Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Στα ύψη η ανταγωνιστικότητα… ΓΣΕΒΕΕ και WEF λένε ψέματα!!

Αποτέλεσμα εικόνας για ανταγωνιστικοτητα

Τελικά είμαστε, ανταγωνιστικά, πίσω και από την Αλβανία ή όχι; Που θα καταλήξει ο “καβγάς” ΣΥΡΙΖΑ – επιχειρηματιών για το ποιος λέει ψέματα;

Τα ίδια έκανε και ο Μαδούρο στη Βενεζουέλα και μαζεύτηκε τώρα που μόνο το προεδρικό μέγαρο δεν βγήκε στο σφυρί… Τα έβρισκε όλα ρόδινα, ανθηρά και ανταγωνιστικά.

Η σειρά μας τώρα στη Βενεζουέλα των Βαλκανίων. Έβγαλε προ δεκαημέρου, το World Ecomomic Forum, την έκθεσή του για τις οικονομικές εξελίξεις σε 137 χώρες (που μονίμως μετράει) και τόλμησε να κατατάξει την Ελλάδα στην 87η θέση και στην τελευταία των Βαλκανίων.

Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Στην Ελλάδα βρε… Στη Βενεζουέλα των Βαλκανίων τολμάτε να αμφισβητείτε αυτά που λέει η Κουμουνδούρου και το Μαξίμου; Τολμάτε να διαψεύδετε τον ΣΥΡΙΖΑ και την πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση;

Η απάντηση από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν άργησε. Μια εβδομάδα μετά έρχεται η μπηχτή από το πλέον αρμόδιο υπουργείο του ΣΥΡΙΖΑ. Το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης.

Δεν είναι έτσι όπως τα λέει το WEF. Οι μετρήσεις του δεν είναι αξιόπιστες μάς ενημερώνει… σε μια παράγραφο της ανακοίνωσής του όπου βάζει τα δικά του στοιχεία για να μας δείξει ότι είμαστε σε ανάπτυξη. Γεμίσαμε λεφτά… Και αυτό που μένει είναι να το πάρουμε και εμείς χαμπάρι…

Βεβαίως το WEF ούτε που ασχολήθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση… στην “αμφισβήτηση” από την Κουμουνδούρου. Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ το αποσιώπησε το θέμα, ίσως για να αποφύγει σωρηδόν κατραπακιές από Οργανισμούς και Τράπεζες… που τρέμει η ψυχή τους για το αύριο στην Ελλάδα.

Ασχολήθηκε όμως ο ΣΕΒ, με ένα χλιαρό τρόπο που καλύτερα να μην το έκανε. Έγραψε ένα, αξιοπρεπές, σχόλιο στο οικονομικό του Δελτίο (γιατί πρέπει να είναι και με το γκουβέρνο…) και διαμαρτυρήθηκε κομψά… (με τα δικά του λόγια αλλά ορθά) επειδή η αμφισβήτηση του WEF, από τον ΣΥΡΙΖΑ, στηρίχθηκε στο ότι τα στοιχεία, για την ανταγωνιστικότητα κάθε χώρας, τα μαζεύει μετά από διάλογο με επιχειρηματίες, με Οργανώσεις κλάδων, και με ανώτερα στελέχη επιχειρήσεων.

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται ο κόμπος που δεν θα αργήσει να φτάσει στο χτένι… έτσι που πάμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητώντας μεθόδους αξιολογήσεων, με έρευνες και διαλόγους σε επιχειρήσεις, απορρίπτει (εκτός από την ορθότητα των απόψεων αυτών) έμμεσα και το δικαίωμα των ελληνικών επιχειρηματιών και στελεχών των επιχειρήσεών τους να έχουν άποψη για τις δυνατότητες και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Δηλαδή τι είχες σύντροφε Γιάννη… τι είχα πάντα, με την πρώτη φορά αριστερά στην Ελλάδα.

Η επιχειρηματική ελίτ… της Ελλάδας και τα ενεργούμενα της…, ανώτερα στελέχη των (βιομηχανικών κυρίως) επιχειρήσεων, υπογράφουν συμφωνία με τον διάβολο… και ρίχνουν στο ανάθεμα αυτά που βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ με δικές του μετρήσεις για την οικονομία.

Το θέμα βεβαίως (από πλευράς δημοσιότητας) έμεινε εκεί. Δηλαδή είπε το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης τα δικά του για την ανταγωνιστικότητα, ρίχνοντας και ένα-δυο λασπιές στο WEF…, έκανε και ο ΣΕΒ αυτό που έπρεπε από τον θεσμικό του ρόλο…

Έκλεισε όμως έτσι ο κύκλος του “καβγά” μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και επιχειρηματιών για το ποιος έχει το δικαίωμα να μιλάει για ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα στην Ελλάδα ή μόλις τώρα ξεκινάει;

Το ερώτημα είναι (κατά τη γνώμη μου) εύλογο αν σημειώσουμε ότι ουδέποτε στην ιστορία της ελληνικής οικονομίας επιχειρήθηκε μηχανισμός λάσπης σε εκθέσεις όχι μόνο Διεθνών Οργανισμών, όπως και το WEF ή η Citi, η Eurostat και άλλοι, αλλά και εγχώριων, ανεγνωρισμένου κύρους μεταξύ των οποίων και ο ΙΟΒΕ ο οποίος επίσης διαμορφώνει άποψη συζητώντας με σοβαρό δείγμα επιχειρήσεων!!!

Εάν (όπως εμείς πιστεύουμε) στην φαρέτρα της προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ, από σήμερα μέχρι τις εκλογές, περιλαμβάνονται και “βέλη” προς τις παραγωγικές τάξεις και τους ερευνητικούς της Οργανισμούς που θα έχουν το θράσος… να αμφισβητούν ό,τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, σειρά έχει η Γενική Συνομοσπονδία των μικρομεσαίων (ΓΣΕΒΕΕ). Γιατί είχε την αναίδεια να επιβεβαιώσει (στις 4-5 Νοεμβρίου στη Γενική Συνέλευση) ότι χάθηκαν 250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις και απολύθηκαν 800.000 άτομα ενώ σήμερα οι ευέλικτες μορφές εργασίας (τρίωρα, τριήμερα και μαύρα… σε απλά ελληνικά) πλησιάζουν το 60%. 

Του Γιώργου Κράλογλου

capital.gr

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ