Οι ΗΠΑ θα εκμεταλλευτούν την εμπλοκή του Τούρκου προέδρου στη δίκη Ζαράμπ για να λυγίσουν την Αγκυρα
Από τον
Σάββα Καλεντερίδη
Τη στιγμή που υπάρχουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, με το Ιράν να ανακηρύσσεται σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη και τη Ρωσία να έχει σταθεροποιηθεί και να έχει εξασφαλίσει στρατηγική επιρροή στη Συρία, να έχει δέσει χειροπόδαρα Τουρκία και Κούρδους και να αποκτά αεροπορικές βάσεις στην Αίγυπτο, η συγκρουσιακή πορεία των αμερικανοτουρκικών σχέσεων αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ενώ ο Ερντογάν είναι ήδη «στριμωγμένος» στο εσωτερικό μέτωπο, με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου να προβαίνει σε συνταρακτικές αποκαλύψεις ντοκουμέντων για αποστολές δεκάδων εκατομμυρίων σε λογαριασμό οικείας offshore στη Νήσο Μαν, από άτομα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντός του (γιος, αδελφός, συμπέθερος και ιδιαίτερος του γραφείου του), η δίκη του Τούρκου τραπεζίτη Χακάν Ατίλα στις ΗΠΑ μετατρέπεται σε έναν πολιτικό και γεωπολιτικό εφιάλτη για τον Τούρκο πρόεδρο. Σημειώνεται ότι οι μέχρι στιγμής αποκαλύψεις αφορούν μεταφορές 14.000.000 δολαρίων, που έγιναν μέσα σε ένα εικοσαήμερο, στα τέλη του 2011!
Επειδή έχουμε ξαναγράψει από αυτήν εδώ τη στήλη για το θέμα εδώ και μήνες, να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για τη δίκη του Τουρκοϊρανοαζέρου επιχειρηματία, εμπόρου χρυσού, Ρεζά Ζαράμπ, ο οποίος φέρεται ότι συντόνιζε κύκλωμα που έκανε εμπόριο πετρελαιοειδών του Ιράν και χρυσού και μέσω αυτής της διαδικασίας εξασφάλιζε δισεκατομμύρια δολάρια, τα οποία διακινούσε μέσω της τουρκικής κρατικής τράπεζας Halkbank, παρακάμπτοντας με αυτόν τον τρόπο το εμπάργκο που είχαν εφαρμόσει οι ΗΠΑ εναντίον του Ιράν.
Στην ίδια δίκη ενσωματώθηκε η υπόθεση του αντιπροέδρου της ανωτέρω τράπεζας Χακάν Ατίλα, ο οποίος συνελήφθη και δικάζεται στις ΗΠΑ, ενώ σημειώνουμε ότι οι αμερικανικές Αρχές έχουν εκδώσει ένταλμα σύλληψης εναντίον του Ζαφέρ Τσαγκλαγιάν, υπουργού Οικονομίας της κυβέρνησης Ερντογάν, από τις 12 Ιουνίου 2011 έως τις 25 Δεκεμβρίου 2013, οπότε και αποκαλύφθηκε στην Τουρκία το σκάνδαλο Ζαράμπ.
Πέρα από το ιστορικό, ποιο είναι το πολιτικό και το γεωπολιτικό ενδιαφέρον της υπόθεσης; Ο Ρεζά Ζαράμπ, πριν από έναν μήνα, αποφάσισε να συνεργαστεί με τις αμερικανικές Αρχές και το δικαστήριο, δηλώνοντας ότι «θα τα πω όλα, όπως ακριβώς τα έζησα, χωρίς να αποκρύψω τίποτα», υποσχόμενος ότι δεν θα διαπράξει στο μέλλον ανάλογες πράξεις!
Οπως τα έζησε! Εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ηδη έχει αποκαλύψει ότι έδωσε ρουσφέτι -εδώ η λέξη βρίσκει την εννοιολογική ολοκλήρωσή της- 50.000.000 δολάρια στον υπουργό Ζαφέρ Τσαγκλαγιάν, ο οποίος ασφαλώς δεν θα μπορούσε να πάρει στην «πλάτη» του τη διακίνηση μέσω της τράπεζας, που ανήκει στο τουρκικό κράτος και εποπτεύεται από τον ίδιο, ποσού της τάξης των 17 δισ. δολαρίων! Ασφαλώς είχε την άδεια του ίδιου του Ερντογάν, πρωθυπουργού εκείνη την περίοδο.
Το ποσοστό που κρατούσε η τουρκική πλευρά για τη διευκόλυνση που έκανε στο Ιράν ανέρχεται στο 15% του διακινούμενου ποσού, που σημαίνει κάτι παραπάνω από 3 δισ. μαύρα λεφτά στα χέρια του τουρκικού, ερντογανικού βαθέος κράτους. Οι αμερικανικές Αρχές αναζητούν τον δρόμο που ακολούθησαν τα χρήματα αυτά. Στον τουρκικό Τύπο γράφτηκε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για το πού πήγε 1,7 δισ. δολάρια. Πάντως, σε ό,τι μας αφορά, αρκετά από τα χρήματα αυτά πήγαν σε κρατικές υποθέσεις της Τουρκίας στη Θράκη, στη Βουλγαρία, στα Σκόπια, στο Κοσσυφοπέδιο και στην Αλβανία. Και όταν λέμε «κρατικές υποθέσεις», σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και ο χρηματισμός πολιτικών και πρωθυπουργών, που εσχάτως ασκούν ανθελληνική πολιτική. Ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε ότι κυκλοφορεί πολύ μαύρο τουρκικό χρήμα στις γειτονικές χώρες μας, καθώς και ότι η Τουρκία επιδιώκει την περικύκλωσή μας και από τον Βορρά!
Οσον αφορά τα αμερικανοτουρκικά, γίνεται μια απελπισμένη προσπάθεια από τον Ερντογάν η υπόθεση Ζαράμπ να αναχθεί σε ένα εθνικό θέμα που απειλεί την ίδια την Τουρκία και εξ αυτού επιδιώκει τη συγκρότηση ενός εθνικού μετώπου για την αντιμετώπισή του.
Υπό την έννοια ότι οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν την υπόθεση, απειλώντας τον ίδιο τον Ερντογάν, ο γιος του οποίου έλαβε δίκην χορηγίας σε ίδρυμα που προεδρεύει 100.000.000 δολάρια από τον Ζαράμπ, για να γονατίσουν τη γείτονα και να αποκομίσουν πολιτικά και γεωπολιτικά οφέλη, την ώρα που η Τουρκία συσφίγγει τις σχέσεις της με το μέτωπο των εχθρών της Ουάσινγκτον, ήτοι τη Ρωσία και το Ιράν. Το θέμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και θα επανέλθουμε την Κυριακή.
