Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

17Ν: Δολοφονούσε για αλλαγή συσχετισμών

Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο τα θύματα της δράσης της και το κρίσιμο ερώτημα στον ΣΥΡΙΖΑ

Τoν «νομικό μας πολιτισμό» επικαλέστηκε ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Νίκος Βούτσης, προκειμένου να υπερασπιστεί την απόφαση του Συμβουλίου Φυλακών Κορυδαλλού να παράσχουν διήμερη άδεια στον Δημήτρη Κουφοντίνα. Ενδιαφέρον. Εξαιρετικά πρωτότυπη η λέξη που χρησιμοποίησε ο κύριος πρόεδρος προς υπεράσπιση του τρομοκράτη:

«Πολιτισμός». Μόνο που η λέξη «πολιτισμός» σημαίνει και άλλα πράγματα, πέραν του δικαιώματος ενός κρατουμένου να δει την οικογένειά του και το σπίτι του για λίγες ώρες. Σημαίνει σεβασμό και σε άλλες αξίες. Με αφορμή, λοιπόν, την τοποθέτηση αυτή, έχει, νομίζω, σημασία να επιχειρήσουμε ψύχραιμα σήμερα να τοποθετήσουμε το ζήτημα της άδειας Κουφοντίνα στη σωστή βάση του και, το κυριότερο, να δούμε τις πιθανές προεκτάσεις της στο μέλλον. Η Ν.Δ. και οι λοιπές πολιτικές δυνάμεις εστίασαν σωστά καταρχάς στο ανθρώπινο της ιστορίας.

Εντεκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από το πιστόλι αυτού του χαμογελαστού τύπου, ο οποίος βγήκε από τη φυλακή με ύφος επαναστατικού ήρωος. Εντεκα οικογένειες στερήθηκαν τον άνθρωπό τους!

Μέρες, νύχτες μαζί του, χειμώνες, καλοκαίρια, αγωνίες, χαρές, λύπες, έρωτες, απογοητεύσεις, επιτυχίες, αποτυχίες, εξετάσεις, αποφοιτήσεις, Κυριακές, Πάσχα, διακοπές, γάμους, βαφτίσεις, εγγόνια. Στο πλαίσιο του «πολιτισμού» του Κουφοντίνα τα στερήθηκαν όλα αυτά, βεβαίως, για να μην ξεχνιόμαστε. Η Αξαρλιάν δεν είδε τον Θάνο της να σπουδάζει, να ερωτεύεται, να διακρίνεται, να της αφήνει εγγόνι.

Η βόμβα στη Λέκκα πυροδοτήθηκε βιαστικά γιατί βιάζονταν (καθ’ ομολογίαν τους) να πάνε διακοπές οι κοινωνικοί αγωνιστές. Τελικά, όμως, αυτή η προσέγγιση δεν είναι σωστή. Υποβιβάζει τον Κουφοντίνα και τους συντρόφους του στο επίπεδο του δολοφόνου της Δώρας Ζέμπερη.

Αλλά η 17 Νοέμβρη έκανε κάτι πολύ διαφορετικό. Δεν δολοφονούσε για τη δόση της. Δολοφονούσε για να επηρεάσει τον πολιτικό, διπλωματικό και επιχειρηματικό συσχετισμό βάσει της ιδιότητας των θυμάτων της. Και εν μέρει το πέτυχε. Δολοφόνησε τρεις ανθρώπους του επιχειρηματικού κόσμου (Αγγελόπουλος, Μποδοσάκης, Περατικός), αποπειράθηκε άλλον έναν (Βαρδινογιάννης) και επηρέασε εμμέσως τη διαμόρφωση του νέου επιχειρηματικού χάρτη της χώρας. Δολοφόνησε εκδότες πανίσχυρων συντηρητικών εφημερίδων της εποχής (Μομφεράτος – «Απογευματινή»), ενώ είναι άγνωστο έως σήμερα ποιος δολοφόνησε τον Τζώρτζη Αθανασιάδη της πανίσχυρης «Βραδυνής».

Δολοφόνησε διπλωμάτες. Δολοφόνησε πολιτικούς (Μπακογιάννης), επηρεάζοντας τον συσχετισμό και εντός και εκτός Ν.Δ. Και τα έκανε όλα αυτά σε φιλικό ιδεολογικό περιβάλλον, καθώς κάποιοι στην Αριστερά έβλεπαν τη συνέχεια του Εμφυλίου και του αντιδικτατορικού αγώνα στα όπλα των μελών της 17Ν.

Εως και το δικαίωμα στην αρθρογραφία μέσω προκηρύξεών τους εξασφάλιζαν, προκειμένου να συκοφαντούν ανέτως τα θύματά τους. Προφανώς, στο πλαίσιο του «νομικού μας πολιτισμού», κύριε πρόεδρε της Βουλής. Το μέγα θέμα είναι αυτό, λοιπόν.

Και στο μέτρο που οι διάδοχες γενιές συνεχίζουν πάνω στα ίχνη του Κουφοντίνα (π.χ. απόπειρα κατά πρώην πρωθυπουργού), το ερώτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα και μόνο: Θα τα βάλει μαζί τους; Θα αντιπαρατεθεί πολιτικά και ιδεολογικά; Ή θα ανεχτεί την επιχείρηση τσάι και συμπάθεια;

Καλές η επιχείρηση «παρακράτος» κατά της Χρυσής Αυγής και η δίκη «για την καταδίκη του νεοφασιστικού φαινομένου», συσπειρώνουν, βολεύουν, αλλά για τη βία από τα Αριστερά; Τίποτα;

Μανώλης Κοττάκης

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

ΗΛΕΚΤΡΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 103 (VIDEO)

Δείτε το νέο επεισόδιο της σειράς ΗΛΕΚΤΡΑ που βλέπουμε στην ΕΡΤ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 103 Ο Παύλος στριμώχνεται στο δείπνο τόσο από τον Βρεττό, όσο και από τον Νικόλα. Ο...