία» του Ερντογάν, βέβαια…
Αυτά αξίζει να τα σκεφτούμε…
Όλοι εμείς που πιστεύουμε στους Ευρωατλαντικούς θεσμούς,
όλοι εμείς που πιστεύουμε στην Ευρωπαϊκή ένταξη της Ελλάδας,
όλοι εμείς που δεν βλέπουμε με καλό μάτι του «τριτοκοσμικούς τυχοδιωκτισμούς», αλλά δεν είμαστε ούτε ιδεοληπτικοί ούτε τυφλοί.
Καταλαβαίνουμε πως όταν η «σύμμαχός» σου (υποτίθεται) Τουρκία, συμπεριφέρεται σε καιρό Ειρήνης ως «εχθρός» και οι άλλοι σύμμαχοί σου λένε «βρείτε τα», αφήνοντας περιθώρια να παρέμβει ο «εχθρός» σου και να λύσει ειρηνικά το πρόβλημα – κάτι δεν πάει καθόλου καλά…
Προσέξτε τώρα: η Ελλάδα ειδικά, κινδυνεύει να ρεζιλευτεί ακόμα κι αν δεν γίνει τίποτε απ’ όλα αυτά! Ακόμα κι αν ο Πούτιν δεν παρέμβει για την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών και συνεχιστεί η αιχμαλωσία τους.
Διότι κι έτσι που έχουν τα πράγματα μέχρι στιγμής, τι αποδεικνύεται;
Πως όταν η Τουρκία στέλνει καραβιές ολόκληρες λαθρομεταναστών προς την πλευρά της Ελλάδας, εμείς δεν δικαιούμαστε ούτε να τους συλλάβουμε ούτε να τους γυρίσουμε πίσω (πολλώ μάλλον που η συντριπτική τους πλειονότητα ΔΕΝ είναι «πρόσφυγες από τη Συρία»)…
Αλλά όταν δύο Έλληνες στρατιωτικοί βρεθούν κατά λάθος μερικά μέτρα εντός του Τουρκικού εδάφους (αν βρέθηκαν…), συλλαμβάνονται επί «κατασκοπεία» και παραπέμπονται με τον… μισό Ποινικό Κώδικα της Τουρκίας για πολυετείς ποινές! Σε τουρκικές φυλακές…
Θα μπορούσαμε κι εμείς να πούμε, πως αυτοί που μας στέλνετε, εντελώς παράνομα, είναι «κατάσκοποι»…
Θα μπορούσαμε κι εμείς να τους συλλαμβάναμε να τους κρατάγαμε σε φυλακές ή στρατόπεδα «κλειστά», να τους δικάζαμε και να τους απελαύναμε. Πίσω στις χώρες προέλευσής τους.
Κι αυτό έπρεπε να κάνουμε…
Και το κάναμε!
Κι όταν το κάναμε η Τουρκία δεν κουνιόταν! Ούτε μας έστελνε καραβιές, γιατί τους γυρίζαμε πίσω (με τακτικές push back του Λιμενικού).
Κι όσους λίγους πέρναγαν παράνομα ή βρίσκονταν παράνομα στην Ελλάδα από προηγούμενα χρόνια, τους μαζεύαμε στην «Αμυγδαλέζα» κι από κει, μετά από λίγο ζητούσαν μόνοι τους να επιστρέψουν στις χώρες προέλευσής τους – όχι στην Τουρκία.
Αυτή την πολιτική άσκησε την τριετία 2012-14 ο Σαμαράς! Και τότε δεν υπήρχαν (ή ήταν ελάχιστες) οι «ροές» από τα τουρκικά παράλια…
Επί Σαμαρά οι λαθρομετανάστες στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 280 χιλιάδες! Σε δυόμιση χρόνια. Η μόνη περίοδος τις τελευταίες δεκαετίες που μειώθηκαν αισθητά οι λαθρομετανάστες!
Και με τους ρυθμούς που μειώνονταν τότε, σήμερα θα είχαν μείνει ελάχιστοι.
Και ο Ερντογάν τότε δεν είχε το «όπλο» των ανθρωπίνων ροών να εκβιάζει την Ελλάδα, να πιέζει την υπόλοιπη Ευρώπη, να αποσταθεροποιεί και την Ελλάδα και την Ευρώπη και να κάνει τα παιγνίδια του με τον Πούτιν, γελοιοποιώντας το ΝΑΤΟ…
Πάρτε το χαμπάρι: Όταν δύο Έλληνες στρατιωτικοί που περιπολούσαν στα σύνορα βρίσκονται στις τουρκικές φυλακές γιατί πέρασαν λίγα μέτρα (αν πέρασαν!) στο τουρκικό έδαφος, την ίδια στιγμή που μιλιούνια λαθρομετανάστες περνάνε με το έτσι θέλω (και με τη «αρωγή» της Τουρκίας) από τα τουρκικά παράλια προς την Ελλάδα, κάτι δεν πάει καθόλου καλά…
Και «στο καπάκι» η Τουρκία αξιώνει και παίρνει δισεκατομμύρια κάθε χρόνο από την Ευρώπη για να μη μας στέλνει άλλους…
Που τελικά τους στέλνει!
(Που δεν είναι καν πρόσφυγες από τη Συρία! Είναι λαθρομετανάστες από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μαρόκο και την Τυνησία, και θα μπορούσε να τους είχε κλείσει τα σύνορά της εξ αρχής.
Η Τουρκία κάνει αληθινό δουλεμπόριο! Εμάς μας βουλιάζει, στέλνοντάς μας καμπόσους. Πληρώνεται από τους Ευρωπαίους για όσους ΔΕΝ στέλνει ακόμα. Και συλλαμβάνει Έλληνες στρατιωτικούς, αν βρεθούν (αν βρέθηκαν!) μερικά μέτρα στη λάθος πλευρά των συνόρων! Αυτό συμβαίνει σήμερα…
Μας διαλύει ως χώρα, μας διαλύει ως κοινωνία και μας ρεζιλεύει διεθνώς. Ρεζιλεύοντας κι όλες τις «συμμαχίες» μας που δεν μπορούν να αντιδράσουν…)
Ας κάνουμε τώρα ένα άλλο «νοητικό πείραμα»:
Ας υποθέσουμε ότι και κάποιοι στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ ή στο ΝΑΤΟ βλέπουν τους επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς του Ερντογάν – και με το ΙΣΙΣ λίγο παλαιότερα και με τον Πούτιν στη συνέχεια και την κλιμάκωση των απειλών εναντίον Ελλάδας και Κύπρου – και (ας υποθέσουμε ότι) ήθελαν να αντιδράσουν. Και να δώσουν στον Ερντογάν ένα «μάθημα». Ας πούμε…
Που θα στηρίζονταν;
Στην Ελλάδα;
Όχι βέβαια! Και όχι πια…
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ελέγξει τα… Εξάρχεια στο κέντρο της Αθήνας.
Θα ελέγξει τα σύνορά στον Έβρο και στο Αιγαίο;
Η επίσημη Ελλάδα, δεν μπορεί να φυλάξει τις… «ξένες πρεσβείες» στο κέντρο της πρωτεύουσας, δεν μπορεί να συλλάβει το «Ρουβίκωνα», δεν μπορεί να ανοίξει τις «μπάρες» του μετρό, γιατί απειλεί να τις σπάσει ο «Ρουβίκωνας»…
Θα μπορέσει να γίνει… «προπύργιο σταθερότητας» για ολόκληρη την περιοχή έναντι της «αποσταθεροποιητικής» και «τυχοδιωκτικής» Τουρκίας;
Αστεία πράγματα…
Η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει καμία γεωπολιτική αξιοπιστία στην περιοχή της, όσο δεν ελέγχει τη δημόσια τάξη στο εσωτερικό της!
Η Ελλάδα δεν έχει αποτρεπτική αξιοπιστία έναντι της Τουρκίας, γιατί δεν μπορεί να συλλάβει και να εξουδετερώσει ούτε τα πενήντα κωλόπαιδα του «Ρουβίκωνα».
Η αποτρεπτική αξιοπιστία της Ελλάδας θα αποκατασταθεί όταν συλλάβει τις «συλλογικότητες» και τελειώσει τους «ακτιβισμούς» τους. Αλλάζοντας και τη σχετική νομοθεσία κατά τα πρότυπα της υπόλοιπης Ευρώπης. Γιατί πουθενά στην Ευρώπη και στον κόσμο δεν ανέχονται ούτε εισβολές σε ξένες πρεσβείες, ούτε εισβολές στο Κοινοβούλιο, ούτε εισβολές στο… Πεντάγωνο, ούτε «καταδρομικές επιχειρήσεις» και καταστροφές στο μετρό…
Η Ελληνική αποτροπή αρχίζει από τα Εξάρχεια!
Πριν φτάσει στα σύνορα του Έβρου και στα Ίμια…
Για να αρχίσουν να σε υπολογίζουν οι άλλοι – σύμμαχοι και εταίροι – πρέπει πρώτα να σέβεσαι εσύ τον εαυτό σου!
Ο Τσίπρας κατάντησε την Ελλάδα «μαύρη τρύπα» στον χάρτη.
Με διάτρητα τα σύνορά της, με διάσπαρτες τις πόλεις της από «άβατα» κουκουλοφόρων, με ανεξέλεγκτα τα πανεπιστήμιά της από αναρχικούς και πρεζέμπερους, με όργιο ακτιβισμών από «συλλογικότητες» που έγιναν «νωματαίοι» ξαφνικά – ε λοιπόν, μια τέτοια χώρα, δεν την υπολογίζει κανείς!
Και δεν τη στηρίζει κανείς. Κι ούτε στηρίζεται πάνω της…
Κι αν η Ελλάδα θέλει να βρει συμμάχους – που μπορεί γενικά – πρέπει πρώτα να βάλει τάξη στο σπίτι της.
Η εξωτερική πολιτική αρχίζει – δυστυχώς – από τα Εξάρχεια!
Και πριν αντιμετωπίσουμε την Τουρκία του Ερντογάν πρέπει να αντιμετωπίσουμε το «Ρουβίκωνα» του ΣΥΡΙΖΑ…
Και πριν αναζητήσουμε σοβαρά «νέο γεωπολιτικό ρόλο» στην περιοχή μας (προστατεύοντας και τον εαυτό μας) πρέπει να στείλουμε σπίτι τους τον Τόσκα, ασφαλώς, αλλά και τον Τσίπρα και τον Καμμένο.
Τόσο απλά.
