Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024

Αυτοί σε απόγνωση εμείς σε ομηρία

Η ανάπτυξη δεν τους βγήκε, παρά το “σκόντο” από 2,7% στο 1,5% με το ζόρι… Η αξιολόγηση φέρνει μέτρα. Τους φεύγει το ΠΑΣΟΚ … Πού θα ξεσπάσουν;

Από το 2018 η γενική μορφή της χώρας θα είναι εντελώς διαφορετική. Ποια θα είναι αυτή; Μένει να το δούμε. Αυτό όμως που φαίνεται, από σήμερα, είναι το πώς θα πληρώσουμε το αριστεριλίκι που επιλέξαμε προ 3τίας να μας βγάλει από την μιζέρια των άλλων… τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται για πάντα στα αβαθή…

Λίγο πριν την έξοδο του 2017 μια ματιά στην πραγματικότητά μας δεν κάνει καθόλου κακό. Αντίθετα, οι εικόνες ίσως μας προσγειώσουν.

Σε 43 ημέρες η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα υποχρεωθεί να προσγειώσει την ανικανότητά της σε νούμερα ανάπτυξης στο 1,5% ,όπως καταλήγουμε, (εντός Ελλάδος) ή 1,6% (όπως βλέπουν στις Βρυξέλλες) από 2,7% που μας έλεγε τέτοια εποχή του 2016, χωρίς και αυτό, βέβαια, να σημαίνει κάτι για την τσέπη μας.

Η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κάλυψε την 3ετή, εμφανέστατη ανικανότητα και ασχετοσύνη της στην παραγωγή εθνικού πλούτου, με γενοκτονία των (μισητών από τους αριστερούς) συνεπών νοικοκυραίων υπερφορολογώντας τους για να μοιράσει ψωμοτύρι στους νεόπτωχους που και η ίδια παρήγαγε.

Η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τρομοκρατημένη από τους 500.000 Έλληνες μετανάστες ηλικίας 25-45 ετών και ανίκανη να μοιράσει πλούτο από την εθνική παραγωγή δίνει λεφτά σε βιοτέχνες και μαγαζάτορες (όσοι δεν έχουν κλείσει ) να προσλάβουν, για το 2018, 15.000 άνεργους ,40-50 ετών, μήπως και σταματήσει την αιμορραγία εξόδου από την χώρα.

Η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καθυστερεί να πουλήσει εργοστάσια και τις άλλες εγκαταστάσεις των ΔΕΚΟ (με ό,τι σημαίνει αυτό για την υγεία της οικονομίας) μήπως και έχει προβλήματα κινητοποιήσεων στην προεκλογική περίοδο του 2018.

Η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ανίκανη να δημιουργήσει επενδυτικό περιβάλλον στην χώρα καταφεύγει στο γνώριμο σύστημα των διωγμών (Ελληνικό, Σκουριές, Ξενοδοχεία, υποδομές) μήπως και συγκρατήσει, ως εκλογική πελατεία, τους επαγγελματίες απατεώνες αντιδραστικούς που χρησιμοποιεί ο ανταγωνισμός όταν μάχεται κάθε νέα επένδυση.

Η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εντελώς ανεύθυνη στο δίκιο του εργάτη… (σύνθημα και της ίδιας) ωραιοποίησε το δουλεμπόριο, την μαύρη εργασία, τα 3ωρα, τα 4μερα, τα 360 ευρώ (στην τσέπη) κατώτατο και τα μαύρα με τρείς λέξεις. “Ευέλικτες μορφές εργασίας”.

Η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, εντελώς αδιάφορη μπροστά στην ανεργία και λόγω ανικανότητας να κάνει κάτι ουσιαστικό παρουσιάζει την μαύρη εργασία του καλοκαιριού (στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ, Ιουλίου) ως μείωση της ανεργίας στο 22% αλλά κάνει “γαργάρα” ότι τον Οκτώβριο 2017 χάθηκαν 99.000 θέσεις εργασίας.

Η πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τρέμοντας, από σήμερα το μαρτύριο του πλεονάσματος 3,5 % για το 2018, γαντζώθηκε στον νόμο Κατρούγκαλου και ετοιμάζει σφαγή (με εισφορές), τον επόμενο χρόνο, για να πληρώσει τους Καρανίκες.

Το 2018 όμως χωρίς ανάπτυξη, χωρίς πεπραγμένα και με μνημονιακά μέτρα θα υποχρεώσει την άνευρη, λόγω αριστερής ομηρίας, κοινωνία μας να χειροκροτήσει θέλει δεν θέλει (και καλά θα κάνει) την πώληση των ΔΕΚΟ για παλιοσίδερα. Η αρχή θα γίνει με την ΛΑΡΚΟ και τις λιγνιτικές μονάδες ΔΕΗ.

Η άνευρη, από τα αριστερά “χειρουργεία”, κοινωνία μας θα “χειροκροτήσει” και την οριστική κατάργηση των συνθηκών εργασίας που ήξερε με βασικό γνώρισμα τις εξαφάνιση για πάντα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των επιδομάτων. Ο υπερμεγέθης όγκος των μεταναστών (και του επόμενου χρόνου) θα βοηθήσει όσο μπορεί…

Τι θα εισπράξουμε από την αριστερή ομηρία μας; Θεάματα με μικρά και μεγάλα δήθεν σκάνδαλα. Με δήθεν αποκαλύψεις. Με βρωμιές της μεταπολίτευσης. Θεάματα σκανδάλων που θα γελάει μαζί μας και όλος ο πλανήτης.

Και για όσους δεν κατάλαβαν (ακόμη) τι μας συμβαίνει ας μελετήσουν (προσεκτικά όμως) την οριστική εικόνα της οικονομίας μας από σήμερα μέχρι και το 2040. Εμείς δίνουμε μόνο το περίγραμμα του 2018.

Στην κορυφή (όπως σε κάθε αριστερή τριτοκοσμική χώρα) 50-100 κρατικοδίαιτοι όμιλοι που θα απομυζούν κρατικές προμήθειες και (ελάχιστες έστω) Δημόσιες επενδύσεις με συμβάσεις έργων. Από εκεί και κάτω (και σε ποσοστό 99%) εργαστήρια (3-4 ατόμων) για πίτσες, τυρόπιτες, πίτες για σουβλάκια και (το πολύ -πολύ) σιδεράδικα και επιπλάδικα. Θα τα δεχθούμε ως τα γκαρσόνια της Ευρώπης. Και θα τα χαιρετίσουμε ω Χαίρε, ω Χαίρε Ελευθεριά από τον καπιταλισμό…

Του Γιώργου Κράλογλου

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ