Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Αριστεροφασισμός

Η αμηχανία για τις διαδηλώσεις και η ντροπή για τον Θεοδωράκη

Από τον
Μανώλη Κοττάκη

Η αμηχανία είναι το κυρίαρχο συναίσθημα της Αριστεράς όταν καλείται να σχολιάσει παλλαϊκές συγκεντρώσεις από τις οποίες απουσιάζει. Της είναι δύσκολο να εξηγεί ότι οι δικές της συγκεντρώσεις για τα Μνημόνια συγκέντρωναν με το ζόρι 20.000 διαδηλωτές στην κορύφωση της κρίσης, ενώ οι «εθνικιστικές» συγκεντρώσεις για τη Μακεδονία συγκέντρωσαν 240.000 κόσμο αθροιστικά, σύμφωνα με τις αναφορές της Αστυνομίας (ήταν βεβαίως πολλαπλάσιοι).

Συνήθως η Αριστερά ξεπερνά την αμηχανία της μπροστά στο μεγάλο πλήθος με τις γνωστές παραπειστικές τακτικές: Αθροίζει το πλήθος με τα άκρα, διερωτάται «τι δουλειά είχα εγώ εκεί», αποκαλεί συλλήβδην «φασίστες» τους Ελληνες και προχωρά. Αυτό έκανε στη Θεσσαλονίκη, αυτό είχε σχεδιάσει να κάνει και στην Αθήνα. Να χαρακτηρίσει σταγονίδια τους πολίτες. Το γεγονός, βεβαίως, ότι στην πλατεία Αγανακτισμένων δεν είχε κανένα πρόβλημα να συνυπάρξει με τη Χρυσή Αυγή ελάχιστα τους προβλημάτισε.

Αυτήν τη φορά, όμως, το σχήμα «όποιος παρίσταται σε συγκέντρωση με φασίστες ανέχεται τους φασίστες» δεν λειτούργησε. Και δεν λειτούργησε γιατί τους χάλασε τη «μανέστρα» ο Μίκης. Πώς να χαρακτηρίσεις ακροδεξιό ένα συλλαλητήριο με ομιλητή τον Μίκη; Πρόβλημα! Και επειδή οι άνθρωποι δεν ξέρουν να χάνουν έκαναν -διαφορετικά κέντρα- δύο ολέθριες επιλογές. Η πρώτη ήταν να βανδαλίσουν το σπίτι του μουσικοσυνθέτη με μπογιές και συνθήματα. Η δεύτερη ήταν να τον εξευτελίσουν επειδή δεν τους άρεσαν οι κορόνες του κατά του αριστεροφασισμού.

Για να είμαστε εντάξει: Είμαστε οι τελευταίοι που πρόκειται να υπερασπιστούμε τον Μίκη για την πολιτική του δράση. Εμείς δεν ξεχνάμε ότι το 1997 έδινε συναυλίες φιλίας στα Σκόπια. Η ομιλία του δεν μας άγγιξε. Μας βαραίνει η χρήση της μουσικής του. Το ΠΑΣΟΚ την αξιοποίησε με την ανοχή του ως υπόκρουση σε σαλόνια διαπλοκής και σε συγκεντρώσεις λαμογίων.

Η Αριστερά την έκανε σημαία σε απεργιακές κινητοποιήσεις που έβλαψαν τον λαό. Δεν είναι δικό μας σύμβολο, λοιπόν, ο Μίκης για να τον υπερασπιστούμε! Αλλά η Αριστερά; Η Αριστερά που αποστρέφεται τη μισαλλοδοξία γιατί από χθες επιτίθεται με τόσο μένος κατά του συμβόλου της; Ολοι αυτοί που τον «κήδεψαν» χθες με την κατηγορία της συνοδοιπορίας με τραμπούκους εξέδωσαν μισή ανακοίνωση όταν σύντροφοί τους επιχείρησαν να τον εκφοβίσουν να μην πάει στο συλλαλητήριο; Είπαν μήπως μισή λέξη για τις διαδικτυακές απειλές μελών του Ρουβίκωνα ότι «θα χυθεί αίμα στο συλλαλητήριο»; Μήπως για τον ξυλοδαρμό του Ευέλπιδος στο μετρό; Ολα αυτά τι είναι; Προσήλωση στα δημοκρατικά ιδεώδη;

 Και τους ενόχλησε που ένας δικός τους τούς είπε ότι γίνονται ίδιοι με τους φασίστες;
 Ντροπή, αγαπητοί. Ντροπή.
*Το άρθρο του Μανώλη Κοττάκη δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ