Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Αποστομωτική απάντηση η ήττα του ΠΑΟΚ

Γράφει ο Όμηρος Ταχμαζίδης

Ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε από τον Αστέρα στην Τρίπολη με 3-2 τέρματα. Ήταν ένας παιχνίδι από εκείνα που σαγηνεύουν τους ουδέτερους θεατές, στέλνουν στα ουράνια τους οπαδούς της νικήτριας ομάδας και στέλνουν στα τάρταρα τους φίλους των ηττημένων. Σε παρόμοια παιχνίδια ζει ο ποδοσφαιρόφιλος τη γοητεία του αγαπημένου του παιχνιδιού. Όσοι δεν συγκινούνται από το ποδόσφαιρο δεν καταλαβαίνουν αυτήν την γητειά της μπάλας και είναι χαμένος χρόνος να προσπαθεί κάποιος να τους εξηγήσει περί τίνος πρόκειται, γιατί πάλι δεν θα καταλάβουν.

Η ομάδα είχε και άλλες επώδυνες ήττες στην ιστορία της, που την έχουν σημαδέψει. Ίσως αυτή η ήττα στην Τρίπολη, από έναν καθόλα άξιο αντίπαλο, ο οποίος ζήτησε έντιμα και αθλητικά τις δικές του πιθανότητες μέσα στο γήπεδο και είχε την τύχη αυτές να ευοδωθούν, να κρίνει και την τελική έκβαση του πρωταθλήματος. Ίσως και όχι. Αλλά, σε κάθε περίπτωση, είναι μια ήττα περηφάνιας για την ομάδα του ΠΑΟΚ και τους οπαδούς του. Είναι μια αποστομωτική απάντηση σε όλους εκείνους που προδίκαζαν την έκβαση του πρωταθλήματος, μείωναν την σημασία της προσπάθειας των ποδοσφαιριστών, του προπονητή και της διοίκησης και απέδιδαν τα πάντα στην εύνοια της διαιτησίας, στο “νέο κατεστημένο”, στον “χαλίφη στη θέση του χαλίφη” και άλλα φαιδρά.

Αυτό διαφάνηκε και μετά την νίκη της ομάδας στα Γιάννενα στις δηλώσεις των αντίπαλων ποδοσφαιριστών: παρότι δέχτηκαν ένα γκολ οφσάιντ (το σημαντικό πρώτο) στις δηλώσεις τους δεν έμειναν μόνο σε αυτό το γεγονός, αλλά ανέφεραν και κάτι άλλο, το οποίο πέρασε απαρατήρητο από τους αθλητικογράφους, ότι δηλαδή έδειξαν μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό σεβασμό στην ομάδα του ΠΑΟΚ και δεν ζήτησαν από την αρχή περισσότερα πράγματα από το παιχνίδι. Αυτό δηλώνει πρωτίστως ότι οι αντίπαλοι ποδοσφαιριστές και προπονητές αντιλαμβάνονται ότι ο ΠΑΟΚ και οι ποδοσφαιριστές του δεν θέλουν να κλέψουν τον ιδρώτα των αντιπάλων τους. Και αυτό τιμάει την διοίκηση, τους ποδοσφαιριστές και πολύ περισσότερο τους οπαδούς του “Δικεφάλου”, οι οποίοι γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει να κλέβουν τον ιδρώτα των ποδοσφαιριστών σου.

Παρακολουθώντας τον φετινό ΠΑΟΚ –ένα ακόμη στοιχείο αυτής της νέας δύναμης του ελληνικού ποδοσφαίρου – δεν μπορεί να μην σημειώσει κανείς τον αθλητικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται όλοι οι αντίπαλοι. Αν εξαιρέσει κανείς μια περίπτωση στον πρώτο γύρο στην Λάρισα – με υπευθυνότητα παράγοντα της τοπικής ομάδας – και κάποιες ασήμαντες περιπτώσεις, ο φετινός ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα με ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά αθλητικής συμπεριφοράς. Κάτι που, είμαι σίγουρος, σιγά-σιγά θα περάσει και στους οπαδούς του. Η ομάδα είναι συμβολικό κεφάλαιο για την πόλη της Θεσσαλονίκης και ολόκληρη την Μακεδονία και πρέπει να αξιοποιηθεί προς πάσα κατεύθυνση. Ανεξάρτητα από το μεμονωμένο περιστατικό στην Τούμπα και την διάσταση που του έδωσε εσκεμμένως και με πρόθεση ο περιφερόμενος θίασος των “αντεγειάδων”, όλη η ποδοσφαιρόφιλη Ελλάδα είδε μια Τούμπα υπόδειγμα – εκτός από τους αθλητικογράφους του Λεκανοπεδίου, οι οποίοι έθεσαν το βαθυστόχαστο ερώτημα για τον τρόπο που βάζει κάποιος ένα μηχανάκι μέσα σε ένα γήπεδο. Η απάντηση είναι σχετικά περίπλοκη και δεν γνωρίζω αν θα την αντιληφθούν με την πρώτη: από την είσοδο.

Όσον αφορά την συμπεριφορά στο γήπεδο των ποδοσφαιριστών, στους “τρεις” του Λεκανοπεδίου δεν έχει αλλάξει σχεδόν τίποτε: οι ποδοσφαιριστές τους, Έλληνες και ξένοι, έχουν εμπεδώσει το καθεστώς της εύνοιας και της ατιμωρησίας, πιθανώς και να “δασκαλεύονται” προς αυτήν την κατεύθυνση, και αναλόγως συμπεριφέρονται στο γήπεδο.

Σε αυτό αρωγός είναι και η διαιτησία, η οποία είναι ανεπαρκής, ακόμη και όταν οι διαιτητές θέλουν να παίξουν “πενήντα-πενήντα” το παιχνίδι: όταν για χρόνια παίζεις με γνώμονα τα συμφέροντα μιας συγκεκριμένης ομάδας, όταν ευνοείς διαρκώς τους “ισχυρούς” είναι φυσικό επόμενο να έχουν αλλοιωθεί και τα αντανακλαστικά σου και να έχουν απομειωθεί οι ικανότητές σου. Φέτος οι διαιτητές, χάρη στην ισχυροποίηση του ΠΑΟΚ και τις νέες ισορροπίες που προέκυψαν στο ποδόσφαιρο, δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν την ελευθερία τους να διευθύνουν δηλαδή αυτοί οι ίδιοι τα παιχνίδια και όχι ο φόβος για τα συμφέροντα συγκεκριμένων παραγόντων και ομάδων (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επήλθε κάθαρση στο πρωτάθλημα). Και ο ΠΑΟΚ ευνοήθηκε από τέτοιου είδους λανθασμένα “σφυρίγματα”, αλλά μετά την ήττα της Τρίπολης, όλοι αντιλαμβάνονται ότι αυτά δεν αποτελούσαν απόρροια της ισχυροποίησης της ομάδας, ούτε παρασκηνιακών διεργασιών, αλλά αδυναμία των διαιτητών.

Ένα αντίστοιχο παράδειγμα από το παρελθόν: όταν ο Αστέρας Τρίπολης αντιμετώπισε στον τελικό κυπέλλου Ελλάδος τον Ολυμπιακό Πειραιώς, ο διαιτητής στέρησε στην ομάδα της Πελοποννήσου, που τότε ήταν σαφώς πιο αδύναμη από σήμερα, την μοναδική ευκαιρία να διεκδικήσει το τρόπαιο. Κάπως έτσι εξευτελίστηκε το ελληνικό ποδόσφαιρο. Υπάρχουν νίκες για τις οποίες οι νουνεχείς οπαδοί ντρέπονται και υπάρχουν ήττες για τις οποίες μπορούν να υπερηφανεύονται για την ομάδα τους. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ μπορούν να είναι υπερήφανοι για αυτήν την ήττα, όσο πίκρα και αν σκόρπισε..

Τέλος, ο μηδενισμός του ΠΑΟΚ αφορά μια μάχη στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει το αθηναϊκό κατεστημένο κατά της Θεσσαλονίκης (και κατ΄ επέκταση και κατά των υπολοίπων ομάδων της επαρχίας και της “βαθειάς επαρχίας” του Λεκανοπεδίου) και ως τέτοιος θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Ευθέως και χωρίς περιστροφές: Οι Γόρδιοι δεσμοί κόβονται, δεν λύνονται – να τιμωρηθεί παραδειγματικώς το σωματείο των “αντεγειάδων”.

Ο Όμηρος Ταχμαζίδης είναι μέλος του Ε.Γ. της “Σοσιαλιστικής Προοπτικής”

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ