Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024

Ανασχηματισμός για να βγουν ή για να μπουν;

Στην “πρίζα” πάλι το μηχανάκι διαρροών για ανασχηματισμό. Μπλόφα για να ψηφίσουν “απνευστί”, οι 153 “Ναι σε όλα”, ή ουσία με όσους μπουν;

Και αυτό είναι το ζητούμενο. Ποιοι θα μπουν. Γιατί θα μπουν. Και πως ερμηνεύεται το (πιθανό) άνοιγμα του Αλέξη Τσίπρα σε άλλα πρόσωπα της πολιτικής και της οικονομίας, σε σχέση με τις κινήσεις του, μέχρι τις εκλογές.

Ο λόγος είναι ευνόητος. Το 2018 κουβαλάει στον Αλέξη Τσίπρα τεράστια ανοίγματα που δεν σκεπάζονται με φρέσκο αριστερό σανό ή με αναπόδεικτα νούμερα και εικόνες για έξοδο από την κρίση.

Πρώτο άνοιγμα είναι το μηδέν στις επενδύσεις (με ό,τι σημαίνει αυτό και για την ανεργία) που συμπληρώνουν τα λουκέτα από τους μικρομεσαίους και η αύξηση της επιχειρηματικής μετανάστευσης, μέχρι και από ιστορικά βιομηχανικά συγκροτήματα.

Το δεύτερο, η ασήμαντη πορεία στην ανάπτυξη και οι πατερίτσες (που πολύ ορθά προβλέπει και ο Λιαργκόβας) στην οικονομία κάτω και από τις συνθήκες τις οποίες σαφέστατα θα επιβάλλουν οι δύο αξιολογήσεις.

Και τρίτο, η διαχείριση της κατάστασης στην οικονομία (μετά τη λήξη του τρίτου μνημονίου) που βγάζει σε μονόδρομο τέταρτου μνημονίου αν δεν γίνουν (επί της ουσίας) παρεμβάσεις για ρυθμίσεις στο χρέος. Πράγμα εντελώς αδύνατον αν το ΔΝΤ αποχωρήσει οριστικά από το πρόγραμμα.

Οπότε δεν μένει τίποτε χειροπιαστό στον Αλέξη Τσίπρα, για να προβάλλει ως πεπραγμένα της κυβέρνησής του, στήνοντας έτσι τη βάση πάνω στην οποία θα πλέξει άλλο παραμύθι προκειμένου να διεκδικήσει (στις επόμενες εκλογές, ακόμη και αν γίνουν το 2019) θέση σημαντικού ρόλου στις μετεκλογικές εξελίξεις.

Με αυτά τα δεδομένα (που δεν ανατρέπονται) δεν έχουν σημασία ποιά ονόματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα φύγουν από τα υπουργεία στον προσεχή (όποτε γίνει) ανασχηματισμό.

Δεν έχουν σημασία καθώς δεν βοηθούν τον Αλέξη Τσίπρα να επικαλεσθεί το έργο (δικαιολογώντας έτσι και τον προηγούμενο ανασχηματισμό του) και το πρόγραμμα που εφαρμόσθηκε (κατά τομείς ή κατά υπουργείο) στην εξωτερική, την κοινωνική και την οικονομική πολιτική της κυβερνήσεώς του.

Κανένα έργο εκτός από την απαρέγκλιτη εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, που ανατέθηκε στους 153 “Ναι σε όλα” να ψηφίσουν και στους Τσακαλώτο, Χουλιαράκη, Σταθάκη, Κατρούγκαλο, και Αχτσιόγλου να εφαρμόσουν.

Τα αριστερά προγράμματα ΣΥΡΙΖΑ ή τα προσωπικά οράματα Τσίπρα (ΑΝΕΛ και Καμμένος δεν μετράνε σε τίποτε εκτός από δεκανίκια…) πήγαν περίπατο μπροστά στη χρησιμότητά του στους δανειστές.

Στην οικονομία τα “επιτεύγματα” Τσίπρα είναι η πτώση της ανταγωνιστικότητας της χώρας μας κάτω και από την Αλβανία, η αποεπένδυση λόγω της υπέρμετρης φορολόγησης, τα νέα λουκέτα 170.000 επιχειρήσεων, η επιχειρηματική μετανάστευση. Και η προγραμματισμένη (σύμφωνα με την ομολογία Χουλιαράκη) γενοκτονία της μεσαίας τάξης.

Στην ανάπτυξη και τις επενδύσεις παραμύθια και καραγκιοζιλίκια του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, για πλέγμα πολιτικής προσέλκυσης επενδύσεων και επενδυτών με ανύπαρκτους νόμους διευκόλυνσης επενδύσεων (εκτός από δύο συγκεκριμένους κλάδους φωτογραφίες) και δήθεν επενδύσεις, που όμως έχουν να κάνουν μόνο με συμβατικές υποχρεώσεις αγοραστών κρατικών υποδομών (όπως, για παράδειγμα, τα 4 δισ. για αναβάθμιση των 14 κρατικών αεροδρομίων που πουλήθηκαν).

Στην κοινωνική πολιτική σύστημα ασφάλισης και υγείας με γυάλινα πόδια έτοιμο να καταρρεύσει. Με υποχρεώσεις εισφορών που λειτουργούν σε βάρος της οικονομίας και της ανεργίας. Και με υποχρεωτική (εκ του μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ) κατάργηση όλων των μέχρι σήμερα διεκδικήσεων και κεκτημένων (καλών ή κακών) των εργαζομένων.

Στην προστασία του πολίτη η ανάδειξη του Ρουβίκωνα, ως “αντάρτικο” των αδικιών της αριστερής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Και “απελευθέρωση” των δικαιωμάτων των Εξαρχείων να σπάνε και να καίνε χωρίς περιορισμό και ανενόχλητοι…

Στην παιδεία η περιχαράκωση του μπάχαλου… σε όλη την παιδεία (μέχρι και τους βρεφονηπιακούς σταθμούς…) χωρίς να γνωρίζει και το ίδιο το αρμόδιο υπουργείο προς τα που βαδίζει.

Συνεπώς τι σημασία έχει ποιοι θα βγουν από την κυβέρνηση σε πιθανό ανασχηματισμό όταν κανείς (κυριολεκτικά κανείς) υπουργός ή αναπληρωτής δεν έχει να παρουσιάσει έργο ή πρόγραμμα αλλά μόνο τη χρησιμότητά του στα μνημόνια. Όταν κανείς, από την κυβέρνηση, δεν πρόκειται να αφήσει πίσω του ένα λιθαράκι προόδου στην οικονομία ή στην κοινωνία. Γι’ αυτό και είναι εντελώς αδιάφορο ποιος βγαίνει από την κυβέρνηση σε περίπτωση ανασχηματισμού. Ενδιαφέρον (ίσως) έχει (αν ο Τσίπρας αποφασίσει ανοίγματα) ποιος μπαίνει.

Του Γιώργου Κράλογλου

capital.gr

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 74 (VIDEO)

Δείτε τα νέα επεισόδια της δραματικής σειράς ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ που ξεκίνησε στο MEGA. ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 74 Η Φανή επιστρέφει για μια τελευταία φορά στην κάμαρα του Πέτρου, για να...